4 - De vierjaargetijden

Een schitt’rend sneeuwtapijt.
De winter meldt zich weer.
Een heel dun laagje ijs
vormt zich hier op het meer.

‘k Zie glinsterende nevels,
zo fijn en teer geweven.
Het lijkt op een gedicht,
door God zelf geschreven.

Besneeuwde bomen vangen
de stralen van de zon.
Ik krijg een vaag vermoeden,
van hoe het eens begon …

© Maria Riksten-Brouwer