Voorbede en motivatie

Studie 5

Hoewel er veel over het gebed gezegd en geschreven is, leert de praktijk mij, dat weinig mensen échte bidders zijn. Voorbede doen heeft ook te maken met je motivatie. Dat is een doelgerichte inspanning. Maar je kunt het ook omdraaien. Het is dan een inspanning voor een doelgericht effect. En dat is, die ander bereiken in zijn of haar nood.

Inhoud:

• Inleiding
• Voorbede doen
• Wat is voorbede
  
1. Op de bres staan
2. Pleiten

• Een gemotiveerde voorbidder worden
  
1. Het verlangen
2. Het besluit
3. De discipline

Inleiding

Boeken en preken, maar ook een goed gesprek, kunnen ons helpen om te leren bidden. En hoewel ik er veel aan gehad heb, heeft dat van mij niet die bidder gemaakt, die ik hoopte te worden. Hoewel die boeken, preken en gesprekken me verrijkten qua kennis en verschillende inzichten, ontdekte ik dat het God om mij zelf ging. Hij was op zoek naar die man achter dat gebed. Hij was in de eerste plaats geïnteresseerd in de bidder. Dat begon ik te begrijpen toen het volgende vers tot mij doordrong:

“Maar er komt een tijd, en die tijd is nu gekomen, dat wie de Vader echt aanbidt, hem aanbidt in Geest en in waarheid. De Vader zoekt mensen die hem zo aanbidden, want God is Geest, dus wie hem aanbidt, moet dat doen in Geest en in waarheid” JOHANNES 4:23-24.

Het gaat om die mensen die een stap verder gaan in hun gebedsleven. Hij zoekt niet de aanbidding, maar de aanbidders. Dit inzicht heeft mijn gebedsleven een totaal andere wending gegeven. Ik begon te begrijpen dat God verlangt naar het hart van de aanbidders. Het gaat Hem om het leven áchter ons gebed. En ik begon te leren; ‘dat het mijn leven is’ dat bidt. Dat is wat God belangrijk vindt. Niet in de eerste plaats mijn woorden, maar mijn hart, en daar is God naar op zoek.

In Ezechiël zegt God: “Ik heb gezocht naar iemand die een muur om de stad kon bouwen, die voor het land in de bres wilde springen opdat het niet zou worden vernietigd”. En luister nu eens goed naar Zijn conclusie; “maar zo iemand heb ik niet gevonden” EZECHIËL 22:30. God zoekt en er is niemand die voor Hem op de bres wil springen. Niemand die wilde strijden. God stond alleen, dat is voor Hem een verschrikkelijke conclusie. Een liefhebbende God zoekt medestrijders, in Zijn gevecht om deze, in zonde verloren wereld, te bereiken. Maar Hij stond er alleen voor: “omdat er geen  voorbidder was” JESAJA 59:16 STATEN VERT.

Er is niemand, zo lijkt het, die aan Gods kant wil gaan staan. Die openlijk zegt: “Hier ben ik om Uw wil te doen”. Vgl. PSALMEN 40:8; HEBREEËN 10:9. Goed, nu hoor ik je zeggen; maar dat was in het Oude Testament, nú is dit anders. Om die vraag te beantwoorden moeten we in ons eigen hart kijken. Want in onze tijd is het niet veel anders. God zoekt nog steeds. Voorbidders, voor veraf én dichtbij. Waar zijn Gods medestrijders, bij wie kan God terecht? Ben jij gemotiveerd?

Voorbede doen

Het doen van voorbede is een actie die bij de gelovigen thuishoort. Dus een heel normale bezigheid. We vinden er dan ook verschillende bijbelgedeelten over. Zo laat Paulus aan Timótheüs weten wat de inhoud van voorbede is.

“Allereerst vraag ik dat er voor alle mensen gebeden wordt, dat er smeekbeden, voorbeden en dankgebeden voor hen worden uitgesproken. Bid voor alle koningen en gezagsdragers, opdat we rustig en ongestoord kunnen leven, in alle vroomheid en waardigheid. Dat is goed en welgevallig in de ogen van God, onze redder, die wil dat alle mensen worden gered en de waarheid leren kennen” 1 TIMÓTHEÜS 2:1.

