Jezelf vernederen
Inleiding
Wat trots met de mens kan doen, daar hebben velen van ons op onprettige wijze kennis mee gemaakt. Trots kan relaties jarenlang domineren en voor veel schade zorgen. Het maakt dat je niet meer naar elkaar kunt of wilt luisteren. Daarom roept Petrus de oudere en de jongere op elkaar in nederigheid te dienen. Trots maakt dat we elkaar niet meer begrijpen dus is dit een geweldig wapen wat de boze handig weet te beïnvloeden. Heel vaak vinden we onze status en dat de ander ons erkenning geeft in de gemeente belangrijker dan het luisteren naar elkaar. Maar weten we ook wat dit met jezelf en met je relaties doet? Dat is de reden van Petrus’ oproep.
Jezelf vernederen
"En u, jongeren, moet van uw kant het gezag van de oudsten erkennen. Overigens, in de omgang met elkaar moet ieder van u altijd de minste willen zijn, want God keert zich tegen hoogmoedigen, maar aan nederigen schenkt hij zijn genade. Onderwerp u dus nederig aan Gods hoge gezag, dan zal hij u op de bestemde tijd een eervolle plaats geven" 1 PETRUS 5:5, 6 NBV.
Wat past in je relatie met God?
Zijn we bereid om ons te allen tijde, te vernederen, ongeacht de omstandigheden? Een nederige houding past bij geestelijke mensen. Uit ervaring kan de geestelijke mens weten dat hoogmoedig zijn niet past in je relatie met God, en je naaste. Let op er staat; "Maar de nederige schenkt Hij zijn genade", maar ook; "dan zal hij u op de bestemde tijd een eervolle plaats geven". Dit zegt nogal wat, het laat zien dat nederigheid je verbindt met de hemel. Het schenkt ons:
Dat God ons wil verhogen wil niet zeggen dat we mensen worden waar iedereen tegenop gaat zien. Eer van mensen zul je hier niet uit ontvangen, dat is ook niet het doel van verhoogd worden. Waar we wel aan moeten denken is dat het hier gaat om een, eervolle plaats in de geestelijke wereld. Het heeft te maken met het feit dat God ons gezag en autoriteit geeft om Zijn wil te vervullen in ons leven. Zulk een verhoging is en blijft te alle tijde afhankelijk van onze nederigheid. Jezelf vernederen betekent dat je genoegen neemt met een lagere plek ten voordele van de ander. Het is een manier om de ander de werkelijkheid van het christelijk leven te tonen. Niet met woorden maar met daden.
"Iemand zou kunnen zeggen: Och, het hangt er maar van af hoe je het bekijkt. De een legt de nadruk op het geloof, de ander op de daden. Wel, als dat zo is, hoe kunt u mij dan uw geloof laten zien, als dat niet uit uw daden blijkt? Ik zal u mijn geloof laten zien uit wat ik doe” JAKOBUS 2:18 HB.
Als je denkt dat je door nederigheid de eeuwigheid kunt verdienen dan heb je het mis. Het zijn niet onze ‘goede werken’ die de zegeningen van de Hemel losmaken voor eigen gebruik. Daar hebben we geloof door liefde werkend voor nodig. Zie Galaten 5:6. Nederigheid zal Gods werken in en door ons zichtbaar maken. Maar door nederigheid kunnen we ook staande blijven in ziekte en andere noden. Dan kun je ook laten zien God is mijn Vader. De omstandigheden kunnen me vernederen maar dan nog maak ik de keuze, dat door of in ‘mijn kleinheid’, God groter zal worden.
"Hij moet groter worden en ik steeds kleiner” JOHANNES 3:30 HB.
Wanneer wij in de ogen van anderen klein en veracht zijn, lopen we ook niet de kans dat zij afhankelijk van ons worden. Dan zullen we geen belemmering vormen voor die ander om binnen te gaan. Zo blijft de deur van Gods liefde en vergeving openstaan. God ‘meer en jij minder worden’ is niet eenvoudig, dat vergt veel van ieder die dit wil nastreven.
De vele mislukkingen kunnen ons uitdagen om dan toch maar meer te kijken naar de eigen werken dan naar het Werk van God in hen. Daarom is het oppassen voor deze valkuilen. Christenen die dit niet nastreven zullen geneigd zijn om meer nadruk te leggen op wat je zelf kunt presteren dan op de werken van het Koninkrijk van God.
