Studie 5 - les 3

Bijbelstudie serie – De Namen van God
Studie 5 - Namen van God
Ik de Heer ben Uw vrede

“Toen bouwde Gideon daar een altaar voor de HERE en noemde dat: De HERE is vrede” RICHTEREN 6:24 NBG.

De vorige studie hebben we gezien dat God in de betekenis van Zijn namen zijn volk tegemoet komt. Het is een vertrouwen hebben, in Die Namen dat Hij zal overwinnen. Zo is Hij de banier der verlossing. Wie op Jezus ziet, Hem aanneemt, zal delen in Zijn overwinning. Hierna begint een proces van heiliging, want zonder dit zo noodzakelijke proces zullen we niet ontdekken wie Hij is.

We hebben gezien dat God ons wil leren ons af te zonderen van wereldse goden als teken van heiliging. Gods standpunt is, ‘wees heilig want IK Ben heilig’. Al met al mooie studies waardoor we de kans krijgen om te groeien naar heiliging zonder welke niemand de Here zal zien. HEBREEËN 12:14. In deze studie volgen we de steeds grotere openbaring van God in de betekenis van Die Namen.

Zijn Naam is ook - Ik de Heer ben uw vrede

Het chaotische leven wat zichtbaar is geworden bij het ontstaan van de zondeval is nooit opgehouden te bestaan. Telkens weer loopt het chaotische gedrag als een machtig leger ons leven binnen. En al vroeg in de geschiedenis van de mens zien we hier de wrede gevolgen van. De broedermoord in Genesis 4 is hier een betreurenswaardig voorbeeld van. Daar zien we dat God het offer van Kaïn niet accepteerde. In een gesprek hierover stelt God, “als je weigert te gehoorzamen moet je oppassen. Want de zonde ligt op de loer, klaar om je leven te vernietigen. Als je wilt kun jij hem overwinnen.” God legt de mogelijkheid om te heersen over de zonde, de invloed van de zonde bij ons neer. ‘Als wij willen’ zegt God, dit laat zien dat we ons niet meer hoeven af te vragen of dit kan, want wat God ons hier zegt is dit:

Jullie zijn geen willoos slachtoffer. Het was nooit Gods doel dat de satan macht over zijn schepping zou krijgen.

Zou dit wel zo zijn; dan hadden we dit terug kunnen zien in Het scheppingsverhaal. Lees het maar eens in Genesis 1 en je zult ontdekken dat De Schepper elke scheppingsdag afrondde door te zeggen; “En God zag, dat het goed was”. Bij de laatste dag lezen we:

“En God zag alles wat Hij gemaakt had, en zie, het was zeer goed. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de zesde dag” Genesis 1:31 NBG.

Deze feiten zijn voor ons heel belangrijk. Deze constatering dat het ‘goed was’, betekende dat God werkte volgens een goed doordacht plan. De planten waren er niet eerder dan het licht, de mens niet eerder dan de vruchtbomen, om iets of iemand anders leven te geven of in leven te houden. Heel Zijn schepping waren schakels die het vermogen in zich hadden om het leven door te geven. Het een was afhankelijk van het ander. Daarom bevestigde God dit onderdeel van de schepping met de woorden, dat het goed was. Het karakter van Gods schepping was dat het Zijn vrede uitstraalde, er was harmonie zichtbaar. In vrede leven is leven zonder de aanwezigheid van chaos zonder de macht die ons aanzet tot een chaotisch leven.

Heel Gods schepping beleefde de aanwezigheid van de Schepper, want het was, ‘werk van Zijn hand’. Zie Genesis 2:3. Maar als Gods werk helemaal klaar is zegt Hij iets anders, “en zie, het was zeer goed”. Nu was Zijn werk compleet, er ontbrak niets aan, want zie het was zeer goed.

Nu kon dit alles uitlopen in de zevende dag, de dag van Rust, en de vraag die wij ons hier kunnen stellen is deze;

Waarom zien we hier geen scheppings activiteiten?