Paulus spoort alle gelovigen aan om te bidden, niemand mag zich hier aan onttrekken. En wie de brieven van hem kent, weet dat gebed een belangrijke rol speelt in zijn leven. Daarom roept hij de gelovigen op om niet alleen voor anderen, maar ook voor hem te bidden. Hij weet als geen ander hoe afhankelijk hij is van voorbede voor zijn bediening.

Maar dit ‘collectieve bidden’, geldt niet een bepaalde groep. Er moet gebeden worden voor, ‘allerlei soorten mensen’. Voor, vrienden, pas bekeerden, ongelovigen en voor mensen van verschillende rangen en standen. Paulus wil ons leren dat onze levenshouding een ‘gebedshouding’ moet zijn. Het is niet zomaar een aansporing maar eigenlijk een vermaning om voorbede te doen. Die vermaning wil eigenlijk zeggen; ‘ik roep jullie erbij, ik heb jullie nodig want ik kan de klus niet alleen klaren’. Het is een vriendelijke aansporing om hem te volgen in het doen van voorbede.

Paulus geeft ook de reden aan, waarom het zo belangrijk is om voorbede te doen. Gods verlossingsplan omvat de gehele wereld. Hij wil ons mee laten regeren door het doen van voorbede. Wij kunnen wel degelijk onze invloed laten gelden in het ‘aanhoudend bidden’ voor de nood van deze wereld. Maar er zit ook een andere kant aan en dat wordt duidelijk wanneer Paulus zegt: “opdat wij rustig en ongestoord kunnen leven, in alle vroomheid en waardigheid”. Dat is niet een luilekkerland leventje leiden, maar een leven in vrijheid om God te dienen. Zodat wij andere mensen ook binnen de grenzen van Gods liefde kunnen brengen. Dat ze de Waarheid, Jezus Christus leren aanvaarden. Zo wil God zijn verlossing toegankelijk maken voor, ‘allerlei soorten mensen’ door jou en mijn gebed.

Voorbede doen is een bediening voor ieder wedergeboren kind van God. Het is een bediening in navolging van Christus. “Want er is maar één God, en maar één bemiddelaar tussen God en mensen, de mens Christus Jezus, die zichzelf gegeven heeft als losgeld voor allen” 1 TIMÓTHEÜS 2:5. Als mens ging Jezus tussen, God en mensen instaan. Hij ging wél op de bres staan die door de zondeval geslagen was. Hij maakte Zich sterk voor de redding van de mens. Het kostte Hem alles. Is dat ook de boodschap die wij verkondigen door middel van onze voorbede?

Wat is voorbede

Voorbede doe je niet voor jezelf. Ook niet om je godsdienstige ego op te poetsen. Het is ook geen gebedsactie voor de dingen die jij leuk vindt. Maar voorbede doen, dat doe je voor anderen, omdat je onder de indruk bent van hun nood, Etc. Wanneer Paulus het heeft over de wapenrusting dan zegt hij op een gegeven moment iets heel belangrijks.

“Laat u bij het bidden leiden door de Geest, iedere keer dat u bidt; blijf waakzaam en bid voortdurend voor alle heiligen” EFEZIËRS 6:18.

Hier staat nogal wat. Je kunt dan wel de wapenrusting Gods dragen maar zonder gebed zul je er weinig aan hebben. Waar het om gaat is, dat ons bidden geïnspireerd wordt door de Heilige Geest. En dat niet één keer maar, ‘iedere keer’ dat je bidt. In dit vers legt Paulus de nadruk op het ware gebedsleven. En hij geeft ons hier verschillende voorbeelden van:

“Wij bidden dag en nacht met volle overgave dat we u weer zullen zien en kunnen aanvullen wat er nog aan uw geloof ontbreekt” 1 THESSALONICENZEN 3:10.