Nederigheid wil ons dingen leren die niet altijd even gemakkelijk zijn. Het zal ons aanzetten om fouten te herstellen, schuld te belijden aan hen die we onrechtvaardig hebben behandeld. Met de minste te willen zijn maken we de weg vrij voor Gods zegeningen.
“Wens de mensen die u vervolgen alle goeds toe. U moet hun niets kwaads toewensen” ROMEINEN 12:14 HB.
Wie de kern van het onderlinge geloofsleven wil ontdekken hoeft niet verder te zoeken. Wie werkelijk van zijn of haar naaste houdt zal bereidt zijn om lief te hebben zoals Christus liefhad. Die zal vergeven en aanvaarden omdat dit ook zelf ervaren werd, daarbij bedenkende dat het voor hen samen een onverdiende gunst is. Zelfs je vijanden kun je zo aanvaarden en vergeven, niet om wat ze je hebben aangedaan maar om wat Jezus Christus ook voor hen heeft gedaan.
Wat we anderen toewensen kan óf een vloek óf een zegen zijn. Wanneer we gefaald hebben door de ander met woorden te benadelen, dan kan dit als een vloek op iemands leven liggen. Door nederig te zijn, zullen we de kracht ontvangen om de minste te zijn. Dus maak je fouten goed en vraag vergeving dan zet je die ander vrij en kan Gods liefde in zijn of haar hart binnenkomen. Onderschat de kracht van woorden nooit zie:
"Alles wat je op aarde bindend verklaart, zal ook in de hemel bindend zijn. En alles wat je op aarde ontbindt, zal ook in de hemel ontbonden worden” MATTHEÜS 16:19 HB.
Hoe nederig zijn wij?
Wanneer we bidden om nederigheid kan het gebeuren dat God dit gaat testen. Dan wil Hij weten of je net zo verbroken en nederig wilt zijn dan Jezus. Hoe volgzaam zijn we wanneer onze reputatie op het spel staat, of wanneer we geld of goederen ter beschikking kunnen stellen voor andermans noden? Hoe nederig zijn we als anderen ons een slechte naam bezorgen of ons niet meer zien zitten als oudste. Er zijn legio testcases die haarscherp aantonen hoe echt ons verlangen naar nederigheid is.
Willen we de prijs betalen om te worden als Jezus? Hoe belangrijk is eer van mensen voor ons? Soms laat God het toe dat we verkeerd begrepen en beoordeeld worden. Of dat we valselijk van iets beschuldigd worden en hierdoor publiekelijk aan de schandpaal geslagen worden. Hoe ondergaan we dit? Weigeren we dan om de mensen hierop aan te kijken? Vrienden kunnen soms zomaar je vijand worden. Denk aan Judas die zich voor het geld tegen Jezus keerde en bereid was om Hem te verraden.
Hoe pijnlijk dit kan zijn weet Jezus maar al te goed. En wij? Kunnen we dan ook die beker drinken en de ander zegenen in plaats van het zwaard te trekken, zoals Petrus dit deed? Hoe zullen wij reageren als we beproeft worden? Wie hierin geoefend zijn zullen in staat zijn om Gods hand hierin te herkennen. Dat kan de zaak er soms eenvoudiger op maken. Dan is het vertrouwen op Hem sterker aanwezig omdat we weten dat Hij alles onder controle heeft. Zo ontstaat door nederigheid de Beeltenis van Jezus als een geweldig getuigenis zichtbaar voor iedereen.
Dit beeld van God in ons ontstaat niet vanzelf, daar wordt aan twee kanten aan gewerkt. Wij die het zullen moeten toelaten dat God de Vader zijn werk in ons kan doen. En God die altijd weer bereidt is om de harde stukken steen in ons hart weg te breken zodat er het Beeld Gods in ons zichtbaar wordt. Wie zich aan die verandering overgeeft zal uiteindelijk die mens worden die God voor ogen had toen Hij ons in Jezus riep.
Het is Zijn plan om ons met geestelijke autoriteit te zegenen. Wanneer we dit in ons leven werkend zien zal het ons alleen nog meer uitdagen om ons voor Hem te vernederen.
