 
                De Timmerman Hij 
nam het instrument
 ter hand en begon
te spelen over 
toekomst en heden.
Hij stond met 
heel z’n verstand
te luisteren
naar het maaksel
van Zijn hand.
En de viool
hij wist nú zeker
één ding, ik
ben door de
vernedering
weer bruikbaar
luister, want 
ik zing en
jubel het uit,
ik zing omdat ik 
gestorven ben
mens wat een
verandering.
Het trotse hout
uiteindelijk aan
zichzelf gestorven
zal klanken
brengen van 
de ‘nieuwe’
morgen.
 
Filippenzen 3:20-21