Gezamenlijke voorbede

Studie 9

Een uitspraak als ‘God wil gebeden zijn’, zal bij de meeste christenen wel bekend zijn. Maar de reden ‘waarom’ God gebeden wil zijn zal voor velen van ons geen makkelijke praktijk zijn. Om die reden zijn er vele boeken en bijbelstudies geschreven over dit onderwerp. Het zijn allemaal hulpmiddelen die alleen tot hun recht kunnen komen, wanneer wij het geleerde daadwerkelijk in de praktijk gaan brengen.

Inhoud:

• Inleiding
• Gezamenlijk bidden
• Voordat je begint
• Een stukje praktijk
• Enkele principes
• Wat kun je er tegen doen

Inleiding

Bidden is voor de één onmisbaar en voor de ander een middel om God tevreden te stellen. Uit onderzoek blijkt dat de kerkelijke bidstonden heel matig bezocht worden. Is dit een soort angst voor de groep? Soms heb ik die indruk. Maar ik denk dat het meer met onze inzet ten gunste voor die ander te maken heeft.

Hoeveel tijd willen we vrij maken om te bidden. Dat zal voor ons allemaal verschillend zijn. Het hangt af van je omstandigheden, de drukte van het gezin, je baan, je gezondheid, enz. Iemand heeft eens gezegd dat gebed; ‘de geestelijke motor van de kerk is’. Hierover nadenkend kom ik tot de conclusie dat we heel veel ‘motorpech’ hebben. Goed, hier kunnen we heel lang over doorbomen, maar het lost niets op zolang we voor onszelf niet heel concreet worden.

Gezamenlijk bidden

Vroeger wanneer het onweerde en ik doodsbang helemaal onder de dekens lag weggekropen bad ik wel eens. Het zal een of ander kindergebedje zijn geweest, of een paar regels van een zondagsschoolversje, ik weet het niet meer. En het gezegde; ‘angst leert bidden’, was óók voor mij, werkelijkheid geworden. Later toen ik mijn angst had overwonnen hoefde ik niet meer te bidden wanneer het onweerde. Jammer genoeg schuilt hier een waarheid in die ons allemaal treft.

Toen we in de zeventiger jaren ons leven aan God gaven leerden we de slogan; ‘praat eens met Jezus, het helpt’. En binnen de context van deze slagzin vormde bij ons een gebedsleven in ‘ontwikkeling’. Ik zeg bewust ‘in ontwikkeling’, want er bestaat geen kant-en-klaar gebedsleven. En die ontwikkeling is ook nooit af. We leerden uit de Bijbel én van elkaar. En we vonden het allemaal moeilijk om te ‘bidden zonder ophouden’, waar Paulus het over heeft in: 1 THESSALONICENZEN 5:17.

Bidt zonder ophouden, dat is een opdracht in de gebiedende wijs. Het is dus een voortdurende opdracht. Iets waar je je hele leven mee in ontwikkeling bent. We kunnen het vergelijken met de oproep van Jezus: “Bekeert u, en gelooft het evangelie” MARCUS 1:15. Dit is geen ‘uitnodiging’, maar een gebod dat de volledige gehoorzaamheid van de hoorders vereist. Zo is het ook met bidden. Het is een collectieve oproep aan alle gelovigen. Wie beseft niet zonder bekering te kunnen, beseft ook dat gebed een wezenlijk onderdeel van zijn of haar leven moet zijn.

Praat eens met Jezus, het helpt! Bidden is je uitspreken voor Gods aangezicht.Salomo brengt dit begrip wel heel dicht bij wanneer hij zegt: “Want de Heer heeft een afkeer van wie zich niet aan hem storen, maar met wie naar hem luisteren gaat hij vertrouwelijk om” SPREUKEN 3:32.