We lezen over de schepping van alles wat leeft. Maar de zevende dag, die zegende God, om het te maken tot een bijzondere dag. Een dag waarin de mens mocht leren om tot rust te komen. Als God Zelf uitrust van al het werk, dan moet het ons niet verbazen dat wij dit ook moeten doen. Dan zit ook hier een belangrijke les voor ons in. Door je werk met volledige inzet te doen is het noodzakelijk dat het lichaam zich kan herstellen van dit alles. En dit alles kan best heel veel zijn, zoals frustratie en andere spanningen. Daarom is het nemen van rust goed, je onthaast en ontzorgt namelijk op die dag om de vrede van God te hervinden. En wanneer God dit doet als teken dat dit bij het hemelse bij het volmaakte hoort, moeten wij ons er dan niet aan laten wennen om ook in Zijn aanwezigheid te komen, te leven? Dan hebben wij toch ook die rust nodig. Wanneer de Israëlieten zich afkeerden van God, dan neemt Hij een resoluut besluit, dan zegt God:

“Ik heb een afkeer van dit volk gekregen, altijd dwalen ze met hun hart. Ze kennen Mij niet, daarom zullen zij nooit tot mijn rust ingaan”  Zie Hebreeën 3:10-11.

Dit vers doet ons herinneren dat Mozes het volk Israel uit Egypte wegleidde. Gods volk hoorde daar niet te zijn in een land dat leefde onder het strenge toezicht van de chaotische machten. Gods kinderen moesten vrij zijn én vrij blijven van alle onrust. De opdracht die Mozes kreeg was tweeërlei.

Hij moest het volk wegleiden uit een land dat in alles onrust uitstraalde, de macht van het chaotische leven, het dienen van de machten van beneden. Daar had God zijn volk niet voor bestemd, zij moesten vrij zijn. En niet gebukt gaan onder de heerschappij van de satan, de verpersoonlijking van alle onrust. De rust die God tijdens de Schepping er volledig had ingelegd kreeg het op alle fronten te verduren. Het doel van satan was, en is nog steeds, stop zoveel als mogelijk is, onrust in het menselijke denken. Jaag alle rust van de Schepper weg en train ze elke dag zodat ze het chaotische leven als normaal gaan beschouwen. Geef ze een hoogconjectuur als basis voor hun leven. Stop er een godsdienstige beleving bij en je hebt een samenleving die in zichzelf gelooft. Binnen dergelijke systemen is het niet mogelijk om de rust de vrede van God in vrijheid te beleven.

Daarom moest Mozes het volk wegleiden, weg van de onrust en hen voorbereiden dat ze de weg van het ‘hemelse leven’ zouden bewandelen. Om dat doel te bereiken liet God hen een tijd lang in een immens grote zandbak – de woestijn der beproeving - spelen. Daar ontdekte het volk dat ze vast zaten aan systemen en godsdienstige invloeden die Gods Karakter nooit konden vertegenwoordigen. In de woestijn liet God hen ontdekken hoe ver ze waren weg gedwaald van een ‘hemel op aarde’. Nee, niet de hemel in haar volle glorie, maar een hemel waarin wij ons veilig weten en ontdekken dat God bij de mens wil wonen. Die woestijn met dat schurende zand wat overal in doordrong had een reinigende functie. Zoals zand de maag schuurt zo schuurt het ook de ziel en geest. Want het opstandige en chaotisch gevormde ziel en hart wilde God schoon schuren op een plek die veel meer in zich herbergde dan menigeen doet vermoeden. God wist;

Mijn kinderen zijn wel verlost uit Egypte maar Egypte was nog niet uit hen.

Ze droegen dat oude leven nog steeds met zich mee. En hoe we het ook bekijken het verblijf van de kinderen Israëls in die woestijn, had een louterende werking op hun leven.

Al schurend werden alle sporen weggepoetst uit het leven van Gods kinderen. Door dit proces leerden ze weer leven in “de vrede met God”. Elke dag ontdekten ze meer van de mogelijkheden die het herstelde hart hen gaf. Zo ontwikkelde er weer een gezond denkende mens dat in volkomen harmonie en vrede met de Schepper leefde.

Hoe kan dit verhaal bijdragen als een leerschool voor ons?

Veel christenen hebben onvoldoende kennis van het Oude Testament. De verhalen zijn wel mooi, maar de lessen die erin staan voor een persoonlijk relatie en vrede met God en de naaste, daar gaan ze jammer genoeg aan voorbij. Het is zo duidelijk in je eigen leven te herkennen dat, wanneer je het Oude Testament leert lezen je ook de lessen die Gods volk leert kennen als waardevolle momenten in je leven. Wanneer we zien hoe God mensen gebruikte voor de verwezenlijking van Zijn doelen dan mag het ons eigenlijk niet ontgaan dat het ook iets vertelt over ons leven. Het zal ons helpen te begrijpen de woorden van God heel serieus te nemen.

