geloof

In het voorgaande heeft Paulus de boodschap uitgedragen, dat alleen door het geloof in Jezus Christus redding mogelijk is. Nu begint hij met de vraag of wij dan door het geloof de wet buiten werking stellen.

In dit hoofdstuk begint Paulus met terug te grijpen op de eerste verzen van hoofdstuk 9, waarin hij zegt: Ik heb een grote smart en een voortdurend hartzeer. Want zelf zou ik wel wensen van Christus verbannen te zijn ten behoeve van mijn broeders.

Het is jammer om te moeten zeggen, maar er zijn veel mensen die lijden aan geestelijke invaliditeit. Ze lopen op krukken of hebben andere hulpmiddelen nodig om hun geloofsleven overeind te houden. Als dat zo is dan moeten we eens lezen wat Paulus ons allemaal schrijft. Dan kun je afrekenen met ongeloof en twijfels. Dan gaan we weer ontdekken wat de bedoeling van God is met ons leven. Dan gaan we Zijn Woord weer begrijpen en toepassen. Dan mogen we verder groeien en ons verblijden in ons geloof.

Stel dat je zondags in de kerk zit en nog voor dat de preek begint barst er een discussie los over het ongeloof van de ouderlingen en andere geestelijke leiders. Dan wil je wel weten waar het omgaat. Want dat bepaalt of jij je in een degelijke discussie gaat mengen. Maar al snel ontdek je dat dit jou ook aangaat.

Toen Jezus sprak kwamen velen tot geloof. Zomaar een zinnetje? Welnee, dit spreekt van zoveel dingen dat we hier maar even goed naar moeten kijken. Wat opvalt is, dat het spreken van Jezus, behoorlijk veel impact had op Zijn toehoorders. Het maakte bij hen veel reacties los. Zowel positief als negatief. Even eerder hadden de kerk leiders gezegd: “Het is zo bijzonder wat die Man zegt, Zoiets hebben wij nog nooit gehoord” JOHANNES 7:46 HB.