 
                Ben jij die mens, wat
verlangend een omarming
van iemand verwacht?
Voelt het zo eenzaam met
zoveel mensen om je heen,
die horen maar niets zeggen
en kijken maar niets zien?
Is er iemand
Die jou kan vinden?
Je hart is gebroken en
duisternis ligt als een
deken van pijn over de 
fundamenten van je bestaan.
En je hebt maar één gedachte:
ik verberg het maar, want
niemand hoeft het te zien.  
Niemand?
Is hier iemand
Die mij vinden kan?
Je loopt door een nacht met
een mantel van verdriet,
zwaar drukkend 
op je schouders,
en al je hoop is uitgewist 
je vraagt vertwijfeld:
Wie ben ik
Wie - ben - ik? 
Is daar iemand
Die mij hóren kan?
Bestaat er een muur die
voor Hem te sterk is?
Ken jij een zee die
voor Hem te groot is?
Is er een put zo diep
dat Hij jou niet ziet zitten?
Mijn Kind:
Er is geen nacht 
zo duister
of er zal Licht schijnen 
En… je zult 
een Gezicht
van Liefde zien!
Psalm 139  uit: Het Boek