Inleiding op voorbede

Studie 4

Om deze vraag te beantwoorden moeten we ons goed realiseren, dat voorbede doen iets anders is dan éven ergens voor bidden. Voorbede gaat een stap verder. Het gaat er dan om of je tijd en aandacht in mensen wilt investeren. Het vergt soms veel doorzettingsvermogen. Voorbede doen is niet gemakkelijk, want je krijgt meestal niet direct kant en klare antwoorden van God. Voorbede doen is eigenlijk zeggen, ik wil namens God, er voor die ander zijn. En hoelang je voorbede moet doen, hangt sterk af van de geestelijke strijd, die rond een persoon of gemeentewerk aanwezig is. Bij voorbede moet je je bewust zijn dat je soms muren moet afbreken of opbouwen.

Inhoud:

• Inleiding
• Wat is voorbede
• Gemeenschap met Jezus
• Enkele principes

1. Zorg voor een gereinigd hart
2. Vraag Gods Geest om leiding
3. Het gaat om die ander
4. Bidden voor elkaar
5. Bid in geloof
6. Wees waakzaam
7. Tot slot

Inleiding

Voorbede doen is niet zomaar willekeurig voor iets of iemand bidden. Het gaat hier om gericht bidden. Soms ontvang je een signaal van God om ergens voor te bidden. En soms vraagt iemand jou om heel specifiek te bidden voor gezondheid, werk, gezin, zendingswerk, enz. Voorbede doen vraagt dat jij heel gericht op God moet zijn, om Zijn stem te verstaan of te weten wat Zijn wil is. Dat houdt in dat je een goede relatie met God moet hebben. In onze tijd zie je niet zoveel mensen die hun leven toewijden aan voorbede doen. Ik denk dat dit veel te maken heeft met de ‘kant-en-klaar’ maatschappij waarin we leven. Hiermee bedoel ik, dat alles makkelijk moet zijn op te lossen. Het mag niet teveel tijd kosten. Het principe van ‘klaar terwijl u wacht’, heeft zicht behoorlijk negatief verankerd in onze samenleving.

Wat is voorbede

We leven in een tijd die mij sterk doet denken aan wat Jeremia schrijft over het oordeel over Jeruzalem.

“De priesters deden mijn wetten geweld aan, wat aan mij was gewijd ontheiligden ze, ze maakten geen onderscheid tussen wat heilig is en wat niet, ze leerden niemand het verschil tussen rein en onrein en de sabbat hielden ze niet in ere. Zo werd mijn naam door hen ontwijd. De leiders in de stad waren als wolven die hun prooi verscheuren. Door bloed te vergieten, door mensen te gronde te richten, joegen ze hun eigen gewin na.

De profeten pleisterden alles met hun witkalk dicht, hun visioenen waren bedrieglijk en hun voorspellingen vals, ze zeiden: ‘Dit zegt God, de HEER ...’ – terwijl de HEER niet had gesproken. Het volk gaf zich over aan uitbuiting en diefstal, het onderdrukte de machtelozen en de armen, het buitte de vreemdelingen uit en deed hun geen recht.

Ik heb gezocht naar iemand die een muur om de stad kon bouwen, die voor het land in de bres wilde springen opdat het niet zou worden vernietigd – maar zo iemand heb ik niet gevonden” EZECHIËL 22: 26-30.

Deze woorden typeren heel duidelijk ook onze tijd. Er is veel geweld. Bijna geen onderscheid tussen rein en onrein. De zondag is voor de meeste mensen een seculiere ontspannings dag geworden. En wat is de boodschap van de kerk? Jeremia zegt in niet mis te verstane woorden hoe God het allemaal beleefd. En God heeft rondgekeken en gezocht of er één was, die voor Hem op de bres wilde staan, en Hij heeft niemand gevonden. Daar moet je eens goed bij stilstaan. Projecteer dit verhaal eens op je eigen leefomgeving en je zult ontdekken dat er geweldig veel overeenkomsten zijn.

Een bekend gezegde waar we het, denk ik, allemaal mee eens zijn is; ‘God wil gebeden zijn’. En God daagt jou en mij uit, om Zijn Naam aan te roepen voor herstel van onze maatschappij. Maar zijn onze belangen ook Zijn belangen? Is ons streven naar meer door Hem ingegeven? Het is soms zo tegenstrijdig, veel christenen verlangen naar een revival, maar hun inzet is zo geminimaliseerd dat je je afvraagt of het er ooit van komt.

De kerkelijke bidstonden zijn de slechts bezochte samenkomsten. De samenkomst op zondag dat gaat nog wel, want die dag is daar tenslotte voor gereserveerd. Maar de doordeweekse avonden, tja dat is een ander verhaal. Het is ‘de tijd’ die ons getuigenis de nek omdraait. De consumptie maatschappij snoept ongemerkt al onze tijd op. En wat doen wij hieraan? God zegt; Ik heb niemand gevonden die voor Mij op de bres wil staan.

