Rust vinden

“Hij heeft zijn vertrouwen in God gesteld, laat die hem nu dan redden, als hij hem tenminste goedgezind is. Hij heeft immers gezegd: “Ik ben de Zoon van God”. Precies zo beschimpten hem de misdadigers die samen met hem gekruisigd waren” MATTHEÜS 27:43-44.

Wanneer je deze woorden op je in laat werken dan kunnen we ons niet onttrekken aan het feit, hoe genadeloos mensen kunnen zijn. Feilloos wordt herhaald wat Jezus zelf gezegd had met de bedoeling om Hem nog meer te vernederen. De weldoener moest maar door God gered worden. En terwijl Jezus daar hing werd Hij met hoon en spot omgeven en op verachtende toon gekwetst. Als Hij Gods Zoon was, dan moet God Hem maar redden.

Maar met het uitspreken van deze woorden, dat Jezus Zijn vertrouwen in God had gesteld, hadden ze niet door hoezeer ze de waarheid vertelden. In dat aller-moeilijkste moment dat Hij van God verlaten zou worden, wist Jezus dat Gods weg altijd volmaakt was. Hij vertrouwde Zijn Vader volkomen. Daarin vond Hij Zijn rust. Maar totdat alles volbracht was, was er voor Hem geen verlossing. Hij moest de volle prijs betalen voor onze zonden. Door dát offer kunnen wij eeuwige verlossing ontvangen.

En daar hing Jezus te midden van zondaars. Aan vriend en vijand had Hij goed gedaan. Zijn volledige inzet was niets anders geweest dan diepe toewijding aan God en mensen. Alles wat Hij gedaan had was tot eer en verheerlijking van Zijn Vader. Hoe diep zal het menselijke onrecht Hem getroffen hebben? Dit zullen we nooit ten diepste kunnen begrijpen. Maar het was door Zijn vertrouwen in God, dat Jezus de kracht had om zelfs aan de zondaars, die met Hem terecht gesteld werden, Gods genade aan te bieden. Dit getuigt van Koninklijke waardigheid.

In de aller-diepste pijn, van Zijn eenzaamheid riep Hij; “Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?” MATTHEÜS 27:46. Ook hier kunnen we de werkelijke diepte niet begrijpen. De Rechtvaardige Vader had Zijn Zoon verlaten. Dit klinkt zo paradoxaal, maar begrijp het goed, er moest wel degelijk een schuld betaald worden. Nee, niet die van Zichzelf, maar die van ons, die van u en mij, zo heeft Hij ons oordeel weggenomen. En de enorme leegte van de ‘Godverlatenheid’ maakte elk leven onmogelijk. “Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten”, dat was voor ons, om ons vrij te kunnen kopen uit de macht van de zonde.

Het offer van Christus Jezus was een volmaakt offer, het was eens en voor altijd, dus een eeuwig offer. Het hoefde nooit meer herhaald te worden zoals de offers in het Oude Testament. Door dit offer mogen we ook tot Zijn rust ingaan. Mogen we leren om ons te ontspannen in het volbrachte werk van Jezus.

Hoe kunnen we Hem nu onze dankbaarheid tonen voor dit alles? Wie ROMEINEN 12:1 leest begrijpt dat er maar één mogelijkheid bestaat.

“Ik zeg u daarom, broeders, dat u zich helemaal aan God moet wijden. Temeer omdat Hij u al Zijn liefdevolle goedheid aanbiedt. Laat uw lichaam een levend offer zijn; heilig, zodat het een vreugde voor God is. Als u zich bedenkt wat Hij voor u heeft gedaan, is dat toch niet teveel gevraagd” ROMEINEN 12:1 HB.

Wat betekent dit in de praktijk van ons dagelijks leven? Wel, het is goed om hier met Pasen eens over na te denken. En bedenk dan ook eens, ‘dat Pasen geen hopeloos eind is, maar een eindeloze hoop’.

Tot slot nog een citaat uit het boek; ‘Was je er ook bij?’ Uitgeverij Medema.

‘De identiteit van Jezus wordt nog steeds getest. Hij vraagt aan iedereen: ‘Wie zeg jij dat Ik Ben?’ We moeten allemaal onze beoordeling geven, en wat we besluiten zal uiteindelijk ons leven vormen en onze bestemming bepalen. Dus wat zeg jij? Wie is Jezus voor jou?’

Voor meer studie

Ik wens je een fijne dag, Fred