De heilige Geest

Dat de hemel zich opent bij de doop van Jezus is het teken van een Goddelijke bevestiging dat er iets bijzonders gaat plaatsvinden. En dit bijzondere teken is dat Gods Geest ‘als een duif’ op Jezus leven komt. De duif is hier het teken van God dat er een nieuw tijdperk gaat komen. En de komst van de heilige Geest was nodig om Jezus toe te rusten voor Zijn werk hier op aarde. Jesaja had al een diep verlangen dat er iets nieuws moest gaan gebeuren en hij roept naar God: “Och, als U eens de hemel openscheurde en naar beneden kwam! De bergen zouden schudden in Uw aanwezigheid” JESAJA 64:1 HB.

Onderwerp: De heilige Geest als een duif

Inhoud:

• Inleiding
• Verschillende eigenschappen
• Het verlangen van de heilige Geest
• Vruchten en gaven
• God geeft ons gaven
• Drie basis elementen
• Echt of onecht
• Niet voor onszelf
• Iedere dag pinksterfeest

Inleiding

“En Johannes getuigde: ‘Ik heb de Geest als een duif uit de hemel zien neerdalen, en hij bleef op hem rusten” JOHANNES 1:32.

In de Bijbel lezen we dat de heilige Geest niet ‘een duif’ is maar dat Hij “als een duif” is. Waarom kiest de heilige Geest een duif als uitdrukking van Zijn Persoonlijkheid en Zijn werk? Om dit te begrijpen moeten we de duif nader bezien.

Iedereen kent wel enkele tamme sier duivenrassen. In totaal zijn er enkele honderden sierduiven rassen. Deze duiven worden ook wel cultuurduiven genoemd, omdat deze (sier) duivenrassen in de loop van eeuwen door de mens zijn gefokt. Al deze sierduiven rassen stammen af van de rotsduif. Deze rotsduif behoort tot de wilde of oorspronkelijke duiven. We kennen wereldwijd ongeveer 309 soorten oorspronkelijke duiven.

Als vogel heeft de duif enige karakteristieke eigenschappen. Enkele van die eigenschappen onderscheiden hem van andere vogels. De duif is over de hele wereld bekend. Op elk eiland van de wereld kom je hem tegen. Soms is hij door mensen meegenomen. De heilige Geest is ook universeel, Hij is alom vertegenwoordigt. Dit is één van de mooiste dingen van God dat Hij overal, bij jou en mij aanwezig is om ons te helpen en ons te wijzen op het verlossingswerk van Zijn Zoon Jezus Christus.

De satan heeft dit niet, hij kan maar op één plaats tegelijk zijn. Om de mensen te verleiden moet hij zijn opdrachten delegeren aan miljoenen demonen, die hij op zijn beurt moet vertrouwen. Hij is dus altijd afhankelijk van ondergeschikten.

De Geest van God is één Geest. Die in staat is om overal ter wereld tegelijkertijd te zijn. Dit is voor ons haast onmogelijk te begrijpen. Zo werkt de heilige Geest in mensen harten om hen te overtuigen van zonde. Zie JOHANNES 16:8. Gods Geest is in staat om waar dan ook ter wereld mensen te beïnvloeden zodat ze hetzelfde:

• geloof hebben
• verlangen hebben
• karakter ontwikkelen
• dezelfde dingen begrijpen
• Jezus erkennen

Dit kan omdat Hij, alles ziet, alles weet en almachtig is. Vgl. 2 SAMUËL 14:20 en JOHANNES 21:17.

Verschillende eigenschappen

Een andere eigenschap van de duif als vogel is dat hij behoort tot de snelst vliegende vogels. Hij is in staat om meer dan 200 km. per uur te vliegen. Je zou kunnen zeggen dat de heilige Geest zo snel vliegt om ons altijd voor te kunnen blijven. Een grappige eigenschap van de duif is dat wij heel moeilijk zijn snelheid kunnen meten, omdat hij heel snel van richting kan veranderen, zonder snelheid te verliezen. Zo vliegt hij alle kanten uit.

