Wat is voor jou een bron van onrust? En ben je in staat hier iets aan te doen of ben je bang voor het gemis aan vaste gewoontes?
Een meditatie naar aanleiding van: PSALM 62:6-9 BB.
“Maar bij God ben ik veilig. Want ik vertrouw er op dat Hij me zal redden. Hij is de rots onder mijn voeten. Hij is de burcht waarin ik veilig ben. Ik zal niet verslagen worden door mijn vijanden. God zal mijn eer redden. Hij is de rots onder mijn voeten. Bij Hem ben ik veilig. Mensen, vertrouw altijd op Hem. Stort je hart bij Hem uit. Bij Hem ben je veilig.”
In tijden van ziekte of ander ongemak kan het voorkomen dat je je uitzicht op God verliest. Donkere wolken kunnen je het zicht op de toekomst behoorlijk ontnemen. De vragen die bij je opkomen, kunnen je gemoedstoestand aardig in hun greep houden. Alles zal in het teken staan van, hoe komen we hier doorheen.
Nee, dan is er geen sprake van rust of stilte om je heen. Je gaat een traject in van behandelingen en gesprek, keuzes maken en het uitleggen aan anderen. Hoe reageren je kinderen je partner, familie en vrienden? En de kerk? Wanneer je daar naar toe gaat verwacht je zeker ook wel iets uit die hoek. En met al die onrust om je heen, hoe kun je dan stil worden bij je hemelse Vader? Wat verwacht je van Hem, of maak je alleen maar verwijten richting de hemel? Heel begrijpelijk, zullen sommigen zeggen.
Maar, vraag je wel af of dit reëel is. Want heeft God dit probleem, die ziekte die narigheid voor je bedacht? Je weet wel beter! God is niet de bedenker van onrust, ziekte of welke narigheid ook. Wie je daar dan voor kunt aanwijzen? Mogelijk jezelf, omdat je fout geleefd hebt, met drank drugs of andere zaken. Anderen kunnen ook voor zoveel moeilijkheden zorgen dat je in de problemen komt op sociaal, maatschappelijk, geestelijk en lichamelijk gebied.
Maar wie zet, ons of anderen er toe aan, om jezelf of anderen kapot te maken? Wel er is één gezamenlijke vijand die precies het tegenovergestelde doet dan God de Vader.
Het karakter van de dief wordt hier wel heel duidelijk omschreven. Of hij nu rooft, steelt of slacht, het zal altijd onrust geven.
Roven is op een achterbakse manier iets wegnemen, het behoord je niet toe. In Gods wet is dergelijk handelen verboden, daarom herinnerd Jezus de mensen hier aan, zie MATTHEÜS 19:18. Als je christen bent laat dan maar het tegenovergestelde zien. Dan weten de mensen dat je veranderd bent.
“Laat wie steelt niet meer stelen, maar eerlijk de kost verdienen door zelf hard te werken om iets weg te kunnen geven aan wie het nodig heeft” EFEZIËRS 4:28.
Slachten wil zeggen, ombrengen, iets verloren doen gaan, iemand te gronde richten. Bij roven gaat het om dingen, bij slachten om mensen, om definitief een vernietigingsproces toe te passen. Maar de wet veroordeeld het met deze woorden, “gij zult niet doden”. Een kind van God draagt niet meer het karakter van de dood, maar de natuur van hét Leven met zich mee.
"Als u het eeuwige leven wilt binnengaan, houd u dan aan de geboden.’ ‘Welke?’ vroeg hij. Jezus antwoordde: ‘U mag niet doden, ……” MATTHEÜS 19:17-18 GNB.
Het natuurlijke leven kunnen ze ombrengen maar het bovennatuurlijke leven niet, dat is door de wedergeboorte definitief van God.
“Wees niet bang voor degenen die wel je lichaam maar niet je ziel kunnen doden. Wees liever bang voor God, want hij kan je met ziel en lichaam laten omkomen in de hel” MATTHEÜS 10:28 GNB. zie ook JOHANNES 5:26.
Wat fijn om te weten dat we in Jezus Christus, zijn ontkomen aan het komende oordeel. Wat kan dit een rust geven in tijden van ziekte, angst en onzekerheid. Nu bezitten we al het eeuwige leven en ligt de ‘kroon des levens’, op ons te wachten die God belooft aan een ieder die Hem liefheeft. Zie JACOBUS 1:12.
“En wanneer Christus, uw leven, verschijnt, zult ook u, samen met hem, in luister verschijnen” KOLOSSENZEN 3:4.