Om die reden haalt Paulus heel compact de geschiedenis van zijn eigen voorouders aan omdat hij ook overtuigd was dat Gods Boek een, ‘Leer, Doe en Ontvang boek is. Lees maar wat hij ons schrijft:

“Graag wil ik, broeders en zusters, uw aandacht vragen voor wat er gebeurde met onze voorouders”. (EEN LEER MOMENT)

En dan somt hij de geschiedenis op met de vele zonden en obstructies waardoor ze steeds in de problemen kwamen.

“Die gebeurtenissen zijn een voorbeeld voor ons, een waarschuwing dat we niet naar het kwade moeten verlangen, zoals zij”. (EEN DOE MOMENT)

Deze geschiedenis gebruikt Paulus om ons te vermanen en te waarschuwen om het kwade niet te volgen. Om af te rekenen met die geest van onrust en rebellie om vrede te ontvangen in het chaotische hart.

“Laten we Christus ook niet op de proef stellen, zoals anderen van hen deden”.

Daar zijn vele voorbeelden van te vinden, mensen die dit hebben gedaan zullen ervaren dat die gevolgen niet al te prettig waren. “Mijn volk gaat ten onder, want het is van Mij weggevlogen! Laten de mensen maar omkomen, want zij hebben tegen Mij gezondigd. Ik wilde hen wel verlossen, maar zij vertelden leugens over Mij” Hosea 7:13 HB. Zie ook 2 Timotheüs 4:10.

“Wat hun overkwam, moet een voorbeeld voor ons zijn. Het werd opgeschreven om ons te waarschuwen, omdat we voor het einde der tijden staan” 1 Korintiërs 10:1-11 GNB (EEN ONTVANG MOMENT).

Dan is het belangrijk dat je weet aan welke kant je staat; aan de kant van ‘alles winnen’ of aan de kant van ‘alles verliezen’. Zul je dan de eeuwige rust van God mogen binnen gaan óf wordt je dan buiten gesloten? De Naam van God die ook letterlijk zegt dat Hij vrede heeft gemaakt in onze wereld, heeft een belofte gegeven waarvan we nu al een voorsmaak kunnen krijgen.

“Want God had besloten met Zijn hele wezen in Zijn Zoon te wonen. Door Zijn Zoon heeft God EEN ALTIJDDURENDE VREDE GESTICHT tussen Zichzelf en alles wat in de hemelen en op aarde is. Doordat Christus Zich aan het kruis heeft opgeofferd en Zijn bloed heeft gegeven, is er verzoening met God. Dat geldt ook voor u, die vroeger zo ver van God verwijderd was. U leefde als vijand van Hem. Dat bleek uit de slechte dingen die u dacht en deed. God heeft alles met u goedgemaakt” Kolossenzen 1:19-21.

Hier kunnen we duidelijk lezen dat Gods vrede en vergeving er voor iedereen is. Jezus heeft met Zijn Offer de weg gebaand voor alle mensen, maar of iedereen daar ook gebruik van zal maken dat weten wij niet. In principe kan iedereen gered worden, alles hiervoor is klaar, maar of iedereen bereid is om Jezus Christus te erkennen als Heer? Want buiten Christus om kan en zal niemand gered worden. Zal niemand die rust van God binnen kunnen gaan. Zal niemand verlost worden van de gebondenheid aan de gevallen schepping. Maar er is hoop:

“Aangezien de belofte om binnen te gaan in Gods rust nog steeds van kracht is, moeten we ervoor waken (…) dat iemand van u ook maar de schijn wekt deze gelegenheid aan zich voorbij te laten gaan. (…) Omdat wij echter geloven, gaan we binnen in de rust (…) Het staat dus vast dat er wel mensen in kúnnen binnengaan.* En omdat zij aan wie vroeger het goede nieuws verkondigd is, er vanwege hun ongehoorzaamheid niet zijn binnengegaan, legt God nu opnieuw een dag vast, ‘een vandaag’, waarover hij, zoals eerder is opgemerkt, lange tijd later David heeft laten zeggen: ‘Horen jullie vandaag zijn stem, wees dan niet koppig (…)

Er wacht het volk van God dus nog steeds een sabbatsrust” Hebreeën 4:1-9.