Dit typeert opnieuw de heilige Geest. Hij is niet te voorspellen en de Bijbel zegt dit ook: “De wind waait waarheen hij wil; je hoort zijn geluid, maar je weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat” JOHANNES 3:8. Dit verwijst naar het werk van de heilige Geest. De wind blaast waarheen Hij wil. Kerkelijk gezien is dat ook zo. Vandaag de dag zien we duidelijk dat Gods Geest bezig is in alle kerken, om Zijn gemeente opnieuw toe te rusten en klaar te maken voor Zijn komst.

De heilige Geest laat zich niet beperken door theologie of allerlei leerstellingen. De enige beperking die wij Hem kunnen opleggen is ons eigen hart. Dit kunnen we toesluiten voor Zijn invloed. “Doof de Geest niet uit” is ook voor ons een belangrijke waarschuwing. Zie 1 THESSALONICENZEN 5:19.

Wat verder opvalt is dat de duif een partner kiest voor zijn hele leven. Er zijn ook ander vogels die dit doen maar bij de duif is dit echt ‘tot de dood ons scheidt’. De duif kent dus een betere moraal dan de meeste mensen. Ze blijven heel dicht bij elkaar. Ze zijn eigenlijk nooit buiten elkanders gezichtbereik. En als dit wel voorkomt dan roepen ze elkaar voortdurend zodat ze precies van elkaar weten waar ze zijn.

Ook dit is een prachtig voorbeeld van de heilige Geest. Hij is nooit buiten het gezichts of gehoor bereik van Gods kinderen. Want ons lichaam is Zijn tempel. Hij woont in ons.

“Wijzelf zijn de tempel van de levende God, zoals God heeft gezegd: ‘Ik zal bij hen wonen en in hun midden verkeren, ik zal hun God zijn en zij mijn volk” 2 CORINTHIËRS 6:16.

“Of weet u niet dat uw lichaam een tempel is van de heilige Geest, die in u woont en die u ontvangen hebt van God, en weet u niet dat u niet van uzelf bent? U bent gekocht en betaald, dus bewijs God eer met uw lichaam” 1 CORINTHIËRS 6:19-20. Zie ook 1 CORINTHIËRS 3:16-17.

Het is heel tragisch voor een duif als de partner sterft. Een rouwende duif maakt een meelijwekkend geluid. Het is heel droevig om een dergelijk duif te zien, ze spreiden hun veren wijd uit. De duif is in zo’n situatie niet in staat zuurstof op te nemen. En als de duif begint met zijn rouwgeklaag dan komen er zuren in het lichaam vrij waardoor hij uiteindelijk sterft. Het is de enige vogel die geen droefheid kan verwerken. De heilige Geest kan bedroeft zijn, en kan treuren over onze verbroken relatie met Hem. Vgl. EFEZIËRS 4:30.

Wanneer de duif eieren legt dan laten ze zich zien als verbazingwekkende ouders. Ze zullen nooit hun eieren onbedekt laten wat andere vogels nog wel eens doen. Als het broeden door de andere duif wordt overgenomen dan nadert hij zijn partner van achteren en duwt met zijn borst de duif zachtjes van het nest en schuift zelf over de eieren heen en bedekt ze dan helemaal.

Ook dit zien we bij de heilige Geest. Denk maar aan GENESIS 1:2 waar de Geest zweeft over de aarde. Het verlangen van de heilige Geest is, dat het woord van God tot leven komt. Dat zien we bij de schepping maar ook bij de redding van de mens. Vgl. 1 CORINTHIËRS 12:3.

Het verlangen van de heilige Geest

De heilige Geest heeft dus een levendmakende functie als ik het zo mag zeggen. Hij zal er alles aan doen om Het Woord Jezus Christus in ons hart tot leven te laten komen. JOHANNES 16:8 zegt:

“En als Hij komt, (de heilige geest) zal Hij de wereld (u en mij) overtuigen van zonde en van gerechtigheid en van oordeel”.

En hierbij, is het goed te weten dat het woord van God nooit haar doel zal missen.

“Zo geldt dit ook voor het woord dat voortkomt uit mijn mond: het keert niet vruchteloos naar mij terug, niet zonder eerst te doen wat ik wil en te volbrengen wat ik gebied” JESAJA 55:11.