Dat zal God ook zien en ons verhogen op juiste tijd. Dat is Zijn privé beloning aan mensen die weten wat het betekent om af te zien van eigen wensen en comfort. En dan bedoel ik het najagen ervan. God zal ons helpen en kracht geven om nederig in het leven te staan. Die autoriteit van Hem in ons zal zeker opgemerkt worden door anderen. Zijn aanwezigheid in ons leven maakt het de moeite waard om op Hem te wachten in ziekte en zorgen, in alle moeilijke omstandigheden. God geeft ons een geweldige belofte wanneer het om verhogen gaat. De rijkdommen zullen door anderen tot ons gebracht worden. Laat het je bemoedigen wanneer God het volgende met je deelt.
"Koningen en koninginnen zullen u dienen, zij zullen in al uw behoeften voorzien. Zij zullen tot op de grond voor u buigen en het stof van uw voeten likken, dan zult u weten dat Ik de HERE ben. Zij die het van Mij verwachten, zullen nooit beschaamd worden" JESAJA 49:23 HB.
Alles wat hen was afgepakt, hun vrijheid en bezit het zal allemaal worden teruggegeven. We zien dit ook bij de uittocht van Gods volk uit Egypte. Ook daar zien we dat elk op de Israëlieten behaald voordeel teruggegeven werd. Eigenlijk kregen ze hun loon van de slavendrijvers uitbetaald. Hieruit kunnen we leren dat God getrouw is en dat wij nooit aan Zijn beloften mogen twijfelen.
Het zal ons aansporen
De sleutel is, "Zij die het van Mij verwachten". Deze mensen zal Hij bemoedigen door hen te verhogen. Zij zullen nooit beschaamd worden. Laat dit maar eens tot je door dringen.
Het zal je aansporen om nog meer in Zijn voetsporen te willen treden. En laat hierbij de kritiek van anderen maar ver achter je, want als we Hem eren zullen we door Hem geëerd worden. Hij zal ons door dit leven leiden en genade geven om door iedere pijnlijke ervaring van dit leven heen te komen. Al deze moeilijke momenten in ons leven weet God om te buigen tot geweldige zegeningen. Deze zegeningen zullen krachtige bevrijdingen zijn van het aardse leven. Elke keten die ons gebonden had zal Hij uiteindelijk weten te verbreken met zijn Goddelijke Kracht. En luister nu dan maar naar deze geweldige belofte van De Vader. Wie bevrijd zijn zullen met de vleugels van een Arend weten weg te vliegen. Al de aardse banden die dit kunnen verhinderen zullen verbroken worden, op zijn tijd.
"Weet je het niet? Heb je het niet gehoord? Een eeuwige God is de HEER, schepper van de einden der aarde. Hij wordt niet moe, hij raakt niet uitgeput, zijn wijsheid is niet te doorgronden. Hij geeft de vermoeide kracht, de machteloze geeft hij macht in overvloed. Jonge strijders worden moe en raken uitgeput, zelfs sterke helden struikelen, maar wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput" JESAJA 40:28-31 NBV.
Kijk, dit is geestelijke autoriteit zichtbaar gemaakt voor iedereen. Jonge strijders raken moe en uitgeput omdat zij in eigen kracht denken te overwinnen. Ze hebben nog niet geleerd wat de ouderen wel, hetzij door schade en schande, geleerd hebben. Maar, wie hoopt op de Heer, maakt Gods genade vrij en ontvangt Nieuwe Kracht. En lees nu de tekst nog maar een keer, het zal je een onvermoeibare kracht geven om Zijn wil te volbrengen. Dan pas zal onze geestelijke autoriteit echt krachtig zijn.
Welk verhaal verteld je nederig zijn?
Zelfgerichte godsdienst verhindert anderen om nederig te zijn. Het is een struikelblok voor anderen om leiding te aanvaarden in hun leven. Mensen die zichzelf onmisbaar en belangrijk hebben gemaakt geven een slecht voorbeeld van nederigheid en navolging van het geloofsleven. Hooguit creëert het dezelfde persoonlijkheden dan leiders die ook een slecht voorbeeld geven. Hier is de gemeente niet mee gediend. Dat is volstrekt het tegenovergestelde van wat Gods wil is voor Zijn kinderen. Dan voldoen ze niet aan Gods opdracht, dus zo kunnen we vaststellen doen ze hun relatie met God de Vader tekort. Ze houden dan hun persoonlijke groei van het zo noodzakelijke geloofsleven tegen. Is dit misschien een reden dat er zo weinig volwassen christenen zijn?
