Meditaties

Korte momenten met grote gevolgen. Zo omschrijf ik graag het begrip meditatie. 

 

Datum gemaakt: 1-1-2013
Versie: 1
  • Waardering
  • Hoeveel sterren geeft u dit artikel?

Tegen de berg opzien

Er als een berg tegen opzien, wie kent dit niet? Wanneer je moet verhuizen dan moet je duizenden beslissingen nemen, daarom heb ik er zo’n hekel aan. Daar zie ik als een berg tegenop. Nu hebben ze mij gezegd dat je van bergen veel kunt leren, ik denk dat ik dat wel begrijp. Want sta maar eens voor een hoge berg en je moet er overheen klimmen om naar je doel te reizen dan is het een hele klim. Heb je daar geen zin in dan kun je proberen om er omheen te gaan, maar heb je dan ook een vervoersmiddel tot je beschikking? En welke wegen zijn dan het snelst?  Mogelijk zijn er nog meer manieren om de berg zo snel mogelijk te passeren.

Tja, zo geeft de berg veel gespreksstof en zien wij het als een groot probleem. Er zijn bergen die er heel beangstigend uitzien. Zijn daar ook wilde dieren en slangen? Bergen dagen mensen uit om ze te beklimmen dat heeft veel successen voortgebracht maar ook veel, heel veel leed. Ondanks al dit leed blijven bergen toch een enorme aantrekkingskracht op de mens uit te oefenen. Want als je hoog zit krijg je een heel andere kijk op de wereld om je heen en dat is wel genieten. Hoe hoger je komt des te groter kan je machtsgevoel zijn, wat meestal maar van korte duur is want je moet ten slotte ook weer naar beneden.

Wie ooit op de top heeft gestaan heeft ook ervaren hoe kwetsbaar het leven eigenlijk is, je moet immers voortdurend uitkijken dat je niet mis-stapt. Dat wordt daar boven veel harder afgestraft dan beneden. Er is zelfs een spreekwoord wat zegt: ‘Wie hoog klimt valt laag’. d.w.z. wie té hoog klimt, of zich verheft boven de ander zal des te lager vallen. De Bijbel zegt naar mijn mening er dit over:

“God heeft mij de taak gegeven om jullie geloof op te bouwen. Daarom zeg ik tegen jullie allemaal: vind jezelf niet belangrijker dan je bent. Wees bescheiden. Gedraag je op een manier die past bij de hoeveelheid geloof die God jou op dit moment heeft gegeven. Die hoeveelheid is bij iedereen verschillend” Romeinen 12:3 BB.

Je moet de kosten berekenen voor je ergens aan begint;

“Als je een toren wil gaan bouwen, ga je toch eerst rustig uitrekenen wat het zal gaan kosten? Je moet toch weten of je het werk zal kunnen afmaken” LUKAS 14:28 BB.

Als je ergens als een berg tegen opziet, waar moet je hulp dan vandaan komen? Onze hulp komt van veel hoger dan de bergen, van de Heere. Dus moeten we leren om het van Bovenaf te zien.

Als je onderaan staat is een berg indrukwekkend hoog, vlieg je er op tien kilometer hoogte overheen, dan is die berg veel minder hoog. God, Die nog hoger is, overziet al onze moeilijke bergen.

  • Wat denk jij hier mee te kunnen?
  • Als je positief bent worden jou bergen dan ook lager?
  • Heeft God wel eens tot jou gesproken wanneer er figuurlijke bergen waren?

Voor u geschreven, Fred IJzerman

Dit artikel wordt auteursrechtelijk beschermt door © WWW/Aresko.nl

Stel je eens voor

Stel je eens voor, je solliciteerde en kreeg die baan. Groot feest natuurlijk want er waren 178 sollicitanten, waarvan jij de beste papieren had. Natuurlijk had je daar ook je best voor gedaan. Nog even naar de kapper de juiste kleding en alles was piekfijn in orde. Eerlijk gezegd, je had er ook wel een beetje recht op, want je liep al zolang bij huis.

Stel je eens voor, je bent maandagmorgen al vroeg op je nieuwe werkplek om een beetje te wennen aan je nieuwe omgeving. Je voelt je wel zenuwachtig wanneer je collega’s op de afdeling komen zeg je beleeft; ‘Mag ik mezelf even voorstellen? Het antwoord is; ‘Je stelt niks voor’. En het gevoel van; ‘een vreemdeling te zijn’ overvalt je compleet.

Stel je eens voor, je collega’s hebben een heel eigen manier van omgaan met elkaar waar jij maar niets van begrijpt. En dan ook nog eens dat verschrikkelijke dialect, waar je niets van snapt. Dat vergroot je eenzaamheid behoorlijk.