Dat dit zo sterk met elkaar verweven is komt omdat de heilige Geest gaat waar het Woord gaat. De Geest en het Woord zijn één. Ze horen bij elkaar. Weten we wat het betekent om alleen het woord, de letter, te hebben zonder de heilige Geest? Het Woord zonder de Geest heeft geen effect er komt dan niets tot leven. Paulus schrijft ons hier het volgende over:

“Hij heeft ons geschikt gemaakt om het nieuwe verbond te dienen: niet het verbond van een geschreven wet, maar dat van zijn Geest. Want de letter doodt, maar de Geest maakt levend” 2 CORINTHIËRS 3:6.

Het kenmerk van dat nieuwe verbond is “de inwoning en de werking” van de heilige Geest in ons hart, zodat wij verlangen hebben om God te gehoorzamen. Het oude verbond brengt veroordeling vanwege de zonden van de mens en daardoor uiteindelijk de dood. Zie ROMEINEN 7:9-11. Daarom zegt Paulus ook dat “de letter doodt”. In Jezus Christus wordt ons een nieuw verbond aangeboden. Een verbond wat bestaat in Zijn bloed waardoor wij vergeving van zonden en rechtvaardiging ontvangen. Vgl. LUCAS 22:20; HEBREEËN 12:24; 9:15.

Binnen dit nieuwe verbond is de heilige Geest ons onderpand, en Degene die ons de weg wijst vgl. 2 CORINTHIËRS 1:22; 5:4-5; EFEZIËRS 1:14. In die zin kunnen we dan ook zeggen dat “de Geest levend maakt”. Vgl. ROMEINEN 8:6,10,11,13; 1 CORINTHIËRS 15:45; GALATEN 6:8.

Onze dienstbaarheid ontstaat door; ‘Woord en Geest’. Door die samensmelting, van Woord en Geest, gaan we herkennen wat de heilige Geest tot geboorte heeft gebracht in ons leven. Woord en Geest, gaan we pas begrijpen door de wedergeboorte, lees het verhaal maar over Nikodémus. Zie JOHANNES 3.

Als de kuikens uitkomen, beginnen de ouders ze te voeden op een manier die alleen een duif kan doen. Geen enkele vogel ter wereld voedt zijn jongen zoals de duif dit doet. Alle andere vogels voeden hun jongen met insecten (ongedierte), met voedsel wat ze opbraken of met vlees restanten van prooidieren of kadavers. Maar de duif voedt zijn jongen met melk. Bij de krop van de duif zit een melkklier. Doordat het jong zijn kop steekt in de bek wordt de melkklier actief en krijgt het jong het benodigde voedsel. Dit is een interessante eigenschap van de duif die beide ouders bezitten. Zowel de vader als de moeder duif kan dus het jong voeden. Dit beeld laat ons zien dat de heilige Geest zowel vader als moeder kan zijn.

“En verlang als pasgeboren zuigelingen naar de zuivere melk van het woord, opdat u daardoor groeit en uw redding bereikt” 1 PETRUS 2:2. Ik heb een geweldige belangrijke eigenschap ontdekt voor pasbekeerden en hun geestelijke groei. De heilige Geest is de beste nazorgwerker die er bestaat. Hij kan de melk precies in de juiste hoeveelheid en op het juiste tijdstip geven. Wij kunnen met al onze goede bedoelingen het groeiproces van pas bekeerden verhinderen door hen teveel of te weinig voedsel geven.

Er lopen dan ook heel wat overvoedde en ondervoedde christenen rond. We moeten goed begrijpen dat het voedsel programma voor elk kind van God verschillend is. De plaats waar je (weder) geboren bent is bepalend voor welk voedsel je krijgt. Van land tot land kan dat sterk verschillen. Je cultuur je achtergrond en wie je bent is bepalend voor het voedsel wat je nodig bent.

En wie kent ons nou beter dan de heilige Geest. Hij is in staat om ons correct te voeden. Om ons het woord zo toe te dienen dat ons innerlijk gevoed en hersteld wordt. De heilige Geest weet heel nauwkeurig voor een ieder van ons een dieet samen te stellen, waardoor we gaan begrijpen wat we moeten afleggen en moeten aandoen. Vgl. KOLOSSENZEN 3:12; 1 PETRUS 2:1; EFEZIËRS 4:24.

Als wij anderen willen helpen bij hun geestelijke groei dan zijn wij ook afhankelijk van Gods Geest. We moeten de ander niet over en niet ondervoeden. Gods tempo hierin kennen is voor die ander van levensbelang.