We hebben wel tijd, alleen we stellen verkeerde prioriteiten, andere dingen krijgen voorrang. Wij zullen moeten leren om ons ‘huisje-boompje-beestje’ mentaliteit te veranderen. Maar laat ik niet al te pessimistisch zijn, gelukkig zijn er ook ontwikkelingen die een positief beeld laten zien. Er zijn christenen, die weer op zoek gaan en verlangen hebben om samen te bidden voor kerk, samenleving en zendingswerk.

Gemeenschap met Jezus

“God is getrouw, door wie gij zijt geroepen tot gemeenschap met zijn Zoon Jezus Christus onze Here” 1 CORINTHIËRS 1:9 NBG VERT.

Iedere christen is geroepen om in gemeenschap met Jezus te leven. Die gemeenschap met Hem zal voor een ieder van ons anders zijn. Maar wat we ook doen - onze inzet aan Hem - het zal moeten geschieden ‘in gemeenschap’ met Jezus. Met ‘op ons eigen houtje’, zal het nooit zó gaan, als Hij het wil. Wanneer we nadenken over ‘voorbede’, dan is het niet de bedoeling om bepaalde technieken aan te leren, die ons een gezonde relatie met Jezus zullen garanderen. Gemeenschap met Jezus is in de eerste plaats een ‘overgave’ aan Hem. Het is het vervullen van onze levensroeping, onze opdracht, waartoe we geroepen zijn. En dat heeft alles te maken met de instelling van je hart.

Kunnen we nog luisteren als een discipel, als een leerling?Jesaja zegt:

“De Here HERE heeft mij als een leerling leren spreken om met het woord de moede te kunnen ondersteunen. Hij wekt elke morgen, Hij wekt mij het oor, opdat ik hore zoals leerlingen doen” JESAJA 50:4 NBG VERT.

Een leerling is er altijd op uit om de instructies van zijn Meester te verstaan. Wat is het doel van je leven? Dat heb ik me vaak afgevraagd. En tussen al de vermeende antwoorden, heb ik vaak getwijfeld. Tot ik de ontdekking deed, dat mijn eerste roeping ligt in het gemeenschap hebben met Gods Zoon. Dat is onze eerste roeping. Jezus verlangd ernaar dat je er bent voor Hem! Dan komt de rest vanzelf.

Enkele principes

Omdat voorbede doen een breed begrip is, is het goed om een aantal principes te bekijken, die ons zullen helpen bij de voorbede. Onderstaande principes willen een eerste handreiking zijn om je te helpen bij het doen van voorbede.

1 – zorg voor een gereinigd hart

Neem de tijd dat Gods Geest je kan overtuigen van niet beleden zonden. Niet beleden zonden zullen je in de weg staan, om God werkelijk te ontmoeten. Begin daarom een voorbede moment, met stilte zoek de gemeenschap met Jezus. Bidden met een gereinigd hart, geeft je een écht gevoel van vrijheid om te bidden. We zijn dan ook bruikbaarder voor Hem. In Jozua zeven staat een belangrijke les.

Het volk Israël leeft in een overwinningsroes omdat ze de stad Jericho veroverd hebben. Ik denk dat je dit verhaal wel kent. Dan is het kleine stadje Ai aan de beurt en dat is volgens de leiders, een peulenschilletje. Een legertje van ongeveer drieduizend man is ruim voldoende om Ai te verslaan, tenminste dat denken ze. Want wat gebeurt er, het volk Israël wordt door de inwoners van Ai verslagen. Ze moeten rennen voor hun leven en er worden zesendertig strijders gedood.

Wat is er gebeurd? Hoe is dit mogelijk? Jozua zoekt het aangezicht van God, hij wil weten wat er aan de hand is. Nu, daar is God heel duidelijk over. In niet mis te verstane woorden krijgt Jozua te horen waarom de missie Ai mislukt is. Wat was het probleem?

“Israël heeft gezondigd. Ze hebben het gewaagd de regels van het verbond te overtreden die ik hun gegeven heb. Ze hebben zich vergrepen aan de goederen waarop mijn ban rustte. Ze hebben die gestolen, en dat ook nog eens proberen te verdoezelen door ze tussen hun eigen bezittingen te verbergen. Daarom kan het volk van Israël niet standhouden tegen zijn vijanden. Het zal voor zijn vijanden op de vlucht slaan, omdat het nu zelf aan de vernietiging is prijsgegeven. Ik zal jullie niet meer bijstaan als jullie je niet van de gestolen goederen ontdoen” JOZUA 7:11-12.