Veel mensen hebben een hekel aan maniertjes en regeltjes bij het bidden. Ze doen het liever op hun eigen manier. Hoewel je elkaar niet aan regels of voorschriften moet binden is het toch goed om eens te kijken naar de voordelen van het gezamenlijk bidden. Natuurlijk zijn het niet de methodes die ons dichter bij God brengen. Maar ze kunnen ons wel helpen wanneer we ze toepassen in de overtuiging dat God hoort. Dan brengen ze ons wél dichter bij God. Dan leren we Hem op een heel andere manier te naderen, want de geestelijke mens kan God alleen maar geestelijk benaderen. Wanneer Jacobus ons oproept om tot God te naderen dan is daar een belofte én een oproep bij. De oproep is: “Reinig uw handen, zondaars; zuiver uw hart, weifelaars”. Het woord ‘naderen’ wil zeggen; het één met het ander verbinden. En onze ‘verbinding met God’ moet dan met een ‘gezuiverd hart’ zijn, anders kunnen we niet naderen, ons niet verbinden met God. Wanneer we zo tot God naderen zegt Jacobus dan is daar ook de belofte: “dan zal Hij tot u naderen” JACOBUS 4:8.

Gezamenlijke voorbede kent vele voordelen dat hebben de achter mij liggende jaren wel geleerd. We zijn vaak genaderd tot Hem en door Hem gezegend met de meest verrassende antwoorden. Hiermee zeg ik niet dat het gebed van de enkeling niet verhoord wordt, want God hoort altijd naar Zijn kinderen. God wil vertrouwelijk met ons omgaan wanneer we naar Hem luisteren. Dat is de kracht van voorbede in het algemeen. Maar die kracht komt niet zómaar vrij daar moeten we iets voor doen, en dat is naderen, het je verbinden met God.

Wat zijn de voordelen van het gezamenlijke voorbede doen. Laat ik de belangrijkste noemen:

Zelf vind ik onderstaand Bijbel gedeelte één van de belangrijkste redenen om met anderen samen te bidden. Want God verbindt Zijn belofte aan ons eenparig gebed. Dat is Zijn naderen, Zijn verbinden met ons.

“Ik verzeker het jullie nogmaals: als twee van jullie hier op aarde eensgezind om iets vragen, wat het ook is, dan zal mijn Vader in de hemel het voor hen laten gebeuren. Want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden” MATTHÉÜS 18:19-20.

Door gezamenlijk te bidden:

• Steun en stimuleer je elkaar
• Leer je van de ander en de ander van jou
• Vul je elkaar aan
• Wordt het gebed een gesprek met God
• Corrigeer en bevestig je elkaar
• Maak je minder kans om misleid te worden
• Ervaar je eenheid
• Ben je sterker tegenover de vijand

Gezamenlijk bidden in kleine groepjes heeft dus voordelen. Er is ruimte voor iedereen om zich eenparig in te zetten voor een gebedsonderwerp. Vgl. MATTHÉÜS 18:20. Voor een goede opbouw in een gebedsgroep moet je tijd nemen. Je moet aan elkaar wennen en ervoor kiezen het sámen te doen. Het woord ‘eenparig’, ‘symphonia’ in het Grieks, wil zeggen; overeenstemmen of harmoniëren, in goede harmonie de dingen doen.

Door het leren om op elkaar afgestemd te zijn, leer je ook om elkaar aan te vullen en te begrijpen. De een neemt de ander als het ware mee en samen ga je dan ontdekken hoe de Heilige Geest je leidt. Door eenparig op te trekken zul je gaan zien dat er meer vrijmoedigheid ontstaat. De angst om hardop te bidden zal veel minder zijn. Ook zal er een groei plaatsvinden in eenheid en liefde voor elkaar. Een dergelijke gebedsgroep kan veel bereiken, je gaat samen de kracht van God ontdekken. En die kracht zal het rijk der duisternis ontmaskeren. (Voor meer hierover zie studie 8, Voorbede en strijd)

Voordat je begint

Een goede voorbereiding is van essentieel belang. Wanneer je bidt met ongemotiveerde mensen zal er weinig tot niets van uitgaan. Dus een stukje zelfonderzoek is hier zeker op zijn plaats. Een ander belangrijk punt is Bijbels onderwijs over voorbede en gebed. Dan ga je beter afgestemd zijn op je gebedsdoelen. Zo wil God ons effectief gebruiken. En dat niet voor de gezelligheid, maar voor de werkelijkheid van het dagelijks leven. Voor mensen in nood. Het is en blijft mijn motto; je in zetten ten gunste van die ander. Je bidt om dienstbaar te zijn voor God en de ander, en dat moet je wíllen.