Vruchten en gaven

Dat God een duif koos als beeld van de heilige Geest is dus niet zomaar. God wist wat Hij deed toen Hij voor de duif koos. En er zijn nog meer opmerkelijke vergelijkingen. Als we naar de vleugels van de duif kijken dan zien we dat elke vleugel negen vliegveren heeft. De ‘vrucht en de gaven’ van de heilige Geest zijn negenvoudig. Elke vleugel heeft dus een bijzondere betekenis. Wat betreft de vrucht van de heilige Geest kunnen we zeggen dat die voor elk kind van God onmisbaar zijn. Want die vruchten laten het karakter en de liefde van God zien.

GALATEN 5:22 zegt: Maar de vrucht van de Geest is:

• liefde
• vreugde
• vrede
• geduld
• vriendelijkheid
• goedheid
• geloof
• zachtmoedigheid
• zelfbeheersing

We moeten goed begrijpen dat de vruchten van de heilige Geest niets te maken hebben met menselijke vaardigheden. Vruchten zoals hierboven beschreven, zijn door God gegeven, Hij is de Bron. Al deze verschillende onderdelen zijn het werk van de heilige Geest. Dus, in de vruchten van Gods Geest zien we Hem zelf aan het werk in ons. Dat maakt ook dat we kunnen liefhebben op een manier die niets met menselijke gevoelens te maken heeft. Denk maar eens aan de vergevende liefde die we van God in ons meedragen om de ander te kunnen vergeven.

Zo is liefde de meest belangrijke vrucht. Wie geen liefde heeft zal ook niet die andere vruchten kunnen praktiseren. Paulus schrijft ons in 1 CORINTHIËRS 13:4-7 dat:

“De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze”.

Zo is “de liefde” een bijzondere eigenschap in ons leven met als hoofddoel: “De liefde zoekt zichzelf niet”. Als dat werkt in ons dagelijks leven met Jezus, zullen al die andere vruchten vanzelf openbaar worden.

Als je alleen de vruchten van de heilige Geest hebt dan ben je een vogel die probeert te vliegen met één vleugel. En er zijn veel christenen die proberen met één vleugel te vliegen. Dit komt omdat ze denken dat de vruchten van Gods Geest wel voldoende zijn om te kunnen geloven en stand te kunnen houden in deze wereld. Het zal niet moeilijk zijn om te begrijpen dat een vogel met één vleugel nooit van de grond komt. Het resultaat hiervan is dat hij door één vleugel te gebruiken alleen maar rondjes vliegt. Hij draait dus om zijn eigen as heen en komt nooit daar waar hij wezen moet.

Maar er zijn ook christenen die alleen de gaven (vgl. 1 CORINTHIËRS 12:1-11) willen en niet de vrucht. Ook dit soort christenvogels komt niet ver. Zo zijn er vogels van verschillende pluimage, Charismatische vogels, Pinkster vogels en Kerkuilen. Is dat verkeerd al die verschillende soorten? Hoe je er ook over denkt we geloven dat er één Kerk is. (vgl. EFEZIËRS 4:1-6) De makkelijkste keuze is te zeggen dat al die soorten elkaar aanvullen. Uiteindelijk zal dit ook zo zijn. Want wie geloofd dat hij beide vleugels nodig heeft kan vliegen en komt op de plaats waar God hem of haar kan en zal gebruiken.

Maar wie bewust met één vleugel leeft is uit balans. Het gevolg hiervan is een onevenwichtig Christendom. Het resultaat van vliegen met één vleugel zien we terug in de kerkgeschiedenis, maar ook in de hedendaagse kerk. Want door te vliegen met één vleugel, bots je overal tegenaan en kom je dus met iedereen in conflict.

Er zijn mensen die vinden dat ‘De Liefde’ het allerbelangrijkste is. Dat je daar wel de kerk mee kunt bouwen. Nou zeg ik niet dat de liefde niet belangrijk is, integendeel. Maar liefde is maar één van de negen veren van één vleugel. Dus er zijn Christenen die denken dat je met één veer kunt vliegen. Ik kan me voorstellen dat je daar heel gauw mee ophoudt, want dit is onbegonnen werk. Als we naar de Pinkstervogels kijken dan vinden zij de gaven heel belangrijk. En dat is ook zo. Maar als je zegt ‘spreek je al in tongen’ want dit is het bewijs dat je een kind van God bent, sla je in mijn ogen de plank volkomen mis. Ook daar kom je nergens mee. Je raakt door dergelijke opvattingen alleen maar club-gebonden. Wie kan nou goed vliegen door alleen maar zijn tongenveertje uit te slaan? Niemand toch!

