aarde

Geloven dat Jezus heeft bestaan wordt meestal moeilijker gemaakt door anderen dan door God, Jezus of de Bijbel. Het is dan ook veel logischer om te geloven dat God wél bestaat, dan te geloven dat Hij níet bestaat. Want hoe kunnen wij bewijzen dat God niet bestaat? Met zoveel bewijzen van Gods liefde om ons heen kunnen we Hem moeilijk verloochenen. Ik hoop dat je door deze studies gaat beseffen dat God van je houdt en dat het leven de moeite waard is om écht geleefd te worden.

Mozes heeft veel dingen moeten leren, dingen die de scholen van Egypte hem niet hebben bijgebracht. Eigenlijk is het verhaal van Mozes een diepe les voor ons. Mozes was door God apart gezet om het volk van God naar het beloofde land te brengen. Namens God mocht hij het volk Israël brengen naar een land dat God speciaal voor hen bestemd had. Een land dat zij in bezit mochten nemen. Een land overvloeiende van melk en honing. Is dat niet een prachtig beeld van de nieuwe hemel en aarde, waar wij als kinderen van God naar op weg zijn?

Wat was het begin van alles? Hoe kan dit alles tot stand zijn gekomen? En wat is het een niet te begrijpen wonder dat van 'oorsprong' alles op een majestueuze met elkaar in evenwicht is. Ieder detail klopt, niets en niemand leeft voor zichzelf.

Lezen: Genesis 1:1-2:3 1:2 de Geest Gods.*

Vroeger leefden de mensen heel dicht bij de natuur, hun bed was de aarde en het dak boven hun hoofd was de sterrenhemel. Zo leefde men heel dicht bij wat God allemaal gemaakt had. In hoeverre zij zich dit bewust waren weten we uit het feit dat men een ‘aangeboren’ behoefte had om zich een god voor te stellen die dit alles gemaakt had.

 “Dan zullen jullie aan de mensen gaan vertellen wat jullie van Mij hebben gezien en gehoord”.

Op onze kalender staan al die dagen die om bijzondere aandacht vragen. Elk jaar worden ze beleefd als hoogtijdagen door kerk en of samenleving. Welke dagen ons aanspreken hangt samen met onze kerkelijke of politieke voorkeur. Maar dat we die feestdagen willen vieren zien we elk jaar weer terug in alles wat er georganiseerd wordt. Maar als we naar het Pinksterfeest kijken dan zien we dat veel mensen hier niet zo veel mee kunnen, ja een vrije dag maar voor velen ook niet meer dan dat. Wel komen er steeds meer dansfeesten, maar dat heeft niets meer met Pinksteren te maken.  

Een nieuw ontstaan, een nieuw begin van iets, een ander werk, relatie of een uiterlijke verandering daar kun je zo naar uit kijken. Maar kunnen we alles oplossen wat mensen willen? Met een hoop gesleutel aan je lijf kun je er dan wel anders uitzien, maar van binnen kom je altijd nog jezelf tegen. Maar nu, zo zeggen ze, zijn we in een andere fase terecht gekomen, de fase van de ‘genderdiversiteit’. Hierdoor denken we onszelf op die plek neer te zetten waar we willen staan. We zijn nu een ‘Het’, en daarbinnen kunnen we dan een mannelijke of een vrouwelijke, of een mix van beide persoon aannemen. En zie, de ‘Plastisch chirurgie’ is met ons en verricht het wonder van de metamorfose.