Er zijn altijd mensen die niet in zullen gaan op de uitnodiging om; ‘binnen te gaan’. Op het moment dat het Joodse volk het beloofde land zou binnen gaan, waren er die vanwege hun ongehoorzaamheid niet zijn binnengegaan. Dit kunnen we ook van de nieuwtestamentische kerk zeggen, “Er wacht het volk van God dus nog steeds een sabbatsrust”, maar wie zullen ervoor kiezen om binnen te gaan? Hoewel velen best op de hoogte zijn van Gods beloften zal die ‘kennis’ hun niet uitdagen om binnen te gaan. Hiervoor zijn vele oorzaken. Satan is een slimme verleider die heel handig de Vrede van God weet te verstoren. Als dit jou ook is overkomen is er nog steeds ‘een sabbatsrust’, wie weet en kom je later binnen want Gods genade is verder-reikend dan we denken.

Maar hoe er ook gebouwd is en met welk motief je die keuze hebt afgeschermd: “van ieders werk zal duidelijk worden wat het waard is. Op de dag van het oordeel zal dat blijken, want dan zal het door vuur aan het licht worden gebracht. Het vuur zal laten zien wat ieders werk waard is. Wanneer iemands bouwwerk blijft staan, zal hij worden beloond. Wanneer het verbrandt, zal hij daarvoor de prijs betalen; hijzelf zal echter worden gered, maar door het vuur heen” 1 Korintiërs 3:15 HB.

God wil dit aan ons allemaal duidelijk maken, hoe je Mijn vrede ook hebt bestreden, afgewezen of hebt bekritiseerd, IK weet je te bereiken, want mijn vrede wil en zal IK je aanbieden, want daarvoor heb IK je teveel lief. Zie ook Psalm 139. Dan kun je een heel ander beeld van God krijgen, een beeld van de herder die stad en land afzoekt en niet eerder gerust is dan wanneer hij het ene verdwaalde schaap gevonden heeft. Vgl. Lucas 15:4-7.

Het ‘Goede Nieuws’ komt niet als een goed bericht via de krant of andere media. Ook al staat het op deze site te lezen en is de studie door mij geschreven, ‘Het nieuws komt van God’. Ik mag het alleen maar doorgeven en delen via dit medium. Ik denk dat Paulus zich uitermate zou hebben verblijd dat de verspreiding van zijn brieven ook op deze wijze plaatsvindt. Eigenlijk maakt het niet zoveel uit wat je als drager voor de verspreiding van de boodschap kiest, als het maar verspreidt wordt. Vgl. Filippenzen 1:15-18.

Ook op het zendingsveld worden de meest moderne middelen ingezet om Gods woord te verspreiden. Als je dan ziet hoeveel mensen in korte tijd bereikt kunnen worden met de boodschap van Vrede dan ben je toch ongelooflijk blij? Ik ben niet in staat om daadwerkelijk naar een zendingsterrein te gaan, maar het gebruik van de ‘Social media’, daar kan ik wel iets mee. En hoe dankbaar ben je dan dat je ondanks je ziek zijn, anderen kunt bereiken met dezelfde boodschap als Paulus, als Petrus en als de dominee op de hoek van de straat. Dan raakt deze tekst me zo dat ik ook zeg:

“Hiervoor zullen wij God altijd blijven danken:

• Toen u van ons het woord van God hoorde,
• was dat voor u geen nieuws van mensen, maar van God.
• U hebt het aangenomen voor wat het was: Een boodschap van God.
• En die boodschap heeft een geweldige invloed op u die erin gelooft”

Uit: 1 Thessalonicenzen 2:13.

Zien we hoever Gods Naam zich verspreid heeft? Op dit moment kun je dit lezen als de Boodschap van God. Zo is deze site niets anders dan een dienblad vol met het woord van God, en naar ik hoop, gevuld met begrijpbare studies, meditaties en gedichten. Dan is ons gebed dat er mensen zullen zijn die dit ‘dienblad’ zullen zien als een mogelijkheid om de God van VREDE te leren kennen.  En dan is er opnieuw die vraag;

‘heeft die vrede gebracht door het offer van Jezus Christus je hart en leven gevuld met Gods verlossende liefde en vrede’?

Of is de conclusie: “Nooit zullen ze binnengaan in mijn rust” Hebreeën 4:5.

Die rust van God, dat is de rust van de zevende scheppingsdag. Die rust kon immers aanwezig zijn, want God had de aarde gekwalificeerd tot een rustplaats van het allerhoogste niveau. Hij had immers gezegd dat het ‘zeer goed was’. Die Rust kunnen we dus mislopen omdat er een afwijzing is van Jezus’ Offer. God maakte die rustdag niet toen Jezus Christus Zijn offer bracht, die bestond al in de hemel. Door Gods rust binnen te gaan, zien we dit;

“Wij zijn echter, al wonen wij hier op aarde, burgers van een stad in de hemel, vanwaar wij ook onze Verlosser verwachten, de Here Jezus Christus” Filippenzen 3:20 HB.

