God hoort

Een doolhof is een tuin met ingewikkelde gangetjes waar je gemakkelijk in verdwaalt. En wie er wel eens is geweest zal begrijpen wat ik bedoel. Je begint vol goede moed bij de ingang en je neemt je voor om snel de uitgang te bereiken. Maar voor je het weet ben je toch verdwaald en moet je hulp inschakelen om er uit te komen. Een ander kan je dan aanwijzingen geven hoeveel paden links en dan rechts of wanneer je rechtdoor moet. En je kunt niets anders dan dit advies opvolgen omdat je aan die ander overgeleverd bent. En de kundigheid van die ander zal je helpen om de uitgang te vinden.

Zo kan het leven ook in elkaar zitten. Je begint vol goede moed ergens aan, met de zekerheid dat je het wel aankunt. Want je hebt je toch goed voorbereid? En het advies om eerst ‘goede raad’ te vragen sla je in de wind omdat je vertrouwt op eigen inzicht. Maar voordat je het weet ben je toch de weg kwijt. Tja, en dan? Dan moet je hulp inroepen, maar van wie?  Durf je dan zomaar iemand te vertrouwen?

In de Bijbel komen we veel verhalen tegen van mensen die ook om de één of andere reden waren verdwaald in hun leven, al dan niet door toedoen van anderen. Lees bijvoorbeeld eens PSALM 55. Hier gaan angst en vrees, hoop en wanhoop hand in hand. David beschrijft hier zijn leed wat hij te verduren heeft. Het moet voor hem een zeer pijnlijke ervaring zijn geweest dat zelfs een goede vriend kon veranderen in een trouweloze vriend. En de pijn die dat geeft legt hij vast met de volgende woorden:

“O God, luister naar mijn gebed. Wend U niet van mij af als ik tot U smeek. Geef mij Uw aandacht en geef mij Uw antwoord; ik ben onrustig en zwerf rusteloos rond, kreunend in mijn ellende” VERS 2-3 HB.

De vraag van David; ‘of God wil luisteren naar zijn gebed’, horen we vaker. Lees de Psalmen er maar eens op na. Hieruit kunnen we afleiden dat zijn leven niet altijd even voorspoedig verliep. Er waren situaties die zelfs voor een dappere man als David teveel van het goede waren. En dan kon hij maar een ding doen, roepen naar God, ‘Heer verberg U niet als ik om hulp roep’. Ook David kende het gevoel van hopeloosheid van uitzichtloosheid. Hij kende ook de rusteloosheid en de pijn van situaties die hij niet veranderen kon.

Voor ons zit hier veel herkenning in. Zo is deze Psalm voor ons een aanmoediging om ook maar te roepen naar God. Want als we doorlezen dan zien we wat Davids antwoord is. Dan weet hij; ‘God heeft aandacht, God hoort, en God zal verlossen’ (VERS 19). En dan kunnen we David’s oproep opvolgen door in vertrouwen uit te spreken, ik; “Leg mijn last op de HEER en hij zal mij steunen, nooit zal hij dulden dat een rechtvaardige ten val komt” VERS 23.

Nu weer even terug naar ons ‘doolhof’. Het leven kent veel ingewikkelde paden, moeilijke kruisingen en lastige momenten. En wanneer je het gevoel hebt in een doolhof te leven dan kun je alleen nog maar omhoog kijken, de rest is immers allemaal hetzelfde. Maar van ‘bovenaf’ ziet het er heel overzichtelijk en begrijpelijk uit. Dat is de reden dat God tegen ons zegt: “Roep mij aan, en ik zal je antwoorden, ik zal je grote, wonderlijke dingen bekendmaken, dingen die je volkomen onbekend zijn” JEREMIA 33:3. Als God ons aanmoedigt om te roepen, zou Hij dan niet horen? En wanneer God hoort zal Hij ons dan niet de weg wijzen, in dit leven?

Vraag jij je wel eens af of je nog kunt roepen? Vast wel, want wanneer de nood het hoogst is, zul je zeker roepen en God zal je horen. Want het is onmogelijk; “dat God liegen zou”. Want, in Jezus hebben wij een ‘krachtige aansporing’ om de hoop te grijpen die voor ons ligt. Zie HEBREEËN 6:18 en 12:2.

Voor meer studie

Ik wens je een fijne dag, Fred