Het bidden in of door de Geest is onder ‘leiding of inspiratie’, van de Heilige Geest bidden. Dat vergt training en overgave. Dat kost tijd en geduld. Het kan je je nachtrust kosten of een vrije dag. Het is een ‘waakzaam’ blijven, voor de nood om je heen. Daarom heb je de wapenrusting van God nodig. Dat je geestelijk tot de tanden toe gewapend bent. Want dan laat je aan het rijk der duisternis zien dat het je ernst is, dat je gemotiveerd bent. Voorbede is niet een geïsoleerd onderdeel van onze godsdienst beleving, maar het ís onze ‘dienst aan God’. Het is iets wat je overal en te allen tijde kunt doen. Er zijn zoveel bressen geslagen in Gods schepping, en Zijn oproep is: “Ik heb gezocht naar iemand (…) die voor het land in de bres wilde springen”.

1. Op de bres staan

Om dit goed in beeld te brengen moeten we het verhaal van Mozes eens lezen, in EXODUS 32. Dan zien wij op welke wijze hij tussen God en de mensen in gaat staan. Wat was er aan de hand? We lezen in dit verhaal dat het volk gezondigd had door het gouden kalf te maken. En Gods besluit was, om het gehele volk te doden. Maar wat deed Mozes?

“Mozes probeerde de HEER, zijn God, milder te stemmen. (…)  Denk toch aan uw dienaren Abraham, Isaäk en Israël, aan wie u onder ede deze belofte hebt gedaan. (…) Toen zag de HEER ervan af zijn volk te treffen met het onheil waarmee hij gedreigd had” VERS 12-14.

Mozes ging tussen God en de mensen in staan, en zocht de gunst van zijn God. Het was een vorm van voorbede, van ‘Heer zie er toch van af want dit is toch geen getuigenis voor de andere volken’? En dan zien we dat God berouw krijgt over het kwaad, dat Hij gezegd had te willen doen. Maar toen Mozes terug keerde van zijn ontmoeting met God sloeg hij de stenen tafels aan stukken. En er kwam een stevige discussie met Aäron die zich beriep op zijn onmacht.

“De volgende morgen zei Mozes tegen het volk: U hebt zwaar gezondigd. Toch zal ik de berg op gaan; misschien kan ik de HEER ertoe bewegen u uw zonden niet aan te rekenen” VERS 30.

Weer zien we dat Mozes kiest om tussen beiden in te gaan staan, om verzoening te zoeken, bij de Almachtige God. Maar dit keer was Mozes bereidt om zijn eigen leven te geven voor het behoud van het volk.

“Hierop keerde hij terug naar de HEER. ‘Ach HEER,’ zei hij, ‘dit volk heeft zwaar gezondigd. (…) Schenk hun vergeving voor die zonde. Wilt u dat niet, schrap mij dan maar uit het boek dat u geschreven hebt” VERS 31-32. 

Wat een diepe overgave, wat een gemotiveerde voorbede om zo je leven te willen geven. Mozes gaat in de bres staan en doet een beroep op Gods karakter op Zijn beloften die Hij gedaan had. En God, Hij liet zich verbidden. Wat een prachtig verhaal over gevende liefde. “Er is geen grotere liefde, zegt Jezus, dan je leven te geven voor je vrienden” JOHANNES 15:13.

2. Pleiten

Wanneer iemand zich moet verantwoorden voor de rechter komt er meestal ook een advocaat aan te pas. Dat is iemand die bij de rechter een verdedigend betoog houdt. Dit om de straf zo laag mogelijk te houden. Wij leven ook in een dergelijke situatie, ook wij worden aangeklaagd. Niet door God maar door de satan. Om hier een goed beeld van te krijgen lezen we:

“Ik hoorde een luide stem in de hemel zeggen: Eindelijk is het zover. God heeft de bevrijding gebracht. Hij heeft Zijn macht gebruikt om Zijn Koninkrijk te vestigen. Zijn Christus heeft hier nu het gezag.(Toekomende Tijd) De aanklager, die onze broeders dag en nacht voor God beschuldigd heeft, (Tegenwoordige Tijd) is uit de hemel gegooid” OPENBARING 12:10 HB VERT.