In het hele scheppingsverhaal wordt echter geen enkele toezegging gedaan dat de satan met, ‘een zeker gezag mee zou kunnen heersen over, ‘schepping en mens’. Maar omdat Adam en Eva van die boom hadden gegeten, waren zij verantwoordelijk om die macht: buiten hun leven en buiten Gods schepping te houden. Want het was de mens zelf die de satan macht had gegeven om over hen te heersen. Zij waren het kanaal waardoor de satan macht had verworven over alles wat God geschapen had.

Dit was er dus niet van Godswege. Het is een tijdelijke macht die de satan heeft om in beperkte vrijheid te doen wat hij graag wil doen.

En dat is alles aanvallen en vernietigen wat God de Vader en God de Zoon gemaakt hadden. Satans actie om via de boom Gods schepping binnen te dringen was een goed bedacht plan. Zo kon hij immers via de achterdeur van Gods tuin, het paradijs binnen komen? Dat moest Job aan de lijve ondervinden, lees zijn verhaal maar eens dan begrijp je satans invloed op aarde. Job 1:6-13.

“De HERE ging op die uitdaging in en zei tegen satan: U mag met zijn rijkdom doen wat u wilt, maar denk eraan, raak hem met geen vinger aan. Satan ging weg en niet lang daarna, sloeg het onheil toe”.

Nu we dit weten kunnen we ook begrijpen wat de schepping tijdelijk moet doormaken. Maar, zo kunnen we lezen in Romeinen 8,

‘Is er door de Machtige Naam van God VREDE geproclameerd op aarde en krijgen Gods kinderen, net als Job uiteindelijk, wat hen toekomt. Wie met Christus Jezus, als een goed soldaat meelijdt, ontvangt dezelfde heerlijkheid als Jezus. En het lijden van beneden weegt niet op tegen de heerlijkheid van Boven, en daar zien Gods kinderen hunkerend naar uit. Dan zal de satan die zonde, dood en verval op deze aarde bracht moeten erkennen dat Jezus Overwinnaar is. Dan wordt de gehele schepping, die nog altijd zucht en kreunt, bevrijdt uit de macht van de dood en zonde. De schepping is dus in afwachting van dit grote moment. Wij zuchten ook en hunkeren naar de dag dat ons lichaam zal worden verlost van ziekte en dood. Deze verwachting is onze redding. Maar het is nog niet zover, anders zou het geen verwachting meer zijn. Iets wat er al is, hoef je immers niet meer te verwachten’. (VRIJE WEERGAVE VAN ROMEINEN 8:16-24.)

De tijd van ‘slavernij’ is dan voorbij. Lees maar wat Jezus Christus hier zelf over zegt:

“De Geest van God de HERE rust op mij, omdat de HERE mij

• Heeft gezalfd tot brenger van goed nieuws
• Aan mensen die lijden en worden onderdrukt
• Hij heeft mij gestuurd om mensen
• Met gebroken harten te troosten
• Voor gevangenen vrijlating uit te roepen
• hen die opgesloten zitten, te bevrijden”

Uit: Jesaja 61:1 HB.

Dan zullen we nooit meer een kerst-BOOM opzetten want, onze BOOM zal er zijn om elke dag van te eten. Lees maar (Openbaring 2:17a HB) wat de Geest van God hierover tegen jou en mij zegt: “Als u oren hebt, luister dan naar wat de Geest tegen de gemeenten zegt.

“Wie overwint, zal Ik te eten geven van het verborgen manna, van het voedsel uit de hemel”.

Het is wel voor iedereen, maar niet iedereen zal het ontvangen. Wie overwint wil zeggen; ‘wie gelooft, wie volhoudt, wie trouw blijft, wie Jezus volgt. Wie zo heel bewust in Hem gelooft wacht deze grote Beloning.

Voor alle duidelijkheid. In de hof van Eden stonden twee heel belangrijke bomen. De BOOM van het LEVEN, en de BOOM van kennis van goed en kwaad. Genesis 2:9. Elke BOOM liet duidelijk zien wat het met je deed wanneer je hiervan zou eten. Helaas kennen we het tragische verloop van dit verhaal. De reden dat God de mens de toegang tot het Paradijs ontnam is eerder, ‘Genade dan Straf’. Zou God de mens die toegang hen niet ontzegt hebben dan hadden Adam en Eva, ook van de BOOM des Levens gegeten. Met als gevolg dat het gehele menselijke geslacht, voortgekomen uit de mens, voor eeuwig verloren zou zijn gegaan. Want ze hadden dan een eeuwig leven als gevallen mens. Dan hadden ze tot in eeuwigheid de straf van hun daden moeten dragen.