Stel je eens voor, dat je ontdekt dat ze het op jou gemunt hebben omdat ze liever iemand hadden gehad uit de eigen cultuur. Wat een afknapper, iedereen laat jou aan het lot over en al het fijne van die fel begeerde baan wordt stukje bij stukje afgebroken.

Stel je eens voor, je bent weer terug bij af. Je kon het niet bolwerken door die geniepige tegenstand. En langzaam zak je weg in de put van het eigen verdriet wat gekoesterd wordt, al was het je nieuwe baan.

Stel je eens voor, dat jij dit niet kunt begrijpen waarom jij tussen zoveel andere mensen een vreemdeling bent en er dus niet bij hoort. Klinkt je dit ook enigszins bekent in de oren? Tja, een vreemdeling hoort er nu eenmaal niet bij. Zo zijn er veel meer vreemdelingen dan je denkt en veel dichterbij dan je door hebt.

Stel je eens voor, dat jij hier een oplossing voor moet zoeken, dan zou de eerste vraag kunnen zijn; ‘Hoe sta jij zelf hier tegenover?’ Dat maakt het wel heel persoonlijk. Ineens moet je denken aan je mislukte baan en pinkt een traantje weg. Krijg je nu wel de kans van je leven om iets te doen waar je geen vreemdeling zult zijn?

Stel je eens voor; dat je leest; ‘Zo ben jij niet langer een vreemdelingen of een buitenstaander. Want nu hoor je bij het gezin van God’ Vgl. Efeziërs 2:19. Dit maakt duidelijk dat God geen verschil kent tussen de mensen onderling. Hij wil in de mensen wonen om aan de ‘toekijkende wereld’ te tonen dat Hij van hen houdt. Hij ziet de mens als afhankelijke individuen om Zijn liefde mee te delen. Een liefde die zover gegaan is dat Hij ons vrij wil kopen uit de macht van de satan, door voor ons te sterven aan een kruis.

Stel je eens voor; dat deze Liefde van God in je hart komt wonen, wat een feest, gewoon jezelf zijn, mens wat een verademing. Dan kun je iets van alle vreemdelingen leren en jij misschien wel meer van hen dan zij van jou. Zolang jij die ander als vreemdeling blijft zien, zullen we van elkaar gescheiden blijven leven. Maar zo hebben we net kunnen ontdekken; ‘Dit heeft God nooit gewild’. Zo had God de Vader de aarde niet aan de mens toevertrouwd. Dat is voor ons allemaal, maar wel met een opdracht: “God gaf hun zijn zegen en zei: ‘Breng veel nakomelingen voort om de aarde te bevolken. Jullie moeten de aarde aan je onderwerpen, je krijgt zeggenschap over de vissen in de zee, over de vogels in de lucht, over alle dieren op het land” Genesis 1:28 GNB. Laten we elkaar leren om te leven onder Gods, ‘Genade Dak’.

Stel je eens voor; dat we niet langer van elkaar ver-vreemden maar dat we elkaar Gods Genade, Vergeving en Liefde leren begrijpen en toepassen. Dan gaan we zien dat God als ‘Mede-Burger’, met ons mee reist op weg naar een betere wereld.

Stel je eens voor; dit gaat over jou leven, zou je het anders doen dan Jezus je heeft voorgeleefd? Daar mag jezelf een antwoord op geven wat een ‘Genade’, we zijn geen vreemdelingen voor elkaar.

Ik wens je een een goede dag, Fred IJzerman

De geopenbaarde Liefde van God

“Niemand heeft ooit God gezien. Maar zijn Enige Zoon, die helemaal één met Hem is, heeft ons laten zien wie God is” Johannes 1:18 BB.

Daar zit je dan, bijna perfect volmaakt, voor je vakantie huisje. De vraag van waar gaan we dit jaar naar toe, was door het corona gebeuren aardig onder druk komen te staan. Maar naar veel wikken en wegen waren ze terecht gekomen in het land van ‘Orend hard’, oftewel de Achterhoek. Een rustige echte familie camping. Wel zo zag het er ook uit, het beviel hen wel lekker in eigenland verblijven. Geen taalbarrière met handen en voeten praten om dan nog niets te weten. De bossen waren goed bereikbaar en zeer geschikt om er lekker te fietsen. Lang leven de vakantie.

