Groei en geloof

Inleiding

Blijf je zelf aan de Heer geven. Wat denkt u, dat heb ik al gedaan één keer is toch voldoende? Ja, dat moet genoeg zijn dat zegt de Bijbel heel duidelijk, dan bent u Zijn kind ook wel Zijn eigendom. Maar in deze studie wil ik de aandacht vragen voor het feit dat op onze reis naar de eeuwigheid er van alles mis kan gaan. Dat begrijpt u als geen ander. Want het zal toch wel eens voorkomen dat u de ‘smalle weg’ een beetje te eng vindt? Dan lijkt het gras ‘op de brede weg’, veel malser, het ‘ruikt lekkerder’ en het is een ‘lust voor het oog’. Wanneer dit onze aandacht trekt gaan we vanzelf onze koers wijzigen dan letten we niet meer op de ‘eigen tuin’ de ‘eigen wijngaard’. Als we geen acht (meer) geven op onze eigen wijngaarde, wat een beeld is van ons geestelijke leven, dan ziet de vijand zijn kans schoon.

In 1646 kwamen een aantal theologen in Londen bijeen om een geloofsbelijdenis te schrijven. Ze waren van mening dat eerst de vraag beantwoord moest worden: “Wie is God”. Maar hoe meer ze hier over nadachten, kon niemand van hen hier een passend antwoord op geven. Elke poging daartoe werd door de anderen van tafel geveegd omdat het niet voldoende uitdrukking gaf aan wie God is. Na veel gedebatteerd te hebben ontdekten ze dat ze niet goed bezig waren.

Is de uitoefening van kerkelijk werk nu een roeping of een beroep? Deze vraag kan heel belangrijk zijn als je een vraag krijgt om als Oudste of geestelijk leider in je gemeente actief te worden. Hoewel hier al veel over nagedacht is zijn er ontwikkelingen gaande die dit onderwerp eigenlijk weer eens op de agenda zouden moeten zetten. Maar met welke argumenten je ook aankomt, onze leidraad zal toch het woord van God blijven. En dat hoop ik ook voor alle gemeenten die met deze vragen worstelen.

Het nieuwe leven moet zichtbaar worden

“Jullie zijn met Christus uit de dood opgestaan. Verlang daarom naar de dingen die in de hemel zijn, waar Christus naast God op de troon zit. Geef de hemelse dingen de eerste plaats in je leven, en niet de aardse dingen. Want jullie zijn al dood wat de aardse dingen betreft. Jullie nieuwe leven is nu met Christus in God verborgen. We leven in Christus. Als Hij komt, zal ook te zien zijn dat jullie deel hebben aan zijn hemelse macht en majesteit” Kolossenzen 3:1-4*

Het is niet netjes dat ik het zeg en laat het vooral niet als een veroordeling klinken, maar ook kinderen van God leiden een dubbel leven. Tenminste, wanneer ik de tekst goed begrepen heb. Want hoe kunnen we hier nog leven als dit aardse leven voor dood is verklaard. Dan kan het niet anders dan dat we een dubbel leven leiden. Maar dit is toch veel te ingewikkeld voor ons. Hoe kun Je nu op aarde rondlopen met een dood leven, niet gericht zijn op de dingen van deze wereld en toch gericht zijn op de hemel.

Toen Jezus sprak kwamen velen tot geloof. Zomaar een zinnetje? Welnee, dit spreekt van zoveel dingen dat we hier maar even goed naar moeten kijken. Wat opvalt is, dat het spreken van Jezus, behoorlijk veel impact had op Zijn toehoorders. Het maakte bij hen veel reacties los. Zowel positief als negatief. Even eerder hadden de kerk leiders gezegd: “Het is zo bijzonder wat die Man zegt, Zoiets hebben wij nog nooit gehoord” JOHANNES 7:46 HB.

Wie wil er niet vrij zijn? Zich gelukkig voelen, iedereen toch? Vrij zijn, nergens aan gebonden zijn dat is voor ieder mens een zoektocht. Maar waar zoek je? Jezus zegt; “Laat allen die gebukt gaan onder zware lasten, bij mij komen: ik zal u verlichting geven. MATTHÉÜS 11:28 GNB. Je kunt ook denken dat je vrij bent en het toch niet zijn. Dat ontdekten een Petrus en een Paulus tijdens hun levensreis. Beiden mochten leren dat God hun niet veroordeelde. God nam het initiatief om hun radicaal om te keren. En zo werden ze bruikbaar voor Zijn doel.

