God herinneren

Weet jij dat niet meer? Ik denk een veel gehoorde opmerking. Tja, zo gaat dat wanneer je bepaalde gebeurtenissen je niet meer kunt herinneren. Dan is het goed dat een ander je geheugen even opfrist, want bepaalde dingen zijn wel belangrijk om te herinneren. Bijvoorbeeld: de code van je kluis of je pincode van je bankpas. Herinneren is iets waar de een sterker in is dan de ander. Soms kan je in een reflex iets te binnen schieten waar je nu nog mee aan de slag moet, zoals dingen uit je jeugd, opvoeding, huwelijk of iets van je eigen kinderen. Door terug te denken aan vroeger kun je ook mooie gebeurtenissen terugroepen. Zo kun je je die eerste schooldag, je zwemdiploma en je examens herinneren. Maar het woord herinneren is zoveel meer. Het is ook, ‘Gedenken, Herdenken, iets in Gedachten hebben of Memoreren.

Wanneer je de beschikking hebt over een goed geheugen, kun je zaken van vroeger misschien nog haarscherp voor de geest halen. Bij anderen zal het grijze verleden vervaagt zijn of ze willen er niet meer aan terugdenken. Zo kun je ook bepaalde zaken verdringen omdat het teveel pijn heeft gedaan. Voor een ieder van ons kan het ‘herinneringspatroon’ anders verlopen. Dit heeft te maken hoe we dingen aanvaarden of verwerpen. Maar ook hoe we die gebeurtenissen ons willen herinneren. Zo is de bron van het herinneren voor de één vreugde en voor de ander een grote ergernis.

God herinneren is een wel heel persoonlijke vraag, maar niettemin toch wel een heel belangrijke. Want waarom zouden we elkaar dit in herinnering brengen? Zijn we dan vergeten wie God is? Een heel groot deel van de mensen wel, hoewel ze vroeger misschien wel naar een kerk gingen. Er kan van alles gebeuren waardoor mensen afhaken. Meestal ligt dit aan het ‘grondpersoneel’ van God. Mensen die dingen verkeerd oppakken. Onbegrip, foute inschattingen en noem maar op. En moet ik deze mensen dan lastig vallen met de vraag; ‘zeg hoe herinner jij God’? Heb ik daar een reden voor? Jazeker! Want door heel eenvoudig je belangstelling te tonen aan anderen kunnen we misschien iets van de pijn wegnemen die door anderen veroorzaakt is. Daarom zeg ik met de woorden van Paulus:

“Maar een van de redenen waarom ik zo vrij ben geweest u bepaalde dingen te schrijven, is dat ik het nodig vond uw geheugen op te frissen. Dat kon ik doen dank zij de genade, die God mij heeft gegeven” ROMEINEN 15:15 HB. Dit is mijn, en misschien ook wel jouw motivatie, om God te herinneren maar ook om dit bij anderen aan te wakkeren. En met Petrus zeg ik: “Ik acht het mijn plicht, zolang ik in deze tent ben, u door herinnering wakker te houden” 2 PETRUS 1:13 NBG. Zie ook 2 PETRUS 3:1.

Er kan in het leven van alles mis gaan, maar wanneer we God hiervan de schuld geven dan zetten we ons zelf op slot. Dan willen God niet meer herinneren als een liefdevolle Vader. Maar maakt ons dat gelukkig? Jeremia een profeet uit het eerste Verbond (O.T.) kan de ondergang van zijn volk niet aanzien. En zijn conclusie is deze: “Och HERE, alle vrede en voorspoed zijn lang geleden verdwenen, want U hebt ze weggenomen. Ik weet niet meer wat geluk is” KLAAGLIEDEREN 3:17 HB. Maar als je na dit vers doorleest dan zie je dat er toch weer een sprankje hoop bij hem ontstaat. Want hij beseft dat zij niet omgekomen zijn, dankzij Gods goedheid. Is dit niet veelzeggend? Kunnen wij hier ook hoop uit putten? God blijft zorgen en helpen en dat des te meer wanneer wij Hem hierom vragen. Denk je dat God je zonden niet kan of zal vergeven? Herinner je dan, dat Gods genade altijd groter is dan jouw zonde.

Jeremia kende God door persoonlijke ervaring. Hij geloofde God die beloofd had om vergeving en herstel te geven. En Jeremia geloofde met heel zijn hart dat God die belofte na zou komen. Dag in dag uit hield hij vast aan het woord van God, aan Zijn beloften voor heden en toekomst. Zijn ‘Gods herinnering’ had bij hem een sterke discipline ontwikkeld. Dat deed hem luisteren en gehoorzamen. Zo kon God hem leren wat liefde was, wat vergeving betekende en hoe hij zelfbeheersing kon praktiseren in een wereld die God vijandig gezind was.

Hoe herinneren wij ons God? Als Iemand die voortdurend Zijn vinger opsteekt en al onze fouten noteert? Of willen wij Hem herinneren als een Vader die Zijn armen naar ons uitstrekt en zegt welkom thuis mijn kind. Ik hoop dat je met de volgende woorden je God weet te herinneren, dan zul je ondanks alles, een gelukkig mens zijn.

“Telkens als ik mijn lot overdenk, ben ik diep terneergeslagen. Toch geef ik de hoop niet op, want hieraan houd ik vast: Genadig is de HEER: wij zijn nog in leven! Zijn ontferming kent geen grenzen. Elke morgen schenkt hij nieuwe weldaden. Veelvuldig blijkt uw trouw! Ik besef: mijn enig bezit is de HEER, al mijn hoop is op hem gevestigd” KLAAGLIEDEREN 3:20-24.

Voor meer studie

Ik wens je een fijne dag, Fred