De Timmerman Hij
nam het instrument
ter hand en begon
te spelen over
toekomst en heden.
Hij stond met
heel z’n verstand
te luisteren
naar het maaksel
van Zijn hand.
En de viool
hij wist nú zeker
één ding, ik
ben door de
vernedering
weer bruikbaar
luister, want
ik zing en
jubel het uit,
ik zing omdat ik
gestorven ben
mens wat een
verandering.
Het trotse hout
uiteindelijk aan
zichzelf gestorven
zal klanken
brengen van
de ‘nieuwe’
morgen.
Filippenzen 3:20-21