Herfst

De natuur verandert
langzaam maar zeker,
en rood, geel en bruin
verdringen het groen.

De seizoenen wisselen,
de herfst doet haar intrede!

Dwarrelende bladeren
veranderen het landschap
en de sterkste bladeren
hangen het langst
maar ook die vallen
door kou en wind,
zo sterft er 
een stukje natuur.

Het ene maakt plaats
voor het ander!

En toch... zorgt 
het afgevallen blad
voor nieuw leven,
de natuur wordt vernieuwd
seizoen na seizoen,
de oude natuur ondergaat
een metamorfose.

Zo geeft die dood
het leven door,
generatie na generatie!

Wij leven niet
om te sterven,
maar wij sterven
om te leven. 
De mens mag
zichzelf verliezen
in de nabijheid
van God,
zodat het léven
voor altijd
zichtbaar wordt.

Johannes 12:24

De herfst ontdoet zich van verloren schoonheid en herbergt het antwoord van een nieuw leven.

“Ontdoe u dus van alles wat slecht is, van alle bedrog en huichelarij, alle afgunst en kwaadsprekerij, en verlang als pasgeboren zuigelingen naar de zuivere melk van het woord, opdat u daardoor groeit en uw redding bereikt. U hebt toch ondervonden hoe goed de Heer is” 1 PETRUS 2:1-3.

Als de dagen weer korter worden, dan gaan onze gedachten al weer een beetje in de richting van de komende feestdagen. En dat gevoel wordt versterkt door het feit dat we weer bestookt worden met allerlei reclames. Ons gevoel moet zich alweer richten op wat de ander aan ons opdringt. Maar gelukkig is het nog niet zover. En voor we bedolven worden onder de verleiding, wat wij reclame noemen, hebben we nog voldoende tijd om ons te oriënteren op het werkelijke feest. Het Feest van de geboorte van de Here Jezus Christus.

Wie begrijpt wat opvoeden betekend zal weten wat ik hier bedoel. Gevormd worden wil zeggen; ‘Tot volledige ontwikkeling komen’ of ‘Een constructief karakter hebben’. Dat opvoeders hier belang bij hebben spreekt voor zich. Want een goed ontwikkeld mens zal zijn of haar leven goed kunnen leiden en gelukkig zijn. Maar, en dat zullen we ook wel begrijpen, ook God wil ons vormen en verlangt ernaar dat we tot volledige ontplooiing komen in ons geloofsleven met Hem. Dat dit veel aandacht vraagt is heel begrijpelijk want wij zijn niet van die volgzame mensen. We hebben allemaal zo onze ideeën hoe we als christenen moeten leven. En met de Bijbel in de hand worden nog steeds veel goedgelovige christenen op een foute manier gevormd.

De herfst staat voor de deur,
en kleurt de blaad’ren bruin.
Hij geeft opnieuw weer kleur
aan ‘t park en aan mijn tuin.

Een stukje van Gods schepping.
En daar, waar ik nu sta,
zie je het overduid’lijk:
Liet Hij  zijn afdruk na …

Hij schiep die gouden tinten,
en ook de wind, de regen.
En, bij elke stap,
kom ik Hem hier tegen.
 
© Maria Riksten-Brouwer

Het is weer herfst, ‘k zie goud-geel bruine kleuren.

Een paarse gloed verschijnt hier op de hei.

Het bos, weer vol van prikkelende geuren,

zo eigen aan dit nieuwe jaargetij!

De blaadjes dwarr’len langzaam van de bomen,

voorzichtig, op het ritme van de wind.

‘k Zie, wolken die nu langzaam op gaan komen,

dreigend en wat bleek en grauw getint.

En waar de zomer met zijn warme kleuren,

aan mens en dier steeds zóveel  vreugde geeft,

valt hier ook duidelijk weer te bespeuren,

dat dit toch ook z’n eigen charme heeft.

Het is zó mooi, wat God ons hier weer geeft!

Maria-Riksten Brouwer

Inleiding

Blijf je zelf aan de Heer geven. Wat denkt u, dat heb ik al gedaan één keer is toch voldoende? Ja, dat moet genoeg zijn dat zegt de Bijbel heel duidelijk, dan bent u Zijn kind ook wel Zijn eigendom. Maar in deze studie wil ik de aandacht vragen voor het feit dat op onze reis naar de eeuwigheid er van alles mis kan gaan. Dat begrijpt u als geen ander. Want het zal toch wel eens voorkomen dat u de ‘smalle weg’ een beetje te eng vindt? Dan lijkt het gras ‘op de brede weg’, veel malser, het ‘ruikt lekkerder’ en het is een ‘lust voor het oog’. Wanneer dit onze aandacht trekt gaan we vanzelf onze koers wijzigen dan letten we niet meer op de ‘eigen tuin’ de ‘eigen wijngaard’. Als we geen acht (meer) geven op onze eigen wijngaarde, wat een beeld is van ons geestelijke leven, dan ziet de vijand zijn kans schoon.