Daar zaten ze dan lekker aan de koffie, bijna perfect volmaakt. Het was redelijk druk maar alles ging er heel gemoedelijk aan toe, dat beviel hen wel. Maar bij een nadere kennismaking sloeg de schrik hen om het hard, waren ze dan toch in het buitenland terecht gekomen. De verkeerde afslag genomen, nee tomtom was met hen en daar kon het niet aan liggen. Daar hadden ze al jaren blindelings op vertrouwd en had en altijd op plaats van bestemming gebracht. Maar goed daar sta je dan, tussen vrolijk ogende lui, wel toch maar even doorvragen. Nee, er was gelukkig niets misgegaan met hun reis hier naar toe. Ze waren precies waar ze wezen moesten verzekerden hun buren. Kiek, zeeg de kerel, ie mutten goed begriepen ie bint ier in de Achterhoek en wij praoten andes.

Daar zit je dan bijna perfect volmaakt in eigen land maar dan anders. Er maar het beste van maken was hun motto.  Ze moesten denken aan hun vakantie dagtekst. Waar begon het ook alweer mee. O ja, “Niemand heeft ooit God gezien”. Tussen niet en toch zien zit wel een groot verschil. En onze jongste dochter begreep het meteen. We zijn bij elkaar, zien elkaar maar verstaan elkaar niet. Het lijkt op; ‘Ik zie, ik zie wat jij niet ziet’. Zo is het vervolgde onze dochter haar cultuurbepaalde uitleg. Niemand had God gezien maar Jezus was gekomen om Hem aan ons te laten zien. Echt zien? Nee, het was meer een ‘tonen van Wie Hij was’. En zo wierp de jongste meer duidelijkheid op de zaak.

Het zijn niet onze verschillen maar wat we aan elkaar tonen, laten zien wie we zijn, dan kun je toch een met elkaar zijn. Toen we dit begrepen veranderde onze instellen en hebben we de beste vakantie ooit gehad.

ik wens u allemaal een goede tijd toe.

Voor u geschreven; Fred IJzerman.

Komt knechten van de Heer

Lees; Psalm 134:1-3 BB.

Het avondoffer werd weer gebracht. Het stonk nog naar allerlei geuren, soms lekker dan weer vies. Er werd ook zoveel geslacht, elk offer had zo een eigen geur. Ik stond toe te kijken en bedacht me dat ik goed af was om niet in de tempel te moeten werken. Terwijl de laatste klanken van het avondlied zich vermengden met het ge-smoes van de mensen keert de zo onvermijdelijke stilte terug. Ik zie dat er weer een wisseling van de wacht aankomt. Ze gaan hun posten betrekken ik tel de mensen 24 Levieten begeleid door drie Priesters onder leiding van een Kapitein. Een hele stoet, het maakte indruk op mij dat deze wachters in de nacht de Tempel moeten bewaken. Ze zagen er topfit uit dat moest ook wel want het was intensief werk om alles wat heilig is te bewaken, zonodig met hun eigen leven.

De tempel bezoekers hadden hun plichten volbracht en werden naar de poort gedirigeerd die werd hermetisch gesloten. Ik zie de mensen zich verspreiden en bespeur er veel oudere mensen bij, en vraag me af, ‘of dit hun laatste bezoek zou zijn geweest’. Afscheid nemen van het avondlied bij de tempel maakte sommige ouderen weemoedig. Ik zie dat de wachters hun plaatsen hebben ingenomen nu is het vooral oppassen dat ze niet in slaap vallen. Ik kijk nog een keer naar de weg strompelende ouderen en in gedachten hoor ik hun zingen een ‘Broederlied’, verpakt en gezongen als een ontroerend gebed.

“Komt, prijst de HERE, alle gij knechten des HEREN, die des nachts in het huis des HEREN staat. Heft uw handen op naar het heiligdom en prijst de HERE”. 

Het maakt me voor de zoveelste keer emotioneel en ik heb een zakdoek nodig en snuit veel te hard mijn neus. Een oude dame kijkt me vermanend aan en voel dat ik een kleur krijg. Ik zwaai maar even dan weet ze dat ik het heb begrepen. En zachtjes kan ik de laatste woorden mee zingen:

“De Heer zal vanuit Jeruzalem goed voor jullie zijn! Hij die de hemel en de aarde heeft gemaakt, zal goed voor jullie zijn.’ 

Lieve mensen zo heb ik in stilte kunnen nadenken en is mij deze Psalm heel dierbaar aan het worden. Want alle ziekte en tekorten elk virus en wat nog komen gaat ik zeg u;

Dit alles heeft Hij al overwonnen aan het kruis van Golgotha!

Komt alle knechten van de Heer…, De Heer zal goed voor jullie zijn…

Voor u geschreven, Fred IJzerman.

©? Aresko.nl 18-05-2020