Wat moet je leren om samen te bidden. Ik wil vier dingen noemen die ik zelf heel belangrijk vindt.

• Waarom wil God dat jij bidt
• Wat is je geloof hierin
• Waar voel jij je verantwoordelijk voor
• Ervaar de kracht van persoonlijke heiliging

Deze aandachtspunten wil ik verder niet uitwerken. Denk er rustig over na het zal je motivatiebewuster maken.

Toewijding aan God en toegewijd zijn aan elkaar is een voorwaarde die het gezamenlijk bidden ten goede komt. Want je komt niet samen om iets te halen maar om iets te geven.

Een aantal tips:

• Zorg voor een rustige plek waar je niet te snel afgeleid wordt door de omgeving. Zorg voor innerlijk rust en ontspanning in je contact met God.

• Bidt altijd hardop dan weet de ander waar het over gaat en kan de ander je gebed zonodig aanvullen.

• Houdt rekening met mensen die een schroom hebben om met heel hun ziel en hart te bidden. Zorg ervoor dat iedereen kan meebidden.

• Wees nooit autoritair in je optreden. Corrigeer elkaar zonodig en laat je visie bijstellen.  Wees niet wijs in eigen ogen.Vgl. SPREUKEN 3:7. Leer van elkaar door wederzijdse openheid. Zonder correctie was jij ook niet gegroeid in je relatie met God en anderen.

Een stukje praktijk

Begin een tijd van gebed met even aandacht voor elkaar. Dan kun je even de sfeer proeven en aan elkaar wennen. Niet iedereen zit op dezelfde golflengte. Bidt in de geest van eenparigheid. Maak een lijst met gebedspunten en stel samen vast voor welke punten je gezamenlijk gaat doorbidden.

Voor je begint is het goed om een tijd van stilte te hebben. In die tijd kan iedereen zich richten op God en losmaken, belijden wat verkeerd was, van de dagelijkse drukte en spanning, enz. Wanneer je samen ervaart hier voldoende tijd voor gehad te hebben, kun je verder gaan met de gebedspunten. Soms moet je bepaalde keuzes maken hoeveel tijd je besteedt aan een onderwerp. Een prioriteitslijst kan uitkomst bieden, je voorkomt hiermee dat je te lang stilstaat bij een onderwerp. Soms bepaald de Heilige Geest je bij een onderwerp waar heel specifiek voor gebeden moet worden, sta hiervoor open.

Luister goed naar elkanders gebeden. Bidt ook niet aan een stuk door, geef de ander gelegenheid om in te haken op jouw gebed. Kopieer elkaars gebeden niet, maar wees creatief door je te laten leiden door Gods Geest. Wanneer er te weinig tijd is om een bepaald onderwerp goed door te bidden, kun je daar in een volgende gebedstijd op terugkomen. Dat kunnen onderwerpen zijn die te maken hebben met langdurige situaties bij mensen, landen, enz. Voor een dergelijk situatie is het dan nodig dat je een langere tijd moet strijden.

Wanneer je samen een langere tijd voor iets of iemand moet bidden bestaat het gevaar van verslapping. Wees hier alert op en neem maatregelen om dit tegen te gaan. Spoor de oorzaak op, belijdt dit eventueel aan God en aan elkaar.

Wat kun je er tegen doen

Het grootste gevaar komt uit de hoek van de gebedsloosheid. Dit kan verschillende oorzaken hebben. Persoonlijke omstandigheden, ruzie, ziekte of desinteresse zijn zomaar enkele voorbeelden. Door dergelijke situaties wordt je geloofsleven op de proef gesteld met als resultaat dat je je gebedsleven even in de ijskast zet. Dit is niet goed maar wel begrijpelijk, daarom is het goed om acht te geven op elkaar.