Wat een vooruitzicht, we ontvangen een verheven staat, een staat waartoe Jezus verheven was na Zijn opstanding uit de doden. Want dit is wat Hij zelf belooft heeft omdat Hij de dief, ‘de leugenaar van den beginne’, overwonnen heeft. Zijn doel was dit: “Maar ik ben gekomen om hun het leven te geven in al zijn volheid”.
“In al zijn volheid”, laat dit maar eens op je inwerken. Wanneer je hier moeite mee hebt omdat je zo in de greep bent van de gevolgen van de gevallen schepping, dan is dit best begrijpelijk. Want we zitten met al onze vezels verbonden met deze aarde. Daar zijn we deel van, dus bovennatuurlijk denken kan lastig zijn zeker wanneer je veel te vroeg geconfronteerd word met de dood en alles wat hier uit voort komt. Maar laat je bemoedigen door het Woord van de Levende God.
“Geliefde broeders en zusters, wij zijn nu al kinderen van God. Wat we zullen zijn is nog niet geopenbaard, maar we weten dat we aan hem gelijk zullen zijn wanneer hij zal verschijnen, want dan zien we hem zoals hij is” 1 JOHANNES 3:2.
De toekomst van deze heerlijkheid zal door Gods vijand voortdurend aangevallen worden. De dief en leugenaar, de slang en grote verleider, zal ons niet met rust laten totdat we onze rust gevonden hebben bij God de Vader. Dan kan de onrustige mens in ons tot rust komen bij Hem.
Heb jij al deel aan die innerlijke rust? Nee, mogelijk moet je dan dingen opruimen, jezelf eens aanpakken door jezelf te onderzoeken of Jezus Christus in je is, zie 2 KORINTIËRS 13:5.
Soms heb je dat nodig, gewoon alles weer op een rijtje zetten. Nadenken over je eeuwige toekomst kan een heel ander mens van je maken. Toen Jezus voor onze eeuwige toekomst aan het vasten was probeerde de duivel Hem op andere gedachten te brengen. Maar bij elke verleiding zei Jezus: “Er staat geschreven”, met Gods woord versloeg Hij elke aanval. Het bijzondere van dit verhaal is dat de satan begreep dat Jezus niet te verleiden was. Toen liet de satan Jezus met rust.
Hoe kan deze gebeurtenis een praktische uitwerking hebben op jou leven? Wie Gods woord kent kan het ook toepassen. En wie Gods woord toepast weet ook wat stil zijn bij God betekend. Dan zul je je gesterkt weten, dan kun je er weer tegenaan. David doet dit in PSALM 62 als hij zegt: “Zoek rust, mijn ziel, bij God alleen, van hem blijf ik alles verwachten”. Letterlijk staat er: 'Bij U is mijn innerlijke mens één en al stilheid'. Dit getuigt van de goede relatie die David had met God, als ik bij Hem kom, kan ik pas echt tot rust, tot stilheid komen.
Hoewel je met God meestal stevig in je schoenen kunt staan, kunnen ziekte en andere situaties je behoorlijk parten spelen. De vraag is: op wie val jij dan terug, op God… of…? David kent dit probleem, ook hij moet zich er toe zetten om alles weer in het juiste perspectief te zien. Want de telkens wederkerende innerlijke strijd, de aanvechtingen op zijn persoonlijke relatie met God, maakt het nodig om zichzelf steeds weer te bepalen bij Gods woord, bij het hart van God. Stil worden bij God is een moment van onthaasten, jezelf weer hervinden in een wereld die steeds gekker wordt.
En wat is het een voorrecht dat we God als Vader mogen kennen door Jezus Christus. Als je de verzen zes tot negen op je laat inwerken, dan voel je het. Het is een ontzettend solide basis als je je leven op God bouwt. Juist in tijden van moeite en zorg. Ik zou zeggen: neem de tijd om tot jezelf te komen. Je mag God hierin betrekken, daar verlangt Hij naar. David heeft het ook moeten leren en daarom roept hij tot ons en zegt:
"Vertrouw op hem, mijn volk, te allen tijde, open voor hem uw hart, God is onze schuilplaats". Hij wil voor u en mij een hulp zijn want: "God is voor ons een veilige schuilplaats, een betrouwbare hulp in de nood" PSALM 46:2.
We hopen dat je hier veel onderricht mag uittrekken
Ik wens je een fijne dag, Fred.
Ben je bemoedigd, vertel het verder. Heb je vragen, we horen het graag. zie hiervoor bij CONTACT