God geeft ons gaven

Wij moeten ervoor zorgen dat we de gaven en vruchten niet scheiden van elkaar. Het zijn wel twee vleugels maar ze behoren tot één vogel tot één Lichaam één Kerk. In het verleden is er al teveel tijd en aandacht besteed hoe we elkaar kunnen bestrijden door te zeggen welke vleugel het belangrijkste is. Wij kunnen de werken van Gods Geest niet scheiden. Doen we dit wel dan hebben we gelijk verdeeldheid in hart en kerk. De Bijbel zegt dat: “Al deze gaven worden geschonken door een en dezelfde Geest, die ze aan iedereen afzonderlijk toebedeelt zoals hij wil” 1 CORINTHIËRS 12:11. We moeten goed bedenken dat het Gods werk in ons is.

Alles wordt geschonken door “één en dezelfde Geest”. Hoe verschillend de gaven ook zijn het komt voort uit één en dezelfde Bron, de heilige Geest. De gaven horen bij elkaar en vullen elkaar aan. Hierin vinden we de eenheid van Gods Geest terug. We hebben dan ook de opdracht om met de ons gegeven gaven elkaar aan te vullen. We zijn dus afhankelijk van elkaar voor de bouw van Gods kerk op aarde.

Het is ontzettend belangrijk om te beseffen dat een ieder gaven heeft ontvangen “zoals God wil”. Op die verdeling mogen we geen kritiek hebben want dat heeft ons te lang en teveel verdeeld. We mogen elkaar niet minachten. We zullen ons steeds moeten voor houden dat het gaat zoals Hij wil. Wij delen niet uit? Dat is het werk van de heilige Geest. Gaven en vruchten zijn geen eigen verdienste. Op nog drie ander plaatsen zegt Paulus dat de gaven altijd Gods werk zijn in ons.

“Ik zou liever zien dat alle mensen waren zoals ik, maar iedereen heeft van God zijn eigen gave gekregen, de een deze, de ander die” 1 CORINTHIËRS 7:7.

“Want krachtens de genade, die mij geschonken is, zeg ik een ieder onder u: koestert geen gedachten, hoger dan u voegen, maar gedachten tot bedachtzaamheid, naar de mate van het geloof, dat God elkeen in het bijzonder heeft toebedeeld” ROMEINEN 12:3 NBG.

“Aan ieder van ons is genade geschonken naar de maat waarmee Christus geeft” EFEZIËRS 4:7.

In de Handelingen brief (1:8) vat Lucas die veelzijdigheid van de heilige Geest samen door te zeggen:

“Maar wanneer de heilige Geest over jullie komt, zullen jullie kracht ontvangen en van mij getuigen in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, tot aan de uiteinden van de aarde”.

Wat ontvangen we ‘Kracht’. Deze kracht is de basis van alle gelovigen door alle eeuwen heen. Wij zullen moeten leren om de heilige Geest in ons te laten werken, zodat Hij ons kan inzetten voor Gods koninkrijk.

Drie basis elementen

Er zijn drie basis elementen die heel belangrijk zijn voor een Christen. Dit zijn ‘karakter, trouw en geloof’. Als we naar het leven van Abraham kijken dan zien we deze elementen ook. Wie de moeite wil nemen om zijn verhaal te lezen, zal ontdekken dat deze drie basis elementen voortdurend op de proef werden gesteld. Hoewel Abraham nooit een wonder heeft gedaan of een zieke genezen heeft werd hij toch een ‘vriend van God’ genoemd. Zie JAKOBUS 2:23 Door zijn geloof, trouw en karakter opende hij voor God een weg om door hem heen te kunnen werken. En let eens op de belofte die Abraham kreeg en waar hij in moeilijke momenten God er aan herinnert:

“U hebt immers zelf gezegd: “Ik zal jou grote voorspoed geven en veel nakomelingen, ze zullen zo talrijk zijn als zandkorrels aan de zee – niet te tellen zullen ze zijn” GENESIS 32:13.