Als we nadenken over ‘dicht bij God leven’ dan spreekt dit van een intiem leven met Hem. Dus over intimiteit. En wie hier bij stil durft te staan zal zichzelf ongetwijfeld de vraag stellen: ‘hoe intiem ben ik met God de Vader?’ Intimiteit betekent: vertrouwelijk en innig met elkaar omgaan of diep in iemands binnenste doordringen.

Vriendschappen zijn zeer waardevol je moet er zuinig op zijn. Maar ze zijn ook kwetsbaar. Er zijn veel factoren die een gezonde vriendschap zomaar kunnen verwoesten. Daarom lopen er heel wat verwonde mensen rond die het slachtoffer zijn geworden van verbroken vriendschap.

God heeft nagedacht over de vraag: hoe kan Ik de mensheid weer bereiken? Hoe kan Ik ‘het Mijne’, weer doen geloven in Mijn liefde en in Mijn vergeving. En Hij vond het antwoord in onze ‘eigen taal’. In het ‘vleesgeworden Woord’, de Mens Jezus Christus. In Die mens komt God naar ons toe,eeld loze"sgeworden woord, d en laat Hij ons zien wie Jezus is. Jezus, Immánuel, God met ons, is dat niet geweldig? God spreekt tot ons, Hij doet daar moeite voor. Hij besteedt aandacht aan u en mij. Welke God doet dat? God heeft Zijn gedachten uitgesproken in de Zoon. Waarom? Omdat we weer zouden leven, Zijn beeld dragen temidden van deze ‘beeldloze’ wereld.

Wie op de hoogte is van Paulus vermanende woorden aan de Corinthiërs – om jezelf te beproeven, te onderzoeken of Jezus Christus in je woont -  zullen het begrijpelijk vinden dat een dergelijke vraag gesteld wordt. Na een eerlijk zelfonderzoek zullen de gelovigen in Corinthe wel tot de overtuiging zijn gekomen dat ze ver van Christus waren afgedwaald, en dat hun gemeenschap met Hem op een laag pitje stond.

Maar hoe zit dat bij ons? Paulus zegt, als Christus niet in je is, dan ben je afgekeurd of “verwerpelijk”. Deze oproep tot zelfonderzoek geeft ons de kans om opnieuw - of misschien wel voor het eerst in je leven - je toe te wijden aan God de Vader door Jezus Christus. De wedergeboorte is van cruciaal belang om zeker te weten dat je voor eeuwig met Hem mag leven in Zijn heerlijkheid. Wedergeboorte, een lastig onderwerp voor sommigen? Laat je niet weerhouden om eens op zoek te gaan in je eigen binnenkamer.

Mozes heeft veel dingen moeten leren, dingen die de scholen van Egypte hem niet hebben bijgebracht. Eigenlijk is het verhaal van Mozes een diepe les voor ons. Mozes was door God apart gezet om het volk van God naar het beloofde land te brengen. Namens God mocht hij het volk Israël brengen naar een land dat God speciaal voor hen bestemd had. Een land dat zij in bezit mochten nemen. Een land overvloeiende van melk en honing. Is dat niet een prachtig beeld van de nieuwe hemel en aarde, waar wij als kinderen van God naar op weg zijn?

Wat zag de doorsnee Israëliet van de Tabernakel? Wat had dit allemaal voor hem te betekenen? Hadden al die verschillende onderdelen ook een geestelijke betekenis? Waar dacht de Israëliet aan als hij naar die grote witte omheining keek met die stevige pilaren en die veelkleurige poort? Begreep hij de boodschap van God en veranderde dat zijn leven? En wat kunnen wij nu nog leren van de geestelijke betekenis van de Tabernakel?

God heeft ons met een duidelijk doel en opdracht op deze aarde geplaatst. Op een aarde die door God geschapen werd als een prachtige hof waar de mens kan genieten van de Schepper en Zijn schepping. Maar door eigen handelen heeft de mens dit alles verspild en kreeg de satan de mens en de schepping onder zijn gezag. Accepteerde God dit? Nee! Hij kon het niet toestaan dat de satan de mens en de schepping voor eeuwig zou opeisen. Om die reden riep God de mens tot zich. ‘Adam, geschapen mens naar Mijn beeld, waar ben je... Ik heb je nodig!’ Waarom? Omdat God een plan heeft en Hij wil u en mij daarin betrekken.