Dat was een groot verdriet voor de mensen maar ook voor God, hoewel we daar niet zo vaak bij stil staan. Dan was Gods plan om mensen te maken naar Zijn Beeld en Gelijkenis voor altijd mislukt. Maar door hen de toegang tot het Paradijs te ontzeggen zouden ze niet kúnnen eten tot hun eigen eeuwige oordeel. We weten dat God in en door Jezus Christus voorgoed die vloek over de gehele schepping heeft verbroken. Door Zijn Offer mogen de gelovigen straks wel eten van het nu nog verborgen manna in het herstelde Paradijs. Op de Nieuwe aarde zal de ‘wedergeboren mens’, mogen eten van de BOOM des levens.

Tot slot nog een mooi verhaal over Gideon - 6.

Toen Gideon begreep dat hij een ontmoeting had gehad met, ‘de Engel des HEREN’, zei hij: ‘Wee mij, Here HERE! Want ik heb de Engel des HEREN gezien van aangezicht tot aangezicht. Waarom sprak hij dit oordeel over zichzelf uit? Omdat de Israëlieten geloofden dat niemand God kon zien en in leven kon blijven. Maar Gods genade was ook hier groter dan Gideon’s gevoel over een ontmoeting met God. Want het kan toch niet waar zijn dat God Gideon wil inzetten tegen de strijd om de afgodendienst buiten de grenzen van Gods volk te verdrijven, en daarna Gideon doden omdat hij God zou hebben gezien? Dat geloven we toch niet?

Ook Mozes kreeg een ontmoeting met God en verlangde het aangezicht van God te zien. Maar Gods antwoord was, ‘mijn volle luister zul je zien maar mijn aangezicht niet’. En dan komt God in Zijn majesteit voorbij en die is zo geweldig krachtig dat de ‘Hand van God’ Mozes moet beschermen tot ‘de luister van God’ voorbij is. Maar is dat God zien? Nee, daarom komt God Mozes tegemoet en zegt Hij “als IK mijn hand weghaal, zul je mij van achteren zien; mijn gezicht mag niemand zien”. Zie Exodus 33:18-23 GNB.

Wat was het antwoord van God aan Gideon, ‘Vrede zij u! Vrees niet, gij zult niet sterven’. Wat Gideon ook van God heeft gezien, daar lag voor hem geen enkele doods-bedreiging in. Je kunt begrijpen dat Gideon’s reactie één en al blijdschap was. Hij voelde zich veroordeeld en de dood heel dichtbij, maar God zegt; ‘Gideon, Gideon, VREDE ZIJ U! Vrees niet, ik zal je niet ombrengen’.

Waar hebben we dit eerder gehoord? In elke ontmoeting die de mens met God mag hebben herhaald God deze woorden. In onze ontmoeting met Jezus zegt God, ‘Vrede zij u, vrees niet’. En wat doet dat met jou en mij? Dan ontstaat daar die ‘eerste liefde’ die zo veelzeggend is dat God de gemeente van Efeze er op aanspreekt als Hij ziet dat ze ‘Die eerste liefde verloren hebben’. Lees het zelf maar:

“Maar wat ik tegen u heb, is dat u me niet meer zo liefhebt als eerst. Bedenk van hoe hoog u bent gevallen. Keer terug van die weg en laat uw daden zijn als die van voorheen.

“Bedenk van hoe hoog u bent gevallen”. Ik heb hier nooit zo bij stil gestaan maar nu in deze studie wil ik weten wat het ons te zeggen heeft. God prijst deze gemeente voor hun werk en geduld, voor hun verzet tegen de zonde en voor het toetsen van valse godsdienst en voor het geduldig lijden, allemaal kenmerken die voortkomen uit ‘hun eerste liefde’. Maar wat, wanneer je deze eerste liefde niet meer praktiseert dan moet daar wel een reden voor zijn. Niemand van ons laat zonder reden het geloof los, dan moet er iets gebeurd zijn. Een zonde wellicht die jouw geloofsbeleving op de achtergrond plaatst? Iets wat je is aangedaan door anderen? Wat het ook is, uiteindelijk ben je zelf verantwoordelijk hoe je met je geloof, en je relatie met God bent omgegaan. Dan zegt God;

“Maar wat ik tegen u heb, is dat u me niet meer zo liefhebt als eerst”.