Want laat me dit heel duidelijk mogen zeggen, in Gods gemeente zijn we allemaal belangrijk, niemand van ons kan zeggen dat het wel goed komt zonder zijn of haar inzet. We zijn immers allemaal levende stenen die zich behoren in te zetten voor de ontwikkeling van Gods Koninkrijk?
“En laat u ook zelf als levende stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijke tempel. Vorm een heilige priesterschap om geestelijke offers te brengen die God, dankzij Jezus Christus, welgevallig zijn” 1 PETRUS 2:5 NBV.
Kijk dit zegt toch voldoende? Een enkele steen is geen kerk, dat ben je samen. Maar wanneer we het niet kunnen vinden met elkaar hoe zullen we dan samen Gods Bouwerk kunnen zijn? Of moet de individualistische mens in ons het zwijgen worden opgelegd? Want ook hier bouw je geen kerk mee. Of zou de kerk beter af zijn zonder de hulp van arrogante en op zich zelf gerichte gelovigen? Laten we niet vergeten, als God jouw geroepen heeft dan zul je niet de enige zijn, want Hij roept er velen, zegt Zijn Woord. Daarom mag je weten dat God je oproept om acht te geven op elkaar, omdat niemand Zijn genade zal verliezen.
"Let erop dat niemand van u de genade van God aan zich voorbij laat gaan. Er mag geen verbittering onder u komen, want als dat gebeurt, zullen velen erdoor aangestoken worden en zijn de gevolgen niet te overzien” HEBREEËN 12:15 HB.
Want wie zich niet meer thuis voelt in de kerk kan zijn of haar teleurstelling zien veranderen in een verbittering die als een olievlek kan uitbreiden. En die gevolgen komen ons en de kerk niet ten goede. Daarom moeten we elkaar dienen in nederigheid en de ander meer achten dan jezelf.
Ik geef je twee teksten ter overweging:
“Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf” FILIPPENZEN 2:3 NBV.
“Met een beroep op het voorrecht dat God me gegeven heeft, zeg ik tegen ieder van u: overschat uzelf niet, maar laat u in uw denken leiden door bescheidenheid. Norm is het geloof naar de maat waarin God dit aan ieder gegeven heeft” ROMEINEN 12:3 GNB.
Nederig zijn wil niet zeggen dat we ons zelf maar naar omlaag moeten halen, want we zijn gered en heel waardevol in Gods ogen. Maar nederig zijn wil dit zeggen; je ten dienste van God en je naaste stellen. Daarbij is het belangrijk te weten hoe we onze egoïstische trekjes het zwijgen kunnen opleggen en dat is door ‘dienstbaarheid’. Dan staan we niet meer tegen over elkaar, maar schouder aan schouder in het belang van Gods Huis.
Waar gaat het om?
Maar zullen anderen dit ook zien, mogelijk niet direct maar nederigheid blijft niet zonder vrucht. Er zal een tijd komen dat anderen het opmerken en die zegen zal tot zegen van de gemeente zijn. Soms is het lastig om geestelijke leiders te hebben die zichzelf hoger achten dan die ander, maar hoelang zullen ze dit volhouden? Deze mensen hebben vaak niet door dat ze Gods werk in de weg zitten en vroeg of laat zal God ingrijpen.
Aan ons de taak om voor deze mensen te bidden en te wachten op wat God gaat doen. Toen Jezus met Zijn discipelen rondtrok besefte Hij dat ze Zijn werk zouden voortzetten. Maar dat ging niet zonder collectieve of persoonlijke toerusting. Met inzet van grote liefde trainde Jezus zijn volgelingen in Leiderschap en Discipelschap. Die inzet zien we terug in de geboorte van de kerk in het boek Handelingen. Door deze toewijding in nederigheid gebeurden er vele wonderen en de kerk groeide zelfs tegen de verdrukking in. Het heeft grote gods-mannen voortgebracht die op hun beurt weer anderen hebben getraind. Ook Paulus besefte dat de kerk zulke mensen nodig had en zegt:
“En wat gij van mij gehoord hebt onder vele getuigen, vertrouw dat toe aan vertrouwde mensen, die bekwaam zullen zijn om ook anderen te onderrichten” 2 TIMOTHEÜS 2:2 NBG.