Dit gebeuren is voor ons allemaal een reden om ons hart te onderzoeken. Om te zien of wij ook dingen hebben weggemoffeld. Het niet nakomen van Gods geboden, zonden, overmoed en ongehoorzaamheid, zijn funest voor een kind van God. Dit zal altijd je leven, maar zeker ook de voorbede, negatief beïnvloeden. In PSALM 66:18 lezen we: “Had ik kwaad in mijn hart gevonden, de Heer had mij niet gehoord”. De zonden zullen altijd onze relatie met God verstoren.

Daarom mogen we bidden, "Mijn God;

• doorgrond mij
• kijk in mijn hart
• onderzoek mij
• peil mijn gedachten
• dreig ik van u af te dwalen

breng mij dan terug op de weg naar u” PSALM 139: 23-24 GNB VERT.

Wie zo, zijn of haar hart onderzoekt, en het verkeerde opruimt, voor het aangezicht van God kan ook leren om stil te zijn in Zijn aanwezigheid. Dan kan Hij ook tot je spreken en laten zien wat Zijn wil is. Laten we leren om eerlijk te zijn voor God, onszelf en onze naaste. Want je weet het, voor God kun je niets verborgen houden. Zie ook 1 JOHANNES 1:7-9

2 – Vraag Gods Geest om leiding

Stel je voor Gods aangezicht kwetsbaar op. Durf van Hem afhankelijk te wezen, dit is niet een teken van zwakte, maar van een krachtige houding om Zijn wil te volbrengen.

Jezus zegt: “zonder Mij kun je niets doen” JOHANNES 15:5. Wanneer we dit als uitgangspunt nemen, voor onze tijd met Hem, zal Hij ons leiden en verhoren wat wij naar Zijn wil gebeden hebben. Paulus zegt: “God heeft ons dit geopenbaard door de Geest, want de Geest doorgrondt alles, ook de diepten van God” 1 CORINTHIËRS 2:10. De Heilige Geest weet wat er in God omgaat en Hij kan het ons openbaren. Daarom zijn we zo afhankelijk van Hem omdat wij niet in staat zijn om Gods Geest te doorgronden. In de Romeinen brief legt Paulus dit als volgt uit.

“De Geest helpt ons in onze zwakheid; wij weten immers niet wat we in ons gebed tegen God moeten zeggen, maar de Geest zelf pleit voor ons met woordloze zuchten” ROMEINEN 8:26.

Wat vinden wij belangrijk en wat vindt God belangrijk? De Heilige Geest wil ons helpen bij het zoeken van Gods wil, ook in de voorbede. Dan wordt onze gebedslast meegedragen door Gods Geest.

3 – Het gaat om die ander

Onze verlangens voor die ander, moeten voorgaan boven die van ons. Dat is de intentie van voorbede doen, jezelf even opzij zetten. Je gedachten richten op God ten bate van de ander. Dat valt niet altijd mee want je gedachten lopen heel vaak op de feiten vooruit. Wij bedenken hoe we moeten bidden en zijn er dan niet op bedacht dat we hierdoor Gods Geest blokkeren. Daarom is het goed om onze gedachten in de handen van God te leggen. Paulus schrijft:

“De wapens waarmee wij ten strijde trekken dienen niet ons eigen belang, maar zijn er om met hun kracht bolwerken te slechten voor God” 2 CORINTHIËRS 10:4.

Het gaat om die ander en voorbede doen is heel vaak ook een geestelijke strijd. Daarom moeten we ook Gods wapens leren gebruiken om af te rekenen met de vijand. Onze wapens, zijn geestelijke wapens, die we mogen inzetten ten behoeve van de ander die het even niet kan.

4 – Bidden voor elkaar

In een voorbede groep heb je te maken met mensen. Uit ervaring weet ik dat het soms moeilijk kan zijn om samen te werken. Er kan zomaar kritiek ontstaan op iemand, en dat kan een behoorlijke aanval zijn op de eenheid binnen de voorbede groep. Daarom is heel belangrijk dat iemand de leiding neemt.

Iemand die de gave heeft om te leiden, zal ook de groep voldoende aandacht geven, zodat de gebedsvisie intact blijft. Het spreekt voor zichzelf dat degene die leiding geeft, dit allemaal doet in afhankelijkheid van God. Om die reden is het goed om niet alleen voor elkaar, maar ook voor de leider(ster) te bidden. Wees als groep verantwoordelijk voor elkaar. Denk positief over die ander. Laat je niet misleiden in je gedachteleven over de ander of jezelf. Want wat je waard bent als groep voor elkaar dat ben je ook waard voor de mensen waar je voorbede voor doet.