Kan het ons ook overkomen dat God dit tegen ons zegt? Schrikken we dan wakker of was je er al van op de hoogte. Omdat je op scheiden staat, of een poosje moet zitten vanwege je wandeling op ‘het slechte pad’. Het kan zijn dat je dit overduidelijk weet omdat je zonden die scheiding tussen jou en God zo haarscherp in beeld brengen. Zie Jesaja 59:2. Ons geloofsvuur, het kan zomaar uitgeblust raken daar is soms niet zoveel voor nodig. Vooral niet als je al niet zo sterk in je schoenen staat. Misschien dat je teveel, ‘een bezige christen’ bent gericht op zijn werk, en is je relatie met de Heer nauwelijks zichtbaar. Of je volgt Jezus met de verkeerde motieven omdat jij dan in beeld komt in plaats van de Heer. Je begrijpt wel er zijn heel wat mogelijkheden om je eerste liefde te verliezen. Wat is het dan een genade dat God zegt, “Maar wat ik tegen u heb, is dat u me niet meer zo liefhebt als eerst”. Dat doet God niet om ons eens flink de waarheid te zeggen of om ons het leven zuur te maken. Nee, het is veel meer een kreet van pijn en zorg die ons toeschreeuwt, ‘wordt eens wakker want Ik mis je in mijn huis.

“Bedenk van hoe hoog u bent gevallen”, onderstreept die liefdevolle vermaning van God, aan ons gericht. Gods vermaning kent een aantal fasen, welke wij heel goed onder ogen moeten zien. Deze fasen zullen ons helpen om de eerste liefde te praktiseren en weer in Gods nabijheid te leven.

• BEDENK van hoe hoog je bent gevallen
• BEKEER je van je liefdeloosheid
• DOE je eerste liefde

Deze fasen zullen ons helpen, de eerste liefde te praktiseren en weer in Gods nabijheid te leven. Nu beseffen we des te beter waarom God ons roept of terugroept om bij Hem te wonen. Dan zijn de vermaningen uitdrukkingen van Gods liefde voor ons. Kan het persoonlijker? Laat het maar eens op je inwerken dan klinken Gods woorden je als muziek in de oren.

“Wie oren heeft, laat hij luisteren naar wat de Geest aan de gemeenten te zeggen heeft. Wie overwint, geef ik te eten van de levensboom die in de tuin van God staat” Openbaring 2:3-7.

Wat een vooruitzicht om nu al te weten dat God de Vader ons te eten geeft: “van de levensboom die in de tuin van God staat”. Nu krijgt de betekenis van Gods Naam een krachtige uitstraling van VREDE. En wat kun je je dan verheugen dat die VREDE in je woont en bij je is en anderen wil bereiken, mede omdat jij je eerste liefde aan God de Vader toont. Dan hoef je niet moeilijk te doen als het om getuigen gaat. Dan hoef je niet deel te nemen aan een of andere campagne van vredestichters. Nee, dat ben jij die in actie komt uit liefde voor Hem. En zonder dat jij het gepland hebt laat je die vrede zien en ga jij heel liefdevol om met je broers en zussen. Vgl. Mattheüs 5:9 HB en Johannes 13:35 GNB.

Het verliezen van de eerste liefde is geloofsafval. Als dit in een gemeente gebeurt dan moeten we ons afvragen of die gemeente nog wel een plaats kan hebben voor Gods aangezicht. En nu komt de betekenis van; “Bedenk van hoe hoog u bent gevallen”, naar voren. De gemeente Efeze waar dit gedeelte over gaat heeft te maken verlies, met achteruit gang van leden en geloofskwaliteit. Dit nam zulke ernstige vormen aan dat God deze gemeente niet meer voor zijn aangezicht kon verdragen. Dan neemt God de Kandelaar, een beeld van de gemeente, van zijn plaats weg en zal ophouden te bestaan. Dan is de scheiding uit Jesaja 59:2 definitief. Dan hebben we het over de tweede dood;

“Zalig en heilig is hij, die deel heeft aan de eerste opstanding: over hen heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van Christus zijn en zij zullen met Hem als koningen heersen, die duizend jaren” Openbaring 20:6. Zie ook Openbaring 2:11; Openbaring 20:14; Openbaring 21:8.