Elia was op de vlucht omdat hij met de dood was bedreigd. Daar zat hij dan in een spelonk vertwijfeld na te denken, met een hoofd vol vragen en met een angstig hart. Hij voelde zich verlaten, moe en eenzaam. Hoe zou God hem uit deze situatie helpen? Hij wist het niet. Maar God zocht en vond hem en vroeg: ‘Elia, waarom zit je hier? Heb Ik je hiernaartoe gestuurd? Waarom heb je je verstopt? Waar ben je bang voor, Elia?’ En God zegt tegen hem: ‘kom uit je schuilplaats, uit je isolement en ga staan voor het aangezicht des Heren’.

Wie ben ik? Een goede vraag zul je misschien zeggen. Of, dat gaat jou niks aan. Hoe je hier ook over denkt; één ding is zeker, ‘je bent iemand’. En je bent hier niet toevallig. Er zijn mensen die een daad hebben gesteld waardoor jij hier op aarde rondloopt. Of het nu een bewuste keuze was of een ongelukje er is voor jou beslist.

Wees eens eerlijk voor jezelf. Misschien is deze studie wel een kans van God om je leven weer op de rails te krijgen. Want God houdt van je, oneindig veel. Al is je leven nog zo vastgelopen Jezus wil en kan het weer los trekken. Hoe? Als je naar Hem toegaat, zal Hij je de weg wijzen. Dat weet ik uit eigen ervaring. Misschien hangt er wel een bord in je geestelijke kamer met de woorden erop: ‘U bent een strenge God, en ik ben bang voor U’. Dat is logisch. Wie bang voor God is vindt Hem ook streng. En wie Hem streng vindt is ook bang voor Hem. Dat is een soort kringloop waar jezelf niet uitkomt. Daar heb je Jezus en Zijn verlossings werk voor nodig. Als je Hem toelaat in je leven dan zal Hij je zegenen en je leven zal nooit meer hetzelfde zijn.

Het is misschien wat overbodig gezegd, maar het is voor een christen niet mogelijk een leven te leiden zonder Jezus. Want Hij heeft Zijn leven niet alleen gegeven voor ons zondeprobleem, voor onze redding. Maar ook, en dat beseffen veel mensen niet, dat wij Zijn gezag mogen uitstralen. Want wij zijn bekleed met Zijn liefde, met Zijn vrede die regeert in ons hart. Jezus Christus heeft Zichzelf aan ons gegeven zodat wij Hem op elk terrein van ons leven kunnen verheerlijken en vertegenwoordigen.

Als je mensen vraagt: ‘heb je geloof of vertrouwen in het feit dat Jezus voor je zonde is gestorven’ dan zeggen velen ‘ik hoop, dat het waar is’. Misschien heeft een dergelijke conclusie te maken met onkunde of dat ze ergens in het geloof zijn teleurgesteld. Maar als Jezus ons uitnodigt om Hem te vertrouwen, dan is het voor Jezus een teleurstelling als we Hem afwijzen. Welke redenen we daar ook voor mogen hebben, de uitnodiging blijft bestaan tot aan je dood toe! Want Zijn liefde is een eeuwige liefde. Hij is betrouwbaar en Zijn hand is niet een afwijzende een veroordelende hand, maar een uitgestoken hand vol genade en vergeving. Durf jij het aan om Hem te vertrouwen?

Wie over bereidwilligheid nadenkt, zal ontdekken dat dit woord veel verder gaat dan even iets voor iemand anders doen. Het woordenboek geeft als uitleg; ‘graag helpen, van goede wil zijn of, zich niet verzetten’. En dit toont aan dat bereidwilligheid een breed begrip is. In Bijbelse zin zit er nog veel meer diepte in en raakt het zowel ons geestelijke als maatschappelijke leven.

Wanneer je in een ziekenhuis komt lijkt het wel of iedereen ziek is. Vooral als je in de ontvangsthal zit te wachten. Het krioelt er dan van de mensen. Ik weet niet hoe jij het vindt om regelmatig in een ziekenhuis te zijn, maar mijn hobby is het niet.

Van Noach, zegt de Bijbel, dat hij onder zijn tijdgenoten een rechtvaardig en onberispelijk man was en dat hij met God wandelde. Noach liep tegen de stroom in. Hij liep niet vroom te doen. Hij leefde niet in twee werelden of at van twee walletjes. Nee, Noach viel zeker op in zijn tijd. Hij wist dat je geen twee heren kon dienen. Was dat gemakkelijk voor hem?