Meditaties

Tja, zo geeft de berg veel gespreksstof en zien wij het als een groot probleem. Er zijn bergen die er heel beangstigend uitzien. Zijn daar ook wilde dieren en slangen? Bergen dagen mensen uit om ze te beklimmen dat heeft veel successen voortgebracht maar ook veel, heel veel leed. Ondanks al dit leed blijven bergen toch een enorme aantrekkingskracht op de mens uit te oefenen. Want als je hoog zit krijg je een heel andere kijk op de wereld om je heen en dat is wel genieten. Hoe hoger je komt des te groter kan je machtsgevoel zijn, wat meestal maar van korte duur is want je moet ten slotte ook weer naar beneden.

Wie ooit op de top heeft gestaan heeft ook ervaren hoe kwetsbaar het leven eigenlijk is, je moet immers voortdurend uitkijken dat je niet mis-stapt. Dat wordt daar boven veel harder afgestraft dan beneden. Er is zelfs een spreekwoord wat zegt: ‘Wie hoog klimt valt laag’. d.w.z. wie té hoog klimt, of zich verheft boven de ander zal des te lager vallen. De Bijbel zegt naar mijn mening er dit over:

“God heeft mij de taak gegeven om jullie geloof op te bouwen. Daarom zeg ik tegen jullie allemaal: vind jezelf niet belangrijker dan je bent. Wees bescheiden. Gedraag je op een manier die past bij de hoeveelheid geloof die God jou op dit moment heeft gegeven. Die hoeveelheid is bij iedereen verschillend” Romeinen 12:3 BB.

Je moet de kosten berekenen voor je ergens aan begint;

“Als je een toren wil gaan bouwen, ga je toch eerst rustig uitrekenen wat het zal gaan kosten? Je moet toch weten of je het werk zal kunnen afmaken” LUKAS 14:28 BB.

Als je ergens als een berg tegen opziet, waar moet je hulp dan vandaan komen? Onze hulp komt van veel hoger dan de bergen, van de Heere. Dus moeten we leren om het van Bovenaf te zien.

Als je onderaan staat is een berg indrukwekkend hoog, vlieg je er op tien kilometer hoogte overheen, dan is die berg veel minder hoog. God, Die nog hoger is, overziet al onze moeilijke bergen.

• Wat denk jij hier mee te kunnen?
• Als je positief bent worden jou bergen dan ook lager?
• Heeft God wel eens tot jou gesproken wanneer er figuurlijke bergen waren?

Voor u geschreven, Fred IJzerman

Dit artikel wordt auteursrechtelijk beschermt door © WWW/Aresko.nl

Stel je eens voor, je bent maandagmorgen al vroeg op je nieuwe werkplek om een beetje te wennen aan je nieuwe omgeving. Je voelt je wel zenuwachtig wanneer je collega’s op de afdeling komen zeg je beleeft; ‘Mag ik mezelf even voorstellen? Het antwoord is; ‘Je stelt niks voor’. En het gevoel van; ‘een vreemdeling te zijn’ overvalt je compleet.

Stel je eens voor, je collega’s hebben een heel eigen manier van omgaan met elkaar waar jij maar niets van begrijpt. En dan ook nog eens dat verschrikkelijke dialect, waar je niets van snapt. Dat vergroot je eenzaamheid behoorlijk.

Stel je eens voor, dat je ontdekt dat ze het op jou gemunt hebben omdat ze liever iemand hadden gehad uit de eigen cultuur. Wat een afknapper, iedereen laat jou aan het lot over en al het fijne van die fel begeerde baan wordt stukje bij stukje afgebroken.

Stel je eens voor, je bent weer terug bij af. Je kon het niet bolwerken door die geniepige tegenstand. En langzaam zak je weg in de put van het eigen verdriet wat gekoesterd wordt, al was het je nieuwe baan.

Stel je eens voor, dat jij dit niet kunt begrijpen waarom jij tussen zoveel andere mensen een vreemdeling bent en er dus niet bij hoort. Klinkt je dit ook enigszins bekent in de oren? Tja, een vreemdeling hoort er nu eenmaal niet bij. Zo zijn er veel meer vreemdelingen dan je denkt en veel dichterbij dan je door hebt.

Stel je eens voor, dat jij hier een oplossing voor moet zoeken, dan zou de eerste vraag kunnen zijn; ‘Hoe sta jij zelf hier tegenover?’ Dat maakt het wel heel persoonlijk. Ineens moet je denken aan je mislukte baan en pinkt een traantje weg. Krijg je nu wel de kans van je leven om iets te doen waar je geen vreemdeling zult zijn?

Stel je eens voor; dat je leest; ‘Zo ben jij niet langer een vreemdelingen of een buitenstaander. Want nu hoor je bij het gezin van God’ Vgl. Efeziërs 2:19. Dit maakt duidelijk dat God geen verschil kent tussen de mensen onderling. Hij wil in de mensen wonen om aan de ‘toekijkende wereld’ te tonen dat Hij van hen houdt. Hij ziet de mens als afhankelijke individuen om Zijn liefde mee te delen. Een liefde die zover gegaan is dat Hij ons vrij wil kopen uit de macht van de satan, door voor ons te sterven aan een kruis.

Stel je eens voor; dat deze Liefde van God in je hart komt wonen, wat een feest, gewoon jezelf zijn, mens wat een verademing. Dan kun je iets van alle vreemdelingen leren en jij misschien wel meer van hen dan zij van jou. Zolang jij die ander als vreemdeling blijft zien, zullen we van elkaar gescheiden blijven leven. Maar zo hebben we net kunnen ontdekken; ‘Dit heeft God nooit gewild’. Zo had God de Vader de aarde niet aan de mens toevertrouwd. Dat is voor ons allemaal, maar wel met een opdracht: “God gaf hun zijn zegen en zei: ‘Breng veel nakomelingen voort om de aarde te bevolken. Jullie moeten de aarde aan je onderwerpen, je krijgt zeggenschap over de vissen in de zee, over de vogels in de lucht, over alle dieren op het land” Genesis 1:28 GNB. Laten we elkaar leren om te leven onder Gods, ‘Genade Dak’.

Stel je eens voor; dat we niet langer van elkaar ver-vreemden maar dat we elkaar Gods Genade, Vergeving en Liefde leren begrijpen en toepassen. Dan gaan we zien dat God als ‘Mede-Burger’, met ons mee reist op weg naar een betere wereld.

Stel je eens voor; dit gaat over jou leven, zou je het anders doen dan Jezus je heeft voorgeleefd? Daar mag jezelf een antwoord op geven wat een ‘Genade’, we zijn geen vreemdelingen voor elkaar.

Ik wens je een een goede dag, Fred IJzerman