diggelen

Ik kan niet meer
Mijn krachten zijn verdwenen
Als water uit een zeef

Ik was eens sterk maar
Kon niet verder en bleef zitten
Te vermoeid om op te staan

houd het lichaam mij gevangen
De gezonde wil is weggeëbd 
Wordt nu omgeven, door een kooi van zorg

Mijn kind

IK heb je wel gezien, IK herken je pijn
IK zie je aan diggelen geslagen wilskracht
Mag IK je zwakheid helen?

Je bent zo kostbaar in Mijn Ogen
Samen worden we nooit meer moe
Met Mij zul je nooit meer Krachtloos zijn.

IK geef je hoop, IK zal je herstellen
Ik MIJN Licht mag jij je vleugels uitslaan
En gaan De Nieuwe toekomst tegemoet. 

Voor u geschreven - Fred IJzerman
25-05-2021