Wie zich in al deze dingen laat leiden door Gods Geest, zal ook gewapend zijn tegen de misleiding van de satan. Gods woord roept ons op ‘voortdurend’ vervult te zijn met de Heilige Geest. Zie EFEZIËRS 5:18. In de grondtekst staat: “wordt (voortdurend) vervult”, dit staat er in de gebiedende wijs. Het is dus heel normaal dat Gods Geest in ons midden aanwezig is. En wie zich dat bewust is zal voor veel problemen bewaard worden.

5 – Bidt in geloof

“Na de dood van Mozes, de dienaar van de HEER, zei de HEER tegen Jozua, de zoon van Nun en de rechterhand van Mozes: ‘Nu mijn dienaar Mozes is gestorven, moet jij je gereedmaken om met heel dit volk de Jordaan over te trekken. Ga naar het land dat ik het volk van Israël zal geven. Elk stuk grond dat jullie zullen betreden geef ik jullie, zoals ik Mozes heb beloofd. Jullie gebied zal zich uitstrekken van de woestijn tot aan de Libanon, en van de grote rivier, de Eufraat, met het land van de Hethieten, tot aan de Grote Zee in het westen” JOZUA 1:1-4.

In dit Bijbel gedeelte zien we dat God een ‘omschreven gebied’ aan zijn volk had beloofd. Dit mochten ze gaan opeisen onder leiding van Jozua. Uit die omschrijving (vers4) zien we hoe groot het land was. Maar de boeken Jozua en Richteren laten ons zien dat ze door hun ongeloof, maar een fractie van het beloofde land bewoonden.

Ongeloof, twijfels of rebellie waren de reden van het niet volledig in bezit nemen, wat God hen gegeven had. Dit voorbeeld is een geweldige les voor ons. Bidden in geloof is ook ontvangen wat God heeft beloofd. Zijn woord is een doorlopend getuigenis van Zijn goedheid. Het staat vol met prachtige beloften, die wij door geloof in bezit mogen nemen. Maar dan moeten wij, net als het volk Israël, in beweging komen. Wie blijft zitten, geen geloof heeft, ontvangt niets. Het besef van Gods genade zal ons uitdagen om hem ook te gaan danken waarvoor we hebben gebeden. Paulus schrijft: “Doe alles wat u zegt of doet in de naam van de Heer Jezus, terwijl u God, de Vader, dankt door hem” KOLOSSENZEN 3:17. En dit danken is; een in bezit nemen wat Hij heeft beloofd. Vgl. MATTHÉÜS 7:8a.

6 – Wees waakzaam

Het is de vaste gewoonte van de satan om dankende kinderen van God te ontmoedigen. Dus wees op je hoede! Want hij zal je proberen te intimideren en ongeloof in je hart willen zaaien. Denk aan de wapenrusting uit EFEZIËRS 6 en let vooral op dit vers:

“Laat u bij het bidden leiden door de Geest, iedere keer dat u bidt; blijf waakzaam en bid voortdurend voor alle heiligen” EFEZIËRS 6:18.

Gods tegenstander haat het licht van Christus. En wie dit licht willen verspreiden door middel van voorbede, kunnen rekenen op satans weerstand. Vgl. DANIËL 10:13. Het is dus heel normaal wanneer je tijdens het doen van voorbede, het mikpunt wordt van het rijk der duisternis. Maar als je de wapenrusting van God hebt aangedaan, dan kun je de tegenstander te lijf gaan in de naam van Jezus. Zie EFEZIËRS 6.

JAKOBUS 4:7 leert ons: “Onderwerp u dus aan God, en verzet u tegen de duivel, dan zal die van u wegvluchten”. Je kunt je dus verzetten tegen de vijand van God. Je mag het weigeren in ‘Jezus’ Naam’, dat de satan je lastigvalt. Dat is het verzet waar Jacobus uit eigen ervaring, over spreekt. Wat dit betreft moeten we leren om onze plaats in te nemen. Onderwerpen aan God, is het zoeken van Gods leiding. Hij is Heer. Daarom is het goed om te leven vanuit de autoriteit die God ons gegeven heeft.

7 – Tot slot

Vergeet als afsluiting nooit te danken voor de tijd die je (met elkaar) met God hebt doorgebracht. Want Hij is een ‘hoorder én een verhoorder’ van het gebed. Dus laat het volgende vers ons gezamenlijk getuigenis zijn:

“Wij kunnen ons vol vertrouwen tot God wenden, in de zekerheid dat hij naar ons luistert als we hem iets vragen dat in overeenstemming is met zijn wil. En omdat we weten dat hij naar ons luistert, wat we hem ook vragen, weten we ook dat we alles al hebben gekregen wat we hem gevraagd hebben” 1 JOHANNES 5:14-15. 

In een andere studie zal ik nog een keer stilstaan bij de principes van voorbede.

Ik wens je Gods zegen