Wat we hier zien is dat Paulus het niet wil verhinderen dat anderen kunnen groeien in hun bediening. Mogelijk kent hij de valkuilen om Gods opdracht in eigen beheer te houden. Niet iedereen zal op jonge leeftijd geschikt zijn om taken als leiderschap op zich te kunnen nemen. Dus is het nuttig om de mensen te kennen en te zien hoe hun geloofsleven ontwikkeld is, dan kun je hen verantwoordelijkheid toevertrouwen. Zo blijft de kerk zich vernieuwen met fris, jong en krachtig Geest-vervuld leiderschap.
Wees op je hoede
Het kan gebeuren dat bij sommigen jaloersheid de kop op steekt. Want wanneer iemand het niet kan verdragen dat hij niet gekozen wordt kunnen er vervelende situaties ontstaan. Een verhaal wat ons duidelijk vertelt hoe dit werkt is de geschiedenis van kaïn en abel. Kaïn was jaloers op Abel omdat zijn offer werd aanvaard en dat van hem niet. En de broedermoord had voorkomen kunnen worden wanneer kaïn Gods woorden serieus genomen had. Als hij een leven van nederigheid ontwikkeld had, dan was de geschiedenis wellicht anders verlopen. Lees het maar eens na in Genesis vier.
Maar er zijn meer voorbeelden. Het verhaal van Jozef en zijn broers dat liegt er ook niet om. Je moet nogal een grondige hekel aan je jongste broer hebben om hem van het leven te willen beroven. Jozef was vaders lievelingetje en dat zette kwaad bloed bij de anderen. Ze konden zijn dromen niet meer aanhoren en zagen dit niet als van Godswege. En voordat ze het zelf in de gaten hadden waren de plannen al gesmeed en wachten ze op een gunstig moment om van hem af te komen.
En dan Koning Saul die het niet kon uitstaan dat de dappere David door de vrouwen bezongen werd als iemand die het beter had gedaan dan de koning. Want, “Saul heeft zijn duizenden verslagen maar David zijn tienduizenden”. Vanaf die dag besloot Saul David te doden. Zie 1 Samuël 18.
Mogelijk vindt je ook voorbeelden in je eigen leven of omgeving. De pijn die je kunt voelen omdat je jaloers bent, kan dingen met je doen waar je laten behoorlijk spijt van kunt hebben. Ook binnen de kerkelijk muren zien we dat jaloezie veel slachtoffers heeft gemaakt. Het niet willen buigen naar elkaar, de minste willen zijn getuigt van een antinederigheid.
Tot slot
Maar gelukkig zijn er ook goede voorbeelden die laten zien dat door zelfopoffering de kerk van Jezus Christus kan groeien. Barnabas die grote moeite met Saulus van Tarsus had ging toch naar hem toe in opdracht van God. Zo legde hij hem de handen op en zegende hem, hierdoor wist Saulus zich aanvaard door de kerk en kon de pasbekeerde Paulus groeien in zijn geloof. Later lezen we in HANDELINGEN 13 dat deze twee broeders een zendingsreis maakten en ontstonden er nieuwe gemeenten. Toen Barnabas begreep dat God Paulus een grote bediening had toevertrouwd deed hij een stap terug te gunste van Paulus zijn bediening.
De kerk heeft zulke mensen nodig die zich bewust zijn van een nederige houding ten dienste van de bediening van anderen en de groei van de kerk. Hoever zijn wij bereid om dit voorbeeld te volgen? Wie afziet van het eigenbelang zal de weg vrijmaken voor de verkondiging van het verlossende evangelie en kunnen anderen gered worden. Deze inzet zal ons vrijmaken van een valse nederigheid waar de Bijbel dit van zegt;
“Laat u niet veroordelen door mensen die opgaan in zelfvernedering en engelenverering, zich verdiepen in visioenen of zich laten voorstaan op eigen bedenksels. Zulke mensen richten zich niet naar het hoofd, van waaruit God het hele lichaam, door gewrichtsbanden en pezen ondersteund en bijeengehouden, doet groeien” KOLOSSENZEN 2:18-19 NBV.
Bedenk eens wat jouw nederigheid in navolging van Jezus teweeg kan brengen. De zegeningen die hierdoor vrijkomen, zal tot veler getuigenis zijn.
Ik wens je een zinvolle dag, Fred IJzerman.