De satan wil ons tegenover God beschuldigen en daar is hij dag en nacht mee bezig. Dat is de tegenwoordige tijd. Er zal ook een tijd komen dat hij dit niet meer kan, dat is de toekomende tijd. Beide begrippen worden in het gelezen vers duidelijk gemaakt. En de reden dat God niet naar de satan luistert, is omdat wij een Persoonlijke Pleitbezorger hebben. Dat is de Heilige Geest die met ‘onuitsprekelijke verzuchtingen voor ons pleit’. ROMEINEN 8:26 NBG VERT.

In dit vers staat ook dat de Heilige Geest ons te hulp komt in onze zwakheden. Dat wil zeggen, dat Hij ons helpt in moeilijke tijden. Want ‘onze zwakheden’ zijn onze ‘menselijke beperkingen’, omdat wij nog niet in Gods koninkrijk opgenomen zijn. En die zwakheden worden vooral zichtbaar, ‘omdat wij niet weten hoe we bidden moeten’. Wij kunnen Gods Geest niet ten volle verstaan en daarom weten we ook niet hoe we moeten bidden. Daarom doet de Heilige Geest het werk van een Pleitbezorger in ons. Hij brengt naar voren wat belangrijk is. Waarvoor gebeden moet worden. En hoe we dit kunnen doen. Soms kunnen we onze gebeden zelf niet onder woorden brengen, en dan is het Gods Geest:

“Die het diepste wezen van alle mensen onderzoekt, en begrijpt wat de Geest bedoelt. Wat Hij voor de gelovigen vraagt, is in overeenstemming met Gods wil” ROMEINEN 8:27 HB VERT.

Zo kan de Heilige Geest voor ons pleiten en gaat tussen God en mensen in staan. Dan is het de Heilige Geest die in ons bidt. En zo staan we er nooit alleen voor. Want God luistert naar de onuitsprekelijke omstandigheden, die wij niet onder woorden kunnen brengen, maar Zijn Geest wel. Zo zal Gods Geest, ‘het onuitsprekelijke voor ons uiten’.

Wat we vooral moeten leren is dat voorbede een geestelijke zaak is. We moeten het dan ook nooit gebruiken op het natuurlijke niveau, voor ons eigen voordeel. Het is ten dienste van die ander en dat is onze dienst aan God.

Een gemotiveerde voorbidder worden

Hier zijn veel dingen over te zeggen. Maar ik wil het zo praktisch mogelijk houden. Gewoon gereedschappen aangeven waar je mee aan de slag kunt. Een gemotiveerde voorbidder zul je nooit worden door alleen maar kennis te verzamelen. Het zit niet in kennis, hoe belangrijk dat ook is. Daar heb ik hier boven al iets over gezegd. God wil dat we een biddend leven leiden. Dat het net zo gewoon zal zijn, als adem halen. Bidden is dus geestelijk adem halen. Het is ons leven dat bidt. En dat kun je leren. Voorbede kan een deel van je worden wanneer je hierin Gods stem leert verstaan. Ik wil drie praktische zaken noemen die je kunnen helpen om dat doel te bereiken.

1. Het verlangen

Er zijn mensen die hun hele leven wijden aan gebed. Deze mensen hebben dan een ‘gebedsbediening’. Een bediening om anderen te dienen en te ondersteunen. Een dergelijke bediening komt je niet aanwaaien. Daar moet je iets voor doen én laten. Want het vergt ontzettend veel van jezelf. Je kunt het ook niet een ‘populaire bediening’ noemen. Met een goede preek een bijbelstudie of een fijn getuigenis, krijg je meestal meer waardering. Het valt dan ook niet mee om tijd, soms veel tijd, aan God te offeren. Probeer het maar eens om één uur helemaal alleen met God door te brengen. Dan kan je behoorlijk zwaar af gaan, geloof me.

Het verlangen om te bidden zal soms zwaar op de proef gesteld worden, zeker wanneer de verhoring niet direct zichtbaar wordt. Het vergt veel doorzettingsvermogen om te bidden voor situaties waar je zelf niet direct bij betrokken bent. Het is Jezus die ons ‘aanmoedigt én bemoedigd’ om te bidden:

“Maar als jullie bidden, trek je dan in je huis terug, sluit de deur en bid tot je Vader, die in het verborgene is. En jullie Vader, die in het verborgene ziet, zal je ervoor belonen” MATTHÉÜS 6:6.