Dan helpt het niet als je de talen der mensen en der engelen zou spreken, je bent dan een dreunende gong waar je oren zeer van doen en de mensen hard bij weg zullen lopen. Dan helpt het niet dat jij Gods woord met anderen deelt en pastoraat pleegt, alles weet en geloof hebt om bergen te verzetten. Zonder je liefde voor dit alles, je zult niets zijn wat van belang is voor God. Ook al zou je alles weggeven wat je bezit, zelfs je lichaam om gedood te worden, maar je zou bij dit alles niets van Gods liefde laten zien, God zegt, dan heb IK er niets aan. Een vrije weergave van 1 Korintiërs 13:1-3 HB.

Begrijpen we hoe belangrijk het is dat bij alles wat we doen, Gods liefde als fundament aanwezig moet zijn? We hebben in deze studie ook gesproken over Gideon. God had hem geroepen voor een grootschalige zuiveringsactie van de afgoden in zijn land. En in zijn ontmoeting met God vreesde hij gedood te worden omdat hij God had gezien. Maar God naderde hem met; “Vrede zij u! Vrees niet, gij zult niet sterven”. God en Gideon, twee vredestichters ontmoeten elkaar en God zegt, ‘Vrede zij u’.

Wanneer we hier over doordenken dan is het zo bijzonder te zien dat vrede van God alle sporen uitwist van angst voor God omdat Hij een heilig God is. Maar ook de angst voor God omdat we zondige mensen zijn die nooit in Zijn nabijheid kunnen komen zonder gedood te worden. Die vrede van God nestelt zich in heel het denken van Gideon en maakt een ongekende kracht zichtbaar om Gods opdracht uit te kunnen voren. En wat deed Gideon om dit te bevestigen:

“Toen bouwde Gideon daar een altaar voor de HERE en noemde dat: De HERE is vrede” Richteren 6:24 NBG.

Nu kende hij geen uitvluchten meer, nu liet zich niet meer leiden door zijn menselijke beperkingen en zwakheden. Zo vond hij de kracht om het altaar van de afgod Baäl af te breken, de ultieme test! De volgende morgen kwamen ze al, want deze aanval op hun godsdienst dat riep de nodige woede en vragen op. Maar God nam het op voor Gideon en beschermde hem. En hoe dit afliep, toch maar even lezen in Richteren 6 en verder.

Goed benoemde hem tot de bevrijder van Israël wat een geweldig verhaal met veel voorbeelden en lessen ook voor ons. Gideon noemde zijn altaar, de plaats waar hij God zijn offers bracht, De Here is Vrede. Dit kon omdat er in hem een gezonde harmonie heerste en zijn relatie met God kende geen zonde. Zo kon hij de bevrijder van Israël zijn.

En nu jij en ik, leven wij ook in overeenstemming met de gemaakte keuzes om Hem te dienen? En hoe tevreden zijn we hier dan over? Zijn er dingen voor verandering vatbaar? En zijn we bereid om de vrede van God als een Handleiding voor ons leven te accepteren? Welke afgoden van de 21^ste eeuw moeten wij afbreken om vruchtbaar voor onze God te worden?

Bedenk, Bekeer en Doe, zegt God.

En bedenk dan eens wat Jezus voor jou gedragen heeft. Wat Hij heeft moeten doorstaan om ons zijn VREDE te kunnen schenken. Een vrede tussen jou en God de Vader, tussen jou en je partner, en je ouders, je kinderen, je vrienden, je buren, je verdere familie en al je relaties. En heb ik iemand overgeslagen, wel die dus ook!

“Stel alles in het werk om met iedereen in vrede te leven” Romeinen 12:18 GNB.

Dit vers geeft de werkelijke kern van de wedergeboren mens weer. Je kunt immers niet anders dan de vrede van Jezus te laten zien, te tonen aan je omgeving. Daar heb je toch alles voor over wat binnen de grenzen van jouw mogelijkheden behoort? Wanneer je weet hoeveel Christus van jou houdt dan ben je ook bereidt om te handelen zoals Hij handelde. Zie 1 Petrus 2:21. Dan kunnen we vergeven en verdragen, want we volgen de Meester die ons ook vergeeft en verdraagt. Die vrede van God zal je helpen dingen te doen die voor je bekering onmogelijk waren. Zie Kolossenzen 3:13.

“Dan zult u de vrede van God ervaren, een vrede die ons menselijk besef te boven gaat en die de wacht houdt over uw hart en gedachten, omdat u in Christus Jezus bent” Filippenzen 4:7 HB.

Ik wens je Gods Rijke zegen toe, Fred IJzerman.

*  In de volgende studie zullen we ‘De Heer is onze gerechtigheid’ behandelen.

Ik wens je een fijne dag, Fred IJzerman