“Zorgt er voor, dat niemand Gods genade verwaarloost; dat er geen wortel van bitterheid opschiet, anderen in de weg staat, en velen aansteekt” HEBREEËN 12:15 PETRUS CANISIUS  VERT.

Een ander belangrijk aspect is onze groei in voorbede. Waar dat ontbreekt, verslapt de intentie om te bidden. Petrus zegt ons:

“Laat uw standvastigheid niet varen, maar groei in de genade en in de kennis van onze Heer en redder Jezus Christus” 2 PETRUS 3:18.

Groeien in God en in geloof is de beste ‘onkruid verdelger’ voor je geestelijke leven die er bestaat. Door het kennen van Gods plannen ga je nieuwe dingen ontdekken. Dan groeit onze instelling om er voor die ander te zijn. Maar laat ik eerlijk zijn, voorbede komt je niet aanwaaien je moet het leren. Na vele jaren God te dienen zeg ik nog altijd; ‘wat moet ik nog veel leren’.

Verslapping in een voorbede groep kan ook komen door slecht leiderschap. Elke groep moet tenslotte aangestuurd worden. Samen moet je leren om een bepaalde koers te varen en daar heb je een leider voor nodig. Een goede leider zal Gods autoriteit vertegenwoordigen. Zo ontstaat er de mogelijkheid dat God ‘spreekt’ én ‘leiding’ geeft. Deze twee aspecten moeten altijd samen gaan en een leider die dit in de weg staat is niet geschikt om leiding te geven. Wees hier op voorbereid want er zijn nu eenmaal goede en niet geschikte leiders. Een gebedsgroep moet zich altijd kunnen bewegen richting God.

Uit persoonlijke ervaring weet ik dat de mens soms erg trots kan zijn. Iets toegeven ligt niet in onze aard. Ook dit is een grote vijand voor gezamenlijke voorbede. Durf eerlijk te zijn. Geef je fouten toe. Spreek ze uit zodat de ander voor je kan bidden. Wie dit niet doet zal een belemmering voor de groep vormen. Wees dus niet rebels maar onderwerp je aan God en aan elkaar. Vgl. ROMEINEN 13:1; TITUS 3:1.

Door je fouten niet toe te geven zet je jezelf op slot. Maar dat heeft zeker ook zijn doorwerking op de groep. Het kan dan zijn dat de voorbede een geïsoleerde bezigheid wordt, die geen enkele bedreiging meer vormt voor het rijk der duisternis. En dat is precies wat de satan wil. Dus je bent gewaarschuwd.

Nog enkele principes

• Belijd je zonden voor God. “Had ik kwaad in mijn hart gevonden, de Heer had mij niet gehoord” PSALM 66:18.

• Zonder Gods leiding kun je niet echt bidden. “De Geest helpt ons in onze zwakheid; wij weten immers niet wat we in ons gebed tegen God moeten zeggen” ROMEINEN 8:26.

• Zet je eigen verlangens opzij. “Vertrouw op de HEER met heel je hart, steun niet op eigen inzicht. Denk aan hem bij alles wat je doet, dan baant hij voor jou de weg” SPREUKEN 3:5-6.

• Vraag Gods controle over je leven. “Bedrink u niet, want dat leidt tot uitspattingen, maar laat de Geest u vervullen” EFEZIËRS 5:18.

• Wees bewust van Gods autoriteit in het gebed. “De wapens waarmee wij ten strijde trekken dienen niet ons eigen belang, maar zijn er om met hun kracht bolwerken te slechten voor God” 2 CORINTHIËRS 10:4.

• Loof en dank God, in het geloof, voor de geweldige bidstond die je gaat hebben.

• Eindig je gezamenlijke voorbede met lofprijzing en dankzegging.

De volgende studie zal gaan over, Voldoening en voorbede.

Ik wens je Gods zegen