Het is geweldig om te weten, dat God ons ervoor belonen zal. Eer van mensen zul je misschien niet zo gauw krijgen. Maar de waardering van God zal er zéker zijn. En die zekerheid zal het verlangen sterken om door te gaan met ons ‘aanhoudend’ gebed. Sterker nog, het verlangen om te bidden zal haar wortels hebben in het kennen van God de Vader. En dat zal een verlangen oproepen om er voor Hem te zijn.

2. Het besluit

Besluiteloosheid heeft menig mens parten gespeeld om werkelijk iets voor God te doen. We zullen dus besluitvaardig moet worden om gemotiveerde voorbidders te zijn. God heeft nooit gewild dat wij de dingen uit een opwelling zouden doen. Hij dwingt ons nergens toe. Jozua geeft ons een goed voorbeeld:

“Maar als u de HERE niet wilt gehoorzamen, besluit dan vandaag nog wie u wel wilt gehoorzamen. Zullen dat de goden van uw voorouders aan de overzijde van de Eufraat zijn of de goden van de Amorieten in dit land? Maar ik en mijn gezin, wij zullen de HERE dienen” JOZUA 24:15 HB VERT.

God dienen in voorbede doen, heeft ook te maken met wat je wilt. Van Jozua kunnen we leren dat hij te midden van een ongehoorzaam volk, het juiste voorbeeld geeft door te zeggen: “Maar ik en mijn gezin, wij zullen de HERE dienen”. Dat is zijn besluit, een vrijwillige keuze, met een geweldig effect. Want het volk antwoordde: “Wij zullen de HERE nooit verlaten om andere goden te gaan vereren! Want de HERE is onze God” VERS 16-17.

Om een voorbidder te worden moet je bereid zijn tot het maken van de juiste keuzes. Dat is zeker in onze tijd niet gemakkelijk, maar wel noodzakelijk. Want er is heel veel nood. Kijk maar eens achter de voordeuren bij jou in de straat. Dan zal het je duidelijk zijn waarom God zegt; ‘waar zijn de mensen die met Mij op de bres willen staan’?

Ben jij iemand die net als Jozua een besluit durft te nemen? In onze tijd wordt het steeds duidelijker dat het einde der dingen dichter bij is dan we denken. Daarom worden ook wij opgeroepen om te bidden. Petrus zegt; “Het einde van alles is nabij. Kom daarom tot bezinning en wees helder van geest, zodat u kunt bidden” 1 PETRUS 4:7. Hier kun je eindeloos over speculeren. Maar de kern van zijn oproep blijft door alle eeuwen overeind staan. En dat is ‘tot bezinning komen om te kunnen bidden’. Dat wil zeggen; hou je hoofd erbij en probeer te onderscheiden wat belangrijk is. Zie de dingen in het juiste perspectief.

Petrus spoort ons aan om in de juiste relatie tot God en elkaar te staan. We zijn God en onze medemens verantwoording verschuldigd, zie 1 PETRUS 3:15. Daarom moeten wij vast staan in ons besluit, om een bidder te zijn. Het is een bediening, waar God je meer en meer in zal leiden. Je zult veel lessen moeten leren om gemotiveerd te kunnen bidden. Daarom neem niet overhaast; maar een weloverwogen besluit om een voorbidder te zijn. Dan kan én zal Hij door je heen werken.

3. De discipline

Met dit begrip wil ik graag afsluiten. Iets voor God doen gaat niet vanzelf. Daar is discipline voor nodig. Want je kunt het verlangen hebben en het juiste besluit nemen om een voorbidder te zijn. Maar, door gebrek aan discipline kan het allemaal falen. Hoe geestelijk je ook bent ingesteld, hoeveel je ook over hebt voor een ander, het staat óf valt door gebrek aan discipline. De natuurlijke, ongedisciplineerde mens in ons zal moeten veranderen in een geestelijk denkend mens. Dan worden we bruikbaar voor God. En kunnen we gemotiveerde bidders zijn.

De volgende studie zal gaan over: Voorbede en principes.

Ik wens je Gods zegen