We zagen al eerder dat het voor ons belangrijk is om beide ‘geloofs vleugels’ te gebruiken. Dan zullen we op Gods koers kunnen vliegen naar die doelen die Hij voor ons bestemd heeft. Ook is het belangrijk te bedenken dat de heilige Geest een Persoon is. Die niet alleen met Zijn stem maar ook met zijn Persoon aanwezig kan zijn. Zo kan Hij mensen aanraken en doen ervaren dat God hen zegent en tot hen spreekt, geneest, bemoedigt, enz. Ook helpt de Geest ons te leven naar Gods wil. Vgl. JOHANNES 14:26. Maar bovenal wil Hij ons in relatie brengen met God de Vader.

Hoe belangrijk de gaven en de vruchten ook zijn, het mag voor ons nooit boven een relatie staan met onze hemelse Vader. Want de praktijk leert ons dat een ‘ik gericht’ omgaan met gaven en vruchten geen diepe en afhankelijke relatie met God laat zien. En daar mogen we best eens bij stil staan want God is een jaloers en naijverig God. Zie EXODUS 34:14.

Als we JOHANNES 15:4-11 lezen dan zien we dat het woord “in Hem blijven” verschillende keren door Jezus gebruikt wordt. Dit doet Jezus niet zonder reden. Elke keer als Hij zegt “blijf in mij” dan wil Hij een bepaalde waarheid duidelijk maken. (Bestudeer dit maar eens)

Door het “in Hem blijven” groeit er een goede relatie die zo belangrijk voor ons is. Het gaat God om de vrucht die wij voortbrengen. Want die vrucht zal de wereld laten zien dat God een God van liefde is. Maar het begint bij ons. Wij zullen die eenheid moeten praktiseren. Jezus zegt dit zo doordringend met de volgende woorden:

“Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben. Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn” JOHANNES 13:34-35.

Daarom is het zo belangrijk dat wij in Hem, in Jezus blijven. Dat zal van ons volwassen christenen maken. Dan kunnen we onze vruchten en gaven delen en doorgeven aan de mensen om ons heen, zodat ook zij nieuw leven mogen ontvangen.

Sommige mensen zeggen; ‘we hebben meer kracht nodig om dingen namens God te kunnen doen’. Maar ik denk dat we meer besef moeten hebben om ‘in Hem’ te blijven. Voor ‘karakter, trouw en geloof’ is het nodig om in Hem te blijven.

Veel Christenen willen wel kracht ontwikkelen, maar geen karakter. Dit type christen brengt meestal weinig vrucht voort. Door ‘karakter, trouw en geloof’ te ontwikkelen ga je op Hem lijken en draag je veel vrucht. Zie JOHANNES 15:1-4.

Het blijven in Hem is een training, het kost tijd, verandering en inzet. Uit eigen kracht ontwikkel je geen karakter alleen maar een sterk ego. Waar vrucht is, wordt ook ‘karakter, trouw en geloof’ ontwikkelt. Als je jezelf belangrijker vindt dan het in Hem blijven, is daarmee bepaald welke vruchten je zult dragen. Veel christenen zijn dagelijks bezig om hun eigen karakter op te poetsen en lijden hierdoor een geestelijk onvruchtbaar leven. Jammer! Als we ervaren dat het eigen karakter ons in de weg staat moeten we leren te blijven in Jezus. Dan moeten we ons hart, ons leven openen voor Hem. Een goed boekje om in dit verband te lezen is: ‘Wachten op God’ van Andrew Murray. God wil ons helpen om een voortdurende relatie met Hem te ontwikkelen. En daarin speelt het wachten op Hem een belangrijke rol.

Echt of onecht

Het blijven in Hem zal ook vaak getest worden door verschillende omstandigheden. Dat is het snoeiproces van God zodat je meer vrucht zult dragen. zie JOHANNES 15:1-3. En wanneer je gewend bent aan dit werk van God in je leven, dan ben je je niet meer zo bewust van al die vruchten. Want dit is een natuurlijk gevolg van je groei in Hem. Iemand heeft eens gezegd: ‘wie met zijn vruchten te koop loopt zal spoedig ontdekken dat ze niet echt zijn’.

