Er is een tijd om…

Gelukkig, er is een andere Toekomst, die voor elk mens is weggelegd.

Er is een tijd om…

Wanneer ik de volgende woorden neerschrijf zal dit voor velen van ons bekend zijn. 'Er is een tijd om...'

• om al het leed te betreuren en een tijd om er over na te denken.
• om verwoeste woningen op te ruimen en een tijd om het weer te herbouwen.
• om het slagveld op te ruimen en een tijd om hier mee op te houden.
• Er is een tijd om je stem te laten horen en een tijd en een tijd om te overdenken wat je hebt laten horen.

Dit is een vrije weergave van wat ik in prediker drie lees. Het is een voorspelbare weergave van hoe de tijden verlopen zullen. Al de aardse drukte, het komt en het gaat, het gaat en het komt. Binnen deze gedachten ligt heel ons leven opgesloten, we kunnen er niet aan ontsnappen.

Er kwam weer veel op ons af, rampen en oorlogen, ongeneeslijk ziekte, de dood veraf of dichtbij. Hoelang houden deze dingen onze aandacht vast? Of krijgen we een teveel aan geweld, ziekte en ellende op ons netvlies?

Nu kunnen we zeggen dat alles Gods wil is. Het komt zoals het komen moet. Maar, ‘UW wil geschiedde’, is dit dan een kerkelijke of een islamitische wil? Hebben wij dan inspraak bij, ‘God wil het’? Kunnen we hier iets bij of aan afdoen? De loop van deze wereld en al haar inwoners staat vast, dat is wat ik begrijp wanneer ik Prediker lees.

Mag ik mij wel of niet verzetten tegen, ‘God wil het’? Dat blijft heel moeilijk te beoordelen. Zo kunnen we heen en weer geslingerd worden tussen wat wel en niet voorspelbaar is, tussen Gods wil of niet gods wil. De aarde staat letterlijk bol van slechte verhalen van goed doende sinterklazen en van het aloude ‘landkapertje’. Dat speelden we vroeger met een zakmes en zand. Een ronde cirkel was de wereld en waar het mes trillend in de grond bleef staan werd de lijn getrokken en voelde je de onoverwinnelijke, je had weer iets van de ander afgenomen. Tja, vroeger. Maar is er iets veranderd sinds die jeugd? Zijn we blijer en voelen we ons vrijer? De gebondenheid aan middelen en machten is nog nooit zo hoog geweest dan in onze tijd.

Is het moeilijk inschatten hoe dit verdergaat. Lees Mattheus 24 er maar op na of de krant dan ga je al snel enige overeenkomsten zien. De menselijke machtsstrijd aangewakkerd door boze machten is niet meer te stuiten. Ben ik nu een doemdenker of moet ik mijn figuurlijke kop ook maar in het zand steken? Nee, geen van beiden zal ik doen dat wil ik niet. Met beide benen op de grond neem ik dit alles tot me. En het mag mij wakker schudden om te beseffen in welke tijd we leven.

Gelukkig, er is een andere Toekomst, die voor elk mens is weggelegd die we kunnen aannemen als ‘De Blijde Boodschap’. Misschien komen we de restanten hiervan nog tegen in onze voorraadkast. Hoe dan ook, er was weer de uitnodiging om tot Hem te Komen, Hij die voor ons de volle prijs heeft betaald. Daar kun je met dankbaarheid op terugzien, elke dag. Hij is in onze wereld gekomen, niemand die Zijn roepstem heeft gehoord heeft een verontschuldiging.

Wat een mooie Toekomst gaan we dan tegemoet. Dan mogen we ons spiegelen aan Zijn Waarheid en groeien in een leven waar Nieuwe kansen liggen. Kansen van herstel van rust en Liefde. Dan is Jezus onze leidsman en niet het Journaal of de krant of een slechtnieuwsprediker. Dan zullen we weten WAT ‘Gods wil is’, wamt we zijn niet langer aan de onvruchtbare machten overgeleverd. Dan is het pas écht Nieuwjaar zonder dat hier een jaartal aan verbonden is. Want Gods Toekomst is een eeuwige voor allen die Jezus heeft aangenomen.

Mag ik je toewensen een Hoopvolle toekomst en een gezegend nieuwjaar.

Fred IJzerman.