- Verwerking

De planken

allemaal stukken

van hemzelf

 Daar lag hij

dan jarenlang

op stapeltjes

te drogen tot

al zijn kracht

zijn trots en eer

was verdwenen,

och zuchte hij

stond ik nog

maar in het bos

van heden.

Maar die tijd

was voorgoed

voorbij dat

realiseerde hij

zich snel,

en door het

lange liggen

kon hij wel

begrijpen,

ik zal nooit

meer op een

boom gaan lijken.