Zijn we echt bereid om wat God ons gegeven heeft met anderen te delen? De les is dat wie zijn of haar vruchten niet wil delen ook geen nieuwe vruchten zal ontwikkelen. En de vruchten die je hebt, zullen verdrogen en met verloop van tijd op de grond vallen. Vgl. JOHANNES 15:6.

Niet voor onszelf

We moeten goed begrijpen dat de vruchten en de gaven in de eerste plaats niet voor onszelf zijn. Ze zijn voor de mensen om ons heen die de Liefde van Jezus nog niet hebben leren kennen. Die mensen moeten door ons worden gevoed!

Ik moet nu denken aan de vermenigvuldiging van de broden waar Jezus zegt: “geeft gij hen te eten” JOHANNES 14:15-16. Welk soort voedsel zou Jezus hier bedoelen? Een goede vraag zul je misschien zeggen en terecht. Maar er is ook een goed antwoord op deze vraag en dat is ook terecht. Met het voedsel wil Jezus wijzen op wat Hij ons heeft toevertrouwd in gaven en vruchten. Hiermee kunnen wij de ander voeden. Dat is Pinksteren beleven in de breedste zin van het woord. Oog hebben voor anderen, ze laten merken dat je om hen geeft. Je mag met je vruchten anderen dienen en ze tot steun zijn. Dit kan door in Hem te blijven.

Iedere dag pinksterfeest

Is het al Pinksteren geworden in jouw hart? Hiermee hoef je niet te wachten op het jaarlijkse pinksterfeest. Want het kan elke dag een Pinksterfeest zijn of worden in je leven. Zoek eens een rustig plekje en vraag God om tongen van vuur, die je hart en leven voor altijd zullen veranderen. Want:

“Als jullie in mij blijven en mijn woorden in jullie, kun je vragen wat je wilt en het zal gebeuren” JOHANNES 15:7.

Dringt die oproep tot ons door? Het ‘in Hem’, het in ‘Zijn woord’ blijven is voor ons van levensbelang. Dan mogen we vragen wat we willen en we zullen het krijgen. Nou, als dat geen feest is dan weet ik het niet meer. Wacht eens even ‘alles vragen en alles krijgen’ is dat wel waar? Nou niet helemaal, voor een beter begrip moeten we het volgende eens goed lezen:

“Geloof je niet dat ik in de Vader ben en dat de Vader in mij is? Ik spreek niet namens mezelf als ik tegen jullie spreek, maar de Vader die in mij blijft, doet zijn werk door mij. Geloof me: ik ben in de Vader en de Vader is in mij. Als je mij niet gelooft, geloof het dan om wat hij doet. Waarachtig, ik verzeker jullie: wie op mij vertrouwt zal hetzelfde doen als ik, en zelfs meer dan dat, ik ga immers naar de Vader. En wat jullie dan in mijn naam vragen, dat zal ik doen, zodat door de Zoon de grootheid van de Vader zichtbaar wordt” JOHANNES 14:10-13.

Het antwoord op de vraag of we alles zullen krijgen begint met: “wie op mij vertrouwt zal hetzelfde doen als ik”. De essentie van alles krijgen ligt dus opgesloten in de woorden: “wie mij vertrouwt” en “hetzelfde doen als ik”. Om hier achter te komen moeten we de evangeliën lezen. Alles wat Jezus deed was gericht om de grootheid van Zijn Vader zichtbaar te maken. In die zin kreeg Jezus alles wat Hij nodig had om Zijn taak te volbrengen. En dat was om voor jou en mij te sterven. Om onze schuld in Zijn lichaam op het kruishout van deze wereld weg te dragen. Om ons te verlossen en vrij te kopen uit de macht van de satan. Vgl. 1 PETRUS 2:24 en KOLOSSENZEN 1:13-14.

De toezegging van Jezus dat we alles zullen krijgen houd dus altijd verband met onze opdracht en dat is ‘vrucht dragen en gaven ontwikkelen’. En dat was voor de Discipelen maar zeker ook voor ons een taak die we kunnen volbrengen. Wij mogen de vruchten en de gaven die Hij ons gegeven heeft gebruiken: “zodat door de Zoon de grootheid van de Vader zichtbaar wordt”. Wat een opdracht, wat een feest voor nu en in de toekomst.

